Een oud gezegde luidt: Wil je geliefd worden, ga dan dood of op reis. Ernesto Guevara deed allebei en is mateloos populair. Er zijn liedjes aan hem gewijd en boeken, duizenden mensen lopen met tatoeages van zijn portret rond en miljoenen met diezelfde kop op een t-shirt. En dan zijn er ook nog films, zoals the Motorcycle Diaries. Binnenkort gaat het eerste deel van een tweeluik in première: Che, the Argentine, van regisseur Steven Soderbergh, met Benicio del Toro als hoofdrolspeler. De film roept de vraag op of je een boeiende vertoning kunt maken van een verhaal dat iedereen al kent? Wie bijvoorbeeld aan de 9/11 film United 93 denkt zal zeggen: ja, dat kan. Wie Soderbergh’s verhaal van Che Guevarra en de Cubaanse revolutie bekijkt komt tot de conclusie dat, hoewel die revolutie slaagt, de film jammerlijk faalt. Het ligt niet aan de vormgeving. Steven Soderbergh maakte eerder de pakkende driekleurenthriller Traffic, waarin Del Toro ook speelde (in de perkament getinte Mexico scènes). In ‘Che’ grijpt Soderbergh weer naar kleurcodering, met gevechts- en junglescenes in natuurlijke kleuren, grofkorrelige “historische” zwart-wit beelden van Che op bezoek bij de VN in New York en ouderwets aandoende kleurenmateriaal als Che en Fidel Castro elkaar ontmoeten.
“How can we help President Obama?” (LA Times)
Fidel Castro, steekt de helpende hand uit naar Barack Obama. Naar verwachting zal Obama binnenkort de bijna vijftig jaar oude sancties tegen Cuba gedeeltelijk verlichten. Hierop heeft de oude Cubaanse roerganger Castro positief gereageerd. Tijdens een bezoek van drie Amerikaanse congresleden opperde hij de vraag hoe Cuba Obama kan helpen met het verbeteren van de bilaterale relatie.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Voor de zesde keer proberen Amerikaanse parlementariërs een einde te maken aan het reisverbod naar Cuba. Deze keer maakt het voorstel echter een kans wet te worden. Landbouwproducten mogen al verhandeld worden met Cuba, maar de regels moeten veel losser, vinden de betrokken staten.
Obama’s campagnebelofte dat hij bereid is met iedereen in gesprek te gaan, begint zich af te tekenen in het buitenlandse beleid. Hillary Clinton, momenteel op reis door Azië, hintte dat een einde aan economische sancties tegen Myanmar tot de opties behoort. Het land met de onverschillige junta heeft niet bewogen onder strenge maatregelen waar de huidige vice-president Joe Biden ooit de architect van was.
Zimbabwe zal nog even moeten wachten op de opheffing van sancties, al is niet duidelijk in hoeverre die een rol gespeeld hebben bij de vorming van de zojuist aangetreden eenheidsregering. De Syriërs hebben goede hoop dat Obama ook hun land van het sanctielijstje haalt. Sudan trekt zich nergens wat van aan.
De vraag is wat een ander Amerikaanse beleid betekent voor de (economische) sanctie als instrument in de internationale politiek. Toen westerse landen de wereldhandel domineerden was een verenigd front een effectieve methode om een regime onder druk te zetten, maar nu de rol van minder scrupuleuze landen als China is toegenomen, hoeft in elk geval de heersende elite in dictaturen weinig hinder ervan te ondervinden. Misdadige regimes die niks geven om hun bevolking of internationale aanzien, zijn met steeds strengere sancties niet langer te treffen.
Het zijn spannende tijden in Cuba nu Fidel Castro nog niet dood is maar wel afgetreden. Er wordt flink gespeculeerd over de koers die Cuba nu gaat varen: volgt er democratisering of zal men volgens het ‘China-model’ slechts economische hervormingen toestaan? Zijn broer Raul heeft al eerder aangegeven een voorstander van het China-model te zijn.
Een specifiek aspect van de Cubaanse economie dat zou kunnen gaan veranderen is de rol van de suikerriet-industrie. Cuba is een belangrijke producent van suikerriet, suikerriet dat vooralsnog wordt verwerkt in voedingswaren. Fidel Castro was altijd een fel tegenstander van biobrandstoffen omdat het de voedselprijzen opdrijft en daarmee de honger onder de armen veroorzaakt. Maar nu hij het veld heeft geruimd zou de verleiding van het bemachtigen van internationale deviezen dmv biobrandstofproductie wel eens te groot kunnen worden. De Cubaanse suikerrietindustrie zou jaarlijks 11 miljard liter ethanol ter waarde van zo’n 7 miljard dollar kunnen produceren. Mocht Cuba grootschalig omschakelen naar de productie van ethanol dan zal deze biobrandstof nog niet direct richting de Verenigde Staten vloeien want die handhaven nog steeds een handelsboycot tegen Cuba. (bron: Wired)
Maar wat als Europa gedwongen door haar eigen EU-richtlijnen voor het bijmengen van biobrandstoffen op zoek gaat naar een grote producent?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“Het is duidelijk geworden voor elke eenvoudige man en vrouw dat de revolutie een rechtvaardige sociale omwenteling was” (Raúl Castro)
De revolutie in Cuba is alweer 50 jaar geleden. Stilstand ziet Raúl in dit geval als vooruitgang.
Wat gaat er straks gebeuren als Obama aan de slag gaat. Gaat de boycot dan langzaam verdwijnen?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.