Schuif parlementaire vernieuwing niet op de lange baan

Het Comité Geen Peil  haalde onlangs meer dan 427.939 handtekeningen op voor een nationaal referendum over een verdrag tussen de EU en Oekraïne. Heel Nederland was verrast. Zo’n hoeveelheid -  twee pallets met 140 dozen A4'tjes -  had niemand zien aankomen. Pikant detail: het comité haalde anderhalf keer meer handtekeningen op dan het totale aantal Nederlanders dat lid is van een politieke partij. Dit onderstreept de conclusies van allerlei rapporten, kranten en peilingen: veel burgers zijn ontevreden over de manier waarop  politieke besluiten worden genomen. Ze nemen geen genoegen meer met de vierjaarlijkse gang naar de stembus. Ze willen meer directe invloed op politiek en beleid.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Crowdsourcing

COLUMN - Eerder schreef ik in deze column over de wetenschappelijk druk tot het produceren van sexy resultaten, en het nut van replicatieprojecten die daar tegengas aan geven. De auteurs van een recent artikel in het tijdschrift Nature proberen een andere aanpak, en breken een lans voor het crowdsourcen van onderzoek.

De onderzoekers vroegen zich af wat er zou gebeuren als ze dezelfde vraag door verschillende wetenschappers lieten beantwoorden. De onderzoeksvraag in kwestie was of donkere voetbalspelers sneller een rode kaart krijgen dan hun blanke collega’s. De auteurs rekruteerden 29 academische teams via Facebook en Twitter. Elk team kreeg dezelfde dataset met gegevens uit meerdere Europese voetbalcompetities. Eerst gaven alle teams een beschrijving van hun beoogde statistische methode, die vervolgens geanonimiseerd onder alle deelnemers werd verspreid. Vervolgens gingen de onderzoekers aan de slag.

De gevonden antwoorden bleken sterk uiteen te lopen: 9 teams vonden geen verschil in de kans op een rode kaart tussen de twee groepen, 20 teams wel. Ook de grootte van het verschil varieerde, van een iets kleiner kans op rood voor donkere spelers, tot een meer dan twee keer zo grote kans.

Deze variatie onderstreept de meerwaarde van multiplicatie, zelfs als het gaat om professionele onderzoekers die de beschikking hebben over identieke data. Ook werpt het een positiever licht op de wetenschappelijke non-replicaties. Die duiden niet meteen op gesjoemel in het origineel: legitieme verschillen in onderzoeksmethoden leiden ook tot verschillende conclusies.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

What do the leaders of the EU get paid?

DATA - We’re trying to complete the list of gross salaries for all the leaders of the EU. So that’s all the members of the European Council.
Countries we’re still missing: Bulgaria, Estonia, Croatia, Austria, Slovenia and Czech Republic.

And not all data already gathered is up to date or complete. So all suggestions for improvements, together with links to the source in the comments, are appreciated.
Here’s the most current overview:
salary_eu_v5_475

We also compared this data to the recently published average labour costs per country (PDF with data).
We assumed a leader worked 2200 hours per year and calculated the hourly rate. We then compared to the average in their country. So you get a ratio. Looks like this:
leader_hour_v5_475

Here’s the current available data in a table.

EU Leader Country Gross salary year Werner Faymann Austria Charles Michel Belgium € 212.064 Georgi Bliznashki Bulgaria Zoran Milanović Croatia Nicos Anastasiades Cyprus € 77.182 Bohuslav Sobotka Czech Republic Helle Thorning-Schmidt Denmark € 195.520 Taavi Rõivas Estonia Jean-Claude Juncker Europe (commission) € 317.496 Donald Tusk Europe (Council) € 298.495 Alexander Stubb Finland € 178.104 François Hollande France € 179.000 Angela Merkel Gemany € 250.000 Alexis Tsipras Greece € 85.479 Viktor Orbán Hungary € 72.000 Enda Kenny Ireland € 185.000 Matteo Renzi Italy € 115.000 Laimdota Straujuma Latvia € 25.285
Foto: adesigna (cc)

Collectieve intelligentie ‘Boston’ faalde, maar bleef waardevol

ANALYSE - Na de aanslagen in Boston werd al snel gespeculeerd over mogelijke daders, onder andere op Reddit. De ware daders werden niet genoemd. Maar hoezeer de massa ook faalde, de collectieve intelligente blijft waardevol.

Wie gelooft in de wijsheid van de massa, zal het na ‘Boston’ niet eenvoudig hebben. Onterecht. Want Boston-zonder-aanhalingstekens bestaat natuurlijk niet. Er is niet zoiets als één moment in de geschiedenis; één eenduidige gebeurtenis waartegen we alles wat erna gebeurde, kunnen afzetten. De aanslag is een optelsom van fasen: het falend toezicht voorafgaand aan de ontploffingen, de ontploffingen zelf, de slachtoffers in doodstrijd, de hulpverlening, de zoektocht naar de daders, de schietpartijen en arrestatie, het verdriet dat bij velen nog naweet en de lessen die we moeten trekken. En een optelsom van rollen. Alleen het publiek heeft er al minimaal vier: preventieve ogen en oren, slachtoffer, hulpverlener en opsporingsapparaat.

Crowdsourcing in pre-internettijd

Kortom: ‘Boston’ is een complex aan gebeurtenissen en rollen en niemand weet waar we precies het falen van de hive mind, alias de collectieve intelligentie, alias de wisdom of crowds aan moeten toeschrijven. Ik ook niet. Maar het kind (de actieve inzet en betrokkenheid van een deel van het publiek) wegspoelen met het badwater (een foute uitkomst, namelijk de verkeerde verdachte) is volgens mij niet de oplossing. Sterker – in het verleden heeft het inschakelen van die collectieve intelligentie haar waarde meermalen bewezen, somt zelfs Evgeny Morozov op. De beroepscriticus van alles wat met internet te maken heeft, haalt in To Save Everything, Click Here (Allen Lane) drie voorbeelden van crowdsourcing in het pre-internettijdperk aan:

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Kun je de Grondwet crowdsourcen?

De IJslandse bevolking mag zich volgende maand uitspreken over een nieuwe, gecrowdsourcede, Grondwet. Een van de drijvende krachten daarachter, Katrin Oddsdotir vertelde dit weekend in Amsterdam of crowdsourcing in dit ongebruikelijke geval wel werkt.

Katrin Oddsdotir is niet bepaald iemand die je snel in een gewichtige commissie ziet plaatsnemen. De jonge IJslandse lardeert haar Engelstalige betoog met nogal wat What the fuck’s  en een enthousiasme dat de serieuze taak van grondwetsherziening meestal niet oproept. Naar eigen zeggen heeft ze reden om enthousiast te zijn.

Vorig jaar had IJsland de primeur van een gecrowdsourcede Grondwet. In krap drie maanden boog een panel van 25 Commissieleden met een enorme digitale achterban zich over de toekomstige inrichting van het eilandstaatje. Op 20 oktober zal de bevolking van IJsland zich uitspreken in een referendum.

Waarom is de Grondwet gecrowdsourced? Hoe werkte dat en wat is het resultaat?

IJsland heeft een paar roerige jaren achter de rug. Volgens Oddsdotir was niet alleen sprake van een economisch faillisement, maar waren ook de politieke en morele waarden aan vernieuwing toe. In 2009 werden de zittende partijen weggestemd en wat ervoor in de plaats kwam, was wat Oddsdotir aanduidt als een matriarchale structuur: opvallend veel vrouwen zaten aan de teugels. En in de eerste bevlogen maanden werd besloten tot het instellen van een commissie die zich over een nieuwe grondwet zou buigen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 07-11-2022

Nieuwe grondwet: voor en door het volk

In IJsland bood een comité van 25 democratisch gekozen leden in 2011 een nieuwe grondwet aan het parlement. Nu is Nederland aan de beurt: Netwerk Democratie gaat de Nederlandse grondwet crowdsourcen. Initiatiefneemster Tessa Hagen vertelt er meer over.

Op 15 september is het de Internationale Dag van de Democratie. Netwerk Democratie viert die dag door het project ‘Crowdsourcing de grondwet’ te starten. In verschillende workshops werken wetenschappers, journalisten, juristen en andere geïnteresseerden samen om onze grondwet te moderniseren. Na 15 september gaat het project verder via internet. Tessa Hagen nam het initiatief voor deze actie en vertelt waarom het nodig is dat mensen meedenken over de grondwet.

Waar komt het idee om de grondwet te crowdsourcen vandaan?

‘Er zijn een aantal aanleidingen geweest. We zijn geïnspireerd door het voorbeeld in IJsland. Daar heeft het crowdsourcen geleid tot een compleet nieuwe grondwet, waar iedereen op kon reageren. In het najaar van dit jaar wordt deze grondwet in een referendum aan de bevolking voorgelegd. In Nederland zijn er een aantal initiatieven geweest om burgers bij de grondwet te betrekken, maar er is nooit iets goed van de grond gekomen. Het leek ons leuk om te kijken of wij het zouden kunnen, want NetDem gaat over het betrekken van burgers bij dit soort documenten. Bovendien bestaat Nederland vanaf 2013-2015 tweehonderd jaar, en dat wordt uitgebreid gevierd. De grondwet is jarig in 2014. Het idee is om dit project een startschot te laten zijn voor de Dag van de Grondwet in maart 2014. We willen kijken of we in aanloop naar 2014 kunnen komen tot  een concreet advies, als een soort verjaardagscadeau.’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

#dtv: dure bouwprojecten in Nederland

DATA - Grote bouwprojecten en Nederland: het lijkt geen goede combinatie. Alleen al de verbouwing van het Rijksmuseum en de Noord/Zuidlijn kosten jaren meer tijd dan gepland en worden miljoenen duurder dan begroot. En dit zijn nog maar twee voorbeelden uit een reeks grote bouwprojecten die uit de hand loopt.  Het lijkt wel of ze per definitie nooit binnen budget en planning passen.

Maar is dit echt zo? Hoe vaak gaat het mis bij grote bouwprojecten? En gaan alleen overheidsprojecten zo mis of ook de bouwplannen in opdracht van private instellingen? Gaat het in de Randstad vaker mis dan in de rest van het land? En is het iets van de laatste jaren of zijn bouwdebacles van alle tijden?

Zelf kunnen we wel een lijst maken met de voor de hand liggende projecten als bijvoorbeeld de megaverbouwing van het Utrechtse stationsgebied. Maar hoe zit het met bouwprojecten in Deventer, Leeuwarden of Breda? Dit willen we landelijk in kaart gaan brengen. Met zijn velen weten we veel meer dan met alleen de redactie en vele handen maken licht werk. Sargasso slaat daarom de handen ineen met Altijd Wat van de NCRV. Maar we hebben ook uw hulp nodig.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende