De ’terroristen’ zitten op rechts

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Verbal Jam, die het onderstaande stuk aanbood via de mail. Eigenlijk zit ik me behoorlijk te ergeren aan de huidige hetze van rechts tegen de milieubeweging. Eerst werd Wijnand Duyvendak gretig aangepakt op zijn actieverleden en afgeschilderd als 'terrorist', nu springt de NRC minister Cramer weer in de nek omdat ze zogenaamd een advertentie zou hebben ondertekend ter bescherming van het actieblad 'Bluf'. Wat in de jaren zeventig en tachtig doorging voor ludieke actie of op z'n ergst voor 'harde actie', wordt in het huidige tijdsgewricht al snel in de hoek gezet van 'terrorisme'. De huichelachtigheid bloeit weer als nooit tevoren. Vergeten wordt dat veel van die acties een reactie waren op eveneens niet al te frisse praktijken vanaf de rechter flank van het politieke spectrum. Bijna alle acties vanuit de milieubeweging waren ingegeven door idealisme, door zorg over de natuur en de volksgezondheid, die achteloos werden opgeofferd aan het economisch gewin.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechtse media proberen democratie kapot te maken

Het ‘succesvol wippen’ van GroenLinks Kamerlid Duyvendak smaakte kennelijk naar meer, met het schuim nog op de lippen zetten de rechtse media deze week hun mars voort tegen alles wat maar met milieu te maken heeft. Gisteren verscheen er een tendentieus, kwetsend en ongefundeerd stuk ‘onderzoeksjournalistiek’ in de Telegraaf [.pdf] naar de SMOM subsidie van het ministerie van VROM. Minister Cramer, ook al onder vuur vanwege vermeende steun het actieblad Bluf! in de jaren tachtig, wordt neergezet als “nóg guller dan Sinterklaas” en over de gesubsidieerde projecten wordt beweerd dat het ministerie er geen controle over heeft en dat ze misschien wel helemaal nooit worden uitgevoerd? De minister zou niet eens weten waar het totaalbedrag van 10 miljoen euro door de 48 verschillende organisaties aan wordt besteed?

Al in de eerste alinea van het beruchte artikel wordt er geschamperd over een project van stichting WISE dat gedurende twee jaar voor 64.060 euro een maatschappelijke discussie over energievoorziening heeft opgezet. Het feit allleen al dat WISE tegen kernenergie is zou een discussie onmogelijk maken aldus de krant van Wakker Nederland. Laat ik allereerst vertellen dat ik persoonlijk bij de slotbijeenkomst van dit project als gast aanwezig was. Deze discussiebijeenkomst vond plaats op 26 november 2007 van 18.00 tot 21.00 in het Haagse Café Dudok. Er waren zowel voor- als tegenstanders van kernenergie aanwezig, maar de discussie was breder dan alleen kernenergie. Onder de aanwezigen waren o.a. Henk Dragons’ Den Keilman: venture capitalist en investeerder, maar ook minister Jaqueline Cramer zelf.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen ruimte meer voor oude idealen

Tijger (foto:flickr/belgianchocolate)

De roofdieren hebben bloed geroken, en Duyvendak smaakte naar meer. Hun blik is nu gericht op Minister Cramer, die in 1986 de inbraak in het ministerie van economische zaken “ondersteunde”, door als voorzitter van Milieudefensie een advertentie mede te ondertekenen waarin de inbraak werd ‘opgeëist’.

Cramer zelf heeft de les van Duyvendak goed begrepen. Je sympathie uiten voor een daad die weliswaar onwettig was, maar wel aan het licht bracht dat de toenmalige minister van economische zaken de Kamer had voorgelogen is in het huidige politieke klimaat levensbedreigend.

Ze ontkent dus in alle toonaarden er iets mee te maken te hebben gehad. Ze wist zelfs van niets: “Als ik de advertentie toen had gezien, had ik ervoor gezorgd dat mijn naam goed gespeld was”. Ja natuurlijk, mevrouw Cramer. Met een beetje goede wil kan ik nog geloven dat uw naam er onterecht bijstond, maar dat u er niet van op de hoogte was? Tegenwoordig kan je daar misschien nog mee wegkomen, wie leest er immers nog een krant, maar ruim 20 jaar geleden werd dat stuk dode boom nog verslonden.

Een leugentje dus, voor eigen bestwil. Want de nieuwe politiek correcten, aangevoerd door GeenStijl en De Telegraaf, staan al klaar om de eerste steen te werpen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Hoogbouw

Ik juich een visie-ontwikkeling op hoogbouwbeleid en een bijbehorende verheldering van de rol van rijk, provincies en gemeenten toe. Daarbij wil ik graag uiteenlopende actuele zaken betrekken. Denk aan kantoren, appartementen, windturbines, windmolens, hoogspanningsverbindingen. Aan de hand van een dergelijk afwegingskader kunnen huidige en komende hoogbouwontwikkelingen worden getoetst.

Horizonverfraaiing door de skyline van Rotterdam (Foto: Flickr/Henk van der Eijk)

Milieuminister Jacqueline Cramer kondigt in een reactie op een advies van het College van Rijksadviseurs over hoogbouw ‘luid en duidelijk’ aan dat ze niet voor het laatst een windmolen verboden heeft omdat ze die niet in het landschap vindt passen. Ook verdere stedelijke verdichting wordt op deze manier moeilijker. Toch fijn om te weten waar haar prioriteiten liggen. Ze moet alleen niet verbaasd zijn dat de volgende keer dat ze over het belang van het terugdringen van autoverkeer en verduurzamen van onze energievoorziening begint, ik haar keihard in haar gezicht zal uitlachen.

Of ben ik dan nog te aardig?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige