Column Archives - Pagina 3 van 55

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Een douchegordijn met hondjes

25 maart 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Johnny Volente kocht een douchegordijn.

Sinds ik verhuisd ben naar het huis waar ik nu woon stond ‘een nieuw douchegordijn kopen’ op mijn to-do-list. Ik had wel een douchegordijn, maar dat hing er nog van de vorige bewoner en het stond stijf van de schimmel, shampooresten en god weet wat voor resten nog meer. Toen het er na anderhalf jaar nog steeds niet van was gekomen, besloot ik mijn oude gordijn weg te werpen zonder dat ik een nieuwe had. Na twee weken elke ochtend de badkamervloer dweilen was ik het zat. Ik ging voor het eerst in mijn leven een douchegordijn kopen.

Op goed geluk fietste ik naar de Blokker. Blokker is het Waddinxveen onder de winkelketens: je weet dat het bestaat, maar je komt er vrijwel nooit en als het morgen plots zou verdwijnen dan zou niemand het missen. Het imago van Blokker bestaat eruit dat het geen imago heeft. Zo’n winkel moest wel douchegordijnen verkopen, concludeerde ik.

Dat was ook zo. Althans, ze hadden douchegordijnen. Of ze ze ook daadwerkelijk verkochten betwijfel ik. De motiefjes waren namelijk net zo opwindend als het Drents jeugdkampioenschap langebaanschaatsen. Je had douchegordijnen met bloemen die niet op bloemen leken, douchegordijnen met vlinders die niet op vlinders leken en douchegordijnen met horizontale streepjes die weliswaar op horizontale streepjes leken, maar dat maakte ze nog niet opwindend. Waarschijnlijk kwam de vormgever uit Waddinxveen.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Het regent weerrecords

18 maart 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Als de koningin aftreedt, of de paus, of wie dan ook, dan doen de journaals altijd alsof er verder niets gebeurd is. De crisis is even voorbij, het is nergens oorlog en er zijn geen zeeleeuwtjes geboren in Burger’s Zoo. Maar voor het weerbericht is altijd ruimte.

Weersvoorspellingen zijn superhandig, want hoe weet je anders of je voor de volgende ochtend je zuidwestertje of je teenslippers klaar moet leggen? Het weerbericht is bovendien enorm spannend. Ik hoop altijd dat het mooi weer wordt. Vooral de eerste mooie dag van het jaar is fijn. Martin Bril noemde het rokjesdag. Een understatement natuurlijk. Hij bedoelde dat hij botergeil werd van al die prachtige borsten die, na een winter lang binnen hangen, eindelijk weer nieuwsgierig over de randen van jurkjes en topjes de wereld inkeken.

Het KNMI houdt al een dikke eeuw bij wat voor weer het is. Dat levert een uitgebreide dataset op en dat is handig, want je kan er bepaalde patronen in ontdekken en daarom weten we of we de dijken moeten verhogen of niet.

De keerzijde van al die data is dat media – of in ieder geval NRC – er aanleiding in zien om nietszeggende nieuwsberichtjes de wereld in te sturen. Zo was 22 maart 2012 de warmste 22 maart ooit en precies zeven maanden later ging 22 oktober de boeken in. Ik weet niet welke boeken dat zijn, maar ik ga ze niet lezen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Een mooie blote vrouw

11 maart 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Je kunt nog zo goed je best doen op je stukjes, maar zonder pakkende kop leest niemand het.

Twee weken geleden werd ik door de redactie van Sargasso op mijn vingers getikt. Mijn stukjes vonden ze best oké, maar er was iets mis met de koppen. Die moesten uitdagender, opdat er meer mensen op zouden klikken. Gelijk hebben ze. Als de voorgevel niet uitnodigt, dan ga je niet naar binnen.

Met name roddelbladen als Story, De Telegraaf en Elsevier waren ver voor het internettijdperk al zeer bekwaam in het gebruiken van verleidelijke koppen. Zij schreven in grote letters bijvoorbeeld: heeft Willeke Alberti een nieuwe lover? Mensen kochten het roddelblad, om er thuis achter te komen dat Willeke Alberti geen nieuwe lover had (maar wel een nieuwe hond).

Op internet zijn pakkende koppen nog belangrijker dan offline. Honderden websites brengen precies hetzelfde nieuws. Degene die dat het best weet te verpakken krijgt de meeste hits en kan dus de hoogste advertentietarieven hanteren. Het is daarom aanlokkelijk om een kop net iets prikkelender te maken dan de inhoud van het artikel rechtvaardigt. Gisteren stond er op nrc.nl bijvoorbeeld iets over 900 dode varkens in China. Ik dacht, dat is me ook wat, en ik klikte erop. Het bijbehorende artikeltje was zo leeg als een geschoren oksel, zodat ik me behoorlijk ge-rickrolled voelde. Ik word er weliswaar steeds bedrevener in – op nrc.nl negeer is steevast de rechterkolom, op volkskrant.nl de berichten van De speld – maar vrijwel dagelijks lees ik dankzij bedrieglijke koppen artikelen die de moeite van het lezen niet waard zijn.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Hulde aan de vergeetcultuur

4 maart 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Vergeven is uit, maar vergeten doen we aan de lopende band. Dat heeft zo zijn voordelen.

In de schaduw van de stapel paardenvleesaffaires voltrok zich recent een voedselschandaal dat grotendeels onopgemerkt is gebleven. Milka, fabrikant van een chocola-achtige substantie die, anders dan de naam (Milch-Kakao) doet vermoeden vooral uit suiker bestaat, introduceerde een nieuwe chocoladereep: Milka Tuc. Het is het slechtste idee sinds de dag dat Britney Spears besloot te gaan acteren.

De chocolade van Milka is zo zoet dat enkel kinderen en menstruerende vrouwen ervan kunnen genieten. Tucjes zijn zoute crackers die alleen lekker zijn als je heel dronken bent en zelfs dan eigenlijk niet. Het combineren van die twee is net zo achterlijk als koffie met gebakken uitjes. Zo smaakt het ook ongeveer.

Milka Tuc is derhalve gedoemd te mislukken. Dat moeten ze bij Milka stiekem al geweten hebben. De vormgever, of hoe heet zo iemand bij chocola, heeft de crackertjes ongeïnspireerd in de reep geduwd en wel zo slecht dat de meesten eraf vallen als je de verpakking opent. Ook de marketingjongen heeft zich er met een jantje-van-leiden van afgemaakt. Na zijn eerste reactie nam hij niet de moeite om verder na te denken over een goede slogan en nu hangt het land vol posters met de tekst ‘huh?’

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Genaaid door Suske en Wiske

25 februari 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Willy Vandersteen was een man met een geheim. De onthulling daarvan zette het leven van Johnny Volente op zijn kop.

Op 15 februari jongstleden zou Willy Vandersteen honderd jaar oud zijn geworden, ware het niet dat hij al ruim twee decennia dood is. Zijn honderdste geboortedag ging vrijwel onopgemerkt voorbij. Het is tekenend voor de populariteit van zijn geesteskinderen Suske en Wiske. Vijftien jaar geleden werden er drie keer zoveel albums verkocht als nu. Daar kunnen die lieve Suske en Wiske weinig aan doen. De hele stripwereld wordt geconfronteerd met sterk dalende verkoopcijfers. De jeugd van tegenwoordig leest vrijwel geen stripboeken meer.

In mijn tijd, eind jaren tachtig, was dat wel anders. Strips waren een rage. Op de radio spraken wijze oude mensen hun afkeur daarvan uit en bij de plaatselijke bibliotheek mocht je slechts twee stripboeken per keer lenen en dan alleen als je minimaal twee echte boeken op de leen toenam. Er hing een taboe rond strips en dat maakte het spannend. Ik verslond ze en waande me een vrijheidsstrijder. De grote mensenwereld was de vijand, het stripboek mijn AK-47.

Ik was aanvankelijk vooral fan van Asterix, maar Suske en Wiske won naderhand terrein. Er verschenen namelijk vier nieuwe albums per jaar, terwijl Asterix slechts één keer per vier jaar uitkwam. Bovendien was Suske en Wiske de helft goedkoper. Het maakte de strip extra ordinair en smakeloos, als een slap aftreksel van surrogaatkoffie. Ik las trash, dus ik bestond.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Mike Mantin (cc)

Structurele nalatigheid

19 februari 2013 , 11:00 , door Steeph

COLUMN - Vergezichten zijn ver te zoeken in de politiek. Symptoombestrijding is nog steeds de norm. Terwijl er veel te winnen valt. Maar we zitten vast in de waan van de dag.

Wat hebben de Rijkspostspaarbank, de leerplichtwet, het Kinderwetje van Van Houten, het minimumloon, de mammoetwet en de 45-urige werkweek (Arbeidswet 1919) met elkaar gemeen? Het waren allemaal maatregelen vanuit de politiek ingezet die een structurele verbetering van de Nederlandse maatschappij en/of economie tot gevolg hadden.

Ze hebben nog een ding gemeen. Ze zijn allemaal ouder dan veertig jaar. Structurele verbeteringen, ingegeven door de overheid, zijn niet meer van deze tijd. Of u moet de privatiseringsgolf vanaf de jaren negentig durven mee te tellen. Maar daar was het streven toch vooral goedkoper en efficiënter te werken, hetgeen de maatschappij niet wezenlijk zou verbeteren. En het pakte ook niet helemaal volgens verwachting uit.

De huidige politiek is niet bezig met systeemveranderingen of structurele verbeteringen. Ja, misschien middels wat slappe aftreksels in hun verkiezingsprogramma’s. Maar niet meer in de dagelijkse politiek. Kent u een politicus die dag in dag uit, maand in maand uit in de belangstelling staat voor een groots plan? Ik niet.

Politici te over die iets roepen over de salarissen bij de banken of over het gesjoemel bij ROC’s. En natuurlijk weten ze dan ook maatregelen te verzinnen. Maar het is symptoombestrijding. Waar blijven de bevlogen, grootste plannen?

Plannen die het onderlinge vertrouwen verstevigen waardoor economische handelingen soepeler gaan. Plannen waarmee innovatie sneller gaat. Niet door er selectief geld in te pompen, maar door de spelregels zo te veranderen dat die innovatie vanzelf komt.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Ushi

18 februari 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - De nieuwe film met Wendy van Dijk in de hoofdrol als de Japanse Ushi, is misschien racistisch. Maar hij is sowieso reteslecht.

In de nrc.next van afgelopen vrijdag schrijft Anastasia Hacopian over Ushi Hirosaki, het grappig bedoelde Japanse typetje van Wendy van Dijk. Hacopian noemt Ushi ‘een racistische karikatuur’ en vergelijkt haar met Zwarte Piet. Ze windt zich erover op dat Nederland massaal zwijgt in de zaak Ushi.

Ik wil de racismediscussie hier niet aanzwengelen – ik sta er zelf vrij blanco in – maar ik snap heel goed dat niemand zich druk maakt over het racistische karakter van Ushi. Ushi is namelijk om te beginnen strontirritant, daarna tenenkrommend slecht en bovenal, pardon my Japanese, superkut. Racistisch haalt de top-tien niet eens.

Wendy van Dijk introduceerde Ushi Hirosaki al in 1999, maar omdat regisseur annex scenarioschrijver Paul Ruven er nu een film over gemaakt heeft, is Ushi weer hot news. Het gedrocht heet Ushi must marry en het is het ergste wat Nederland is overkomen sinds Het bombardement, de vorige film van Ruven met godbetert Jantje Smit in de hoofdrol. Misschien is Ushi must marry zelfs wel slechter dan Het bombardement. Ik durf het niet te zeggen, want ik heb beide films niet gezien. Ik kijk wel uit. Ik eet liever een jaar lang elke avond Aardappel Anders dan dat ik vrijwillig in een bioscoopzaal naar Wendy van Dijk en Jantje Smit ga zitten kijken.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volentekriebels | Eerste plaatje

11 februari 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Omdat matige tijdschriften nou eenmaal gevuld moeten worden, hebben ze vaak zo’n rubriek waarin een BN’er een aantal standaardvragen krijgt voorgeschoteld die bedacht zijn door de goudvis van de redactiestagiaire of iemand met gelijke kwaliteiten. Dat was althans tot tien jaar geleden zo. Toen ben ik gestopt met het lezen van matige tijdschriften, omdat ze zo matig waren. Sindsdien ben ik een gelukkig mens.

Een vraag die vaak gesteld werd, was: wat was het eerste plaatje dat je kocht? De BN’er loog dan en noemde een heel tof singletje, omdat hij dacht dat dat goed was voor zijn imago. Tevergeefs natuurlijk. Als je je laat je gebruiken voor zo’n opvulrubriek in een matig tijdschrift, dan kan geen single je imago meer redden.

Omdat ik gestopt ben met matige tijdschriften weet ik het niet zeker, maar ik vermoed dat ze nog steeds van die stompzinnige rubrieken hebben. De vraag naar het eerste singletje is echter irrelevant geworden. Immers, een BN’er van 22 (zo oud zijn BN’ers in dat soort tijdschriften altijd) heeft nog nooit een single gekocht.

Toen ik zestien was, luisterde ik altijd naar Osdorp Posse, waarbij ‘altijd’ letterlijk genomen mag worden. Niet alleen omdat ik ze ontzettend goed vond, maar vooral omdat ik bijna geen andere cd’s had. Die schaarste had wel wat. Zelfs na honderd luisterbeurten hoorde ik nog geluidseffectjes of woordspelingen die me niet eerder waren opgevallen. Ik haalde het maximale uit de plaat.

Volentekriebels | Euromunten

4 februari 2013 , 15:30 , door Klaas Knooihuizen

COLUMN - Willem-Alexander zou als koning niet alleen afstand moeten doen van zijn politieke invloed, maar ook van zijn gezicht op de euromunt.

Dat hele abdicatiegebeuren van vorige week heb ik zo veel mogelijk aan me voorbij laten gaan. Mijn verstand zegt dat het koningshuis met al zijn privileges, bestuurlijke invloed en erfopvolging nog absurder is dan de uitvinding van de stropdas, maar mijn gevoel zegt ‘ach’, en ik was in een gevoelige bui de afgelopen week. Bovendien, hoe idioot die hele constructie ook is, zonder koning of koningin zou het hele land binnen no time vol hangen met niet doorgeknipte lintjes. En daar heeft ook niemand wat aan.

Zolang je De Telegraaf, EO en de roddelbladen mijdt, wat sowieso aan te raden is, kom je nauwelijks in aanraking met het koningshuis en het valt dus uitstekend te negeren. Op één aspect na: Willem-Alexander komt met z’n tronie op de achterkant van alle nieuwe Nederlandse euromunten te staan. Zowel mijn gevoel als mijn verstand is tegen.

Dit gaat in heel Europa pijnlijke situaties opleveren.

‘Hallo, haben Sie vielleicht einen Euro für mich?’
‘Bitte sehr.’
‘Was ist das? Ich brauche kein niederländische.’
‘Ich auch nicht. Nehmen Sie es.’
‘NEIN!’
‘DOCH!’
‘NEIN SAGTE ICH! DU SCHLAMPE!’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

Vorige Volgende