Het einde van de blauwvintonijn is nu toch echt gekomen. Op de CITES-conferentie over de handel in wilde dieren heeft een voorstel tot een handelsverbod voor dit unieke dier het niet gehaald (AlJazeera). Ondanks herhaaldelijke wetenschappelijk bewijzen [ICCAT.pdf / CITES.pdf] dat de populatie blauwvintonijn in veertig jaar van 80% naar 3 a 4% is gekelderd gaven visserijbelangen de doorslag. Deze FAIL in internationaal beleid is zo goed als zeker de doodsteek voor de blauwvintonijn, de komende jaren zullen de laatste levensvatbare scholen worden opgevist en geserveerd in exclusieve (Japanse) restaurants. Terwijl men zich in Doha op de CITES-conferentie schrap zette voor een door de VS en de EU voorgesteld handelsverbod speelde o.a. Frankrijk een vuil spel en steunde Japan in haar oppositie tegen de enige verantwoorde weg: een handelsverbod voor deze ernstig bedreigde diersoort. "Let's take science and throw it out the door" was de teleurgestelde reactie van Susan Lieberman, hoofd van de Pew Environment Group die concludeert dat de grove winsten op deze kostbare vis verantwoordelijk beleid in de weg zat. Greenpeace en WWF zijn nijdig en terecht. Voor de blauwvintonijn rest nu enkel nog aftellen: 21 maanden en 13 dagen tot uitsterven aldus de teller op Sargasso in de rechterkantlijn.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Rijke Indonesiërs die 1 miljard roepia (76 duizend euro) neerleggen, beschikken over een halve hectare grond en een kooi van tenminste 60m2 kunnen van het Indonesische Bosbouw Ministerie een paartje Sumatraanse tijgers krijgen (AFP / VK). Het geld gaat vervolgens naar de bescherming van de laatste Sumatraanse tijgers in het wild. Een ideaal statussymbool voor welgestelde palmolie producenten en andere lokale miljonairs. Volgens de Indonesische overheid zouden alleen in gevangenschap levende exemplaren mogen worden aangeboden en is er geen sprake van ‘verkoop of lease’ maar van ‘de mogelijkheid om voor de dieren te zorgen’. Ook zegt men er op toe te zien dat de dieren goed verzorgd worden. Toch is het plan niet onomstreden.
De Sumatraanse tijger wordt ernstig bedreigd in haar voortbestaan door boskap en illegale jacht. Het uitventen van in gevangenschap levende exemplaren zou de druk op de wilde populatie ook juist kunnen vergroten. Wie garandeert dat er niet ook wilde exemplaren worden aangeboden? Alle tijger subspecies staan op Appendix I van het CITES-verdrag dat de handel in bedreigde soorten regelt, dat betekent dat er niet gehandeld mag worden in wilde exemplaren. Maar in gevangenschap geboren dieren vallen onder Appendix II wat de handel onder strikte voorwaarden wel toestaat. Activisten laten weten dat het Indonesische Ministerie van Bosbouw bekend staat als een van de meest corrupte overheidsorganen en niet vertrouwd kan worden met deze handel in tijgers. Milieuorganisatie Greenpeace stelt dat dit plan niet toont dat de Indonesische overheid de bescherming van de Sumatraanse tijger serieus neemt. De enige manier om deze bedreigde soort te behoeden voor uitsterving is te stoppen met het uitgeven van kapvergunningen, aldus Greenpeace.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.