Het einde van de blauwvintonijn is nu toch echt gekomen. Op de CITES-conferentie over de handel in wilde dieren heeft een voorstel tot een handelsverbod voor dit unieke dier het niet gehaald (AlJazeera). Ondanks herhaaldelijke wetenschappelijk bewijzen [ICCAT.pdf / CITES.pdf] dat de populatie blauwvintonijn in veertig jaar van 80% naar 3 a 4% is gekelderd gaven visserijbelangen de doorslag. Deze FAIL in internationaal beleid is zo goed als zeker de doodsteek voor de blauwvintonijn, de komende jaren zullen de laatste levensvatbare scholen worden opgevist en geserveerd in exclusieve (Japanse) restaurants. Terwijl men zich in Doha op de CITES-conferentie schrap zette voor een door de VS en de EU voorgesteld handelsverbod speelde o.a. Frankrijk een vuil spel en steunde Japan in haar oppositie tegen de enige verantwoorde weg: een handelsverbod voor deze ernstig bedreigde diersoort. "Let's take science and throw it out the door" was de teleurgestelde reactie van Susan Lieberman, hoofd van de Pew Environment Group die concludeert dat de grove winsten op deze kostbare vis verantwoordelijk beleid in de weg zat. Greenpeace en WWF zijn nijdig en terecht. Voor de blauwvintonijn rest nu enkel nog aftellen: 21 maanden en 13 dagen tot uitsterven aldus de teller op Sargasso in de rechterkantlijn.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Rijke Indonesiërs die 1 miljard roepia (76 duizend euro) neerleggen, beschikken over een halve hectare grond en een kooi van tenminste 60m2 kunnen van het Indonesische Bosbouw Ministerie een paartje Sumatraanse tijgers krijgen (AFP / VK). Het geld gaat vervolgens naar de bescherming van de laatste Sumatraanse tijgers in het wild. Een ideaal statussymbool voor welgestelde palmolie producenten en andere lokale miljonairs. Volgens de Indonesische overheid zouden alleen in gevangenschap levende exemplaren mogen worden aangeboden en is er geen sprake van ‘verkoop of lease’ maar van ‘de mogelijkheid om voor de dieren te zorgen’. Ook zegt men er op toe te zien dat de dieren goed verzorgd worden. Toch is het plan niet onomstreden.
De Sumatraanse tijger wordt ernstig bedreigd in haar voortbestaan door boskap en illegale jacht. Het uitventen van in gevangenschap levende exemplaren zou de druk op de wilde populatie ook juist kunnen vergroten. Wie garandeert dat er niet ook wilde exemplaren worden aangeboden? Alle tijger subspecies staan op Appendix I van het CITES-verdrag dat de handel in bedreigde soorten regelt, dat betekent dat er niet gehandeld mag worden in wilde exemplaren. Maar in gevangenschap geboren dieren vallen onder Appendix II wat de handel onder strikte voorwaarden wel toestaat. Activisten laten weten dat het Indonesische Ministerie van Bosbouw bekend staat als een van de meest corrupte overheidsorganen en niet vertrouwd kan worden met deze handel in tijgers. Milieuorganisatie Greenpeace stelt dat dit plan niet toont dat de Indonesische overheid de bescherming van de Sumatraanse tijger serieus neemt. De enige manier om deze bedreigde soort te behoeden voor uitsterving is te stoppen met het uitgeven van kapvergunningen, aldus Greenpeace.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.