De langzame knevel van de PVV
,,Het is een verkeerde tendens dat de politieke kleur van topambtenaren ertoe doet. Het moet bovenal gaan om de kennis, kunde en loyaliteit van de ambtenaren. Tunnelvisie en kritiekloos uitvoeren van beleid zijn niet de bedoeling.”
Klinkt goed, niet? Het komt regelrecht uit vragen (PDF) van PVV-Statenlid Gerton van Unnik aan de leden van de Provinciale Staten van Noord-Holland. Maar meent hij het ook?
Het kritiekloos uitvoeren van beleid was precies wat de PVV beoogde toen de partij begin dit jaar het ontslag eiste van korpschef Bernard Welten, die het gewaagd had om te stellen dat een eventueel boerkaverbod door hem niet gehandhaafd zou gaan worden.
De politieke kleur van topambtenaren deed er wel degelijk toe toen de partij in mei het ontslag eiste van de directeur-generaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Joke Brant, omdat zij lid is van het volgens de PVV ‘linkse clubje’ Worldconnectors. Ook Bilal Taner, topambtenaar van de gemeente Rotterdam, moest in september 2010 ontslagen vanwege banden met het volgens de PVV jihadistische Haks Haber. Hij werd op de website van deze vereniging gefeliciteerd met de geboorte van zijn dochter. Aan hem vooraf ging districtschef Gerda Dijksman van de politie in Drenthe: zij waagde het de PVV fascistisch te noemen en ze is bovendien ex-Tweede Kamerlid van de PvdA. Ontslag, riep de PVV. Herman Tjeenk Willink mocht nooit meer als informateur aan de slag en moest aftreden als vice-voorzitter van de Raad van State. Waarom? In een op persoonlijke titel aan het eindverslag van de (voor de PVV negatief uitgevallen) informatie toegevoegd schrijven waagde hij het stelling te nemen tegen discriminatie en voor Europa. Voor Ybo Buruma was het hebben van een politieke voorkeur al voldoende. Te links voor de Hoge Raad, was het oordeel van de PVV.
