Had premier Cameron als student ‘seks’ met een big?

Het is de vraag die Groot-Britannië inmiddels in haar greep houdt. Een ongeautoriseerde biografie met de titel Call me Dave, geschreven door voormalig vice-voorzitter en partijsecretaris van de conservatieve partij Michael Ashcroft en journalist Isabel Oakeshott, geeft een ontluisterend inkijkje in het studentenleven van David Cameron. Het was al langer bekend dat Cameron lid was van de Bullingdon Club, waar ook de burgemeester van Londen, Boris Johnson toe behoorde. Het dispuut stond erom bekend restaurantzaaltjes te reserveren en zich dan gekleed in jacquets klem te zuipen om vervolgens staande op de tafels af te geven op 'het fucking plebs' (de gewone man) of zelfs het restaurant gedeeltelijk te verbouwen. Maar volgens de biografie was Cameron ook lid van het Piers Gaveston- genootschap, waar nog veel wildere verhalen de ronde over doen. Tijdens een bizar initatieritueel zou Cameron zijn snikkel in de snuit van een dood biggetje hebben gestoken, dat een ander lid vasthield op z'n schoot. (In de theaterproductie van Philip Marlowe over Edward II was Gaveston de homoseksuele minnaar van de verwijfde Edward.) De anonieme bron voor dit verhaal is inmiddels zelf een lid van het parlement. Er zouden foto's van het incident in het bezit zijn van een derde persoon, maar die heeft nooit gereageerd op het verzoek van de schrijvers van 'Call Me Dave' om hier uitsluitsel over te geven. De meer sensationele gedeelten van de biografie worden alvast gepubliceerd in de Daily Mail. Op feestjes zou in huize Cameron openlijk drugs zijn gesnoven, al vertellen zijn studievrienden dat Cameron het voor zover zij weten bij een jointje af en toe hield, en dat ze hem maar braafjes vonden. Overigens heeft Michael Ashcroft nog een paar rekeningetjes te vereffenen met David Cameron. Ashcroft is namelijk niet alleen een figuur van belang in de Conservatieve Partij, maar ook een steenrijke partijdonor, en Cameron zou Ashcroft een belangrijke post hebben beloofd wanneer hij de verkiezingen zou winnen. Maar die belofte heeft Cameron nooit gestand gedaan. Ashcrofts medewerking aan het boek - we mogen er vanuit gaan dat hij de contacten heeft geritseld - zou dus ingegeven zijn door wraak.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.