Het Tweede Amendement: bedoeld om Trump tegen te houden

Naar aanleiding van de massale protesten die uitbraken in Los Angeles tegen Trumps nieuwe federale immigratiebeleid, besloot de president om Nationale Garde zonder toestemming van gouverneur Newsom in de staat in te zetten. In één beweging commandeerde hij duizenden troepen om de protesten "in goede banen te leiden", met als argument “het herstellen van nationale orde”. Opmerkelijk, omdat hij op andere vlakken, bijvoorbeeld abortus, juist hamert op het recht van staten de eigen boontjes te doppen. Dit was de eerste keer in decennia dat een president zo openlijk en eenzijdig de bevoegdheden van een staat ondermijnde. Het word door velen gezien als een poging om staatssoevereiniteit te ondergraven met behulp van militaire macht - en precies dát is waar het Amerikaanse Tweede Amendement (tegenwoordig vaak afgekort tot 'the right to bear arms ') oorspronkelijk voor bedoeld was: niet als persoonlijk wapenrecht, maar als bescherming van de deelstaten tegen centralistisch machtsmisbruik. Want je hoort het vaak: “Het Tweede Amendement geeft mij het recht om een AR‑15 te bezitten.” En net zo vaak gaat het niet over de context waarin dat amendement ooit werd geschreven. Dat is opmerkelijk, want wie even de moeite neemt om die erbij te halen, komt tot een verrassende conclusie: het Tweede Amendement ging hoogstwaarschijnlijk niet over het recht van individuele burgers om zichzelf te bewapenen, maar was bedoeld om acties zoals die van Donald Trump - het inzetten van troepen tegen staten - te voorkómen. De militia, niet de malloot De oorspronkelijke tekst van het amendement is deze: "A well regulated Militia, being necessary to the security of a free State, the right of the people to keep and bear Arms, shall not be infringed." Let vooral op dat eerste deel: "a well regulated Militia". Dat is geen toevallige formulering. In de jaren na de Amerikaanse Revolutie was de angst voor een machtige federale overheid bijna net zo groot als de angst voor Britse thee. De Founding Fathers wilden niet dat de nieuw op te richten federale overheid met een staand leger de soevereine staten naar zijn pijpen zou laten dansen. Dus niet de malloot die zo graag een semi-automatisch machinegeweer wil bezitten faciliteren. De staat als tegenmacht Het originele idee van het amendement was dat staten hun eigen gewapende burgers zouden kunnen mobiliseren — in de vorm van goed georganiseerde milities — om zich te verdedigen tegen een onderdrukkende centrale regering. Niet om et mogelijk te maken buurmannen te imponeren met hun vuurwapencollectie of om met een 9mm het metrisch systeem in een school te introduceren, maar om gezamenlijk, als burgers van een vrije staat, een machtsbalans te waarborgen. Een staat als California had, in de geest van het amendement, het recht (en misschien zelfs de plicht) om zelf een militie te organiseren die zich kon verzetten tegen de inzet van ongewenste troepen op haar grondgebied. Dat klinkt tegenwoordig als opstand, maar in 1791 was het pure democratische waakzaamheid. De afgelopen decennia is het accent steeds meer op het tweede deel van de oorspronkelijke tekst gelegd, mede door een uitgebreide lobby (lees de NRA). Het amandement is daarmee ontkoppeld van zijn historische wortels, en als een vrijbrief herverpakt voor persoonlijke paranoia.

Door: Foto: Blink O'fanaye (cc)

Quote du Jour | The cost of fire trucks

Why couldn’t the LAFD keep its equipment in working order? A lot of people blame budget cuts, but there’s another root issue – increasing prices and metastasizing production delays for these vehicles.

The cost of fire trucks has skyrocketed in recent years––going from around $300 -500,000 for a pumper truck and $750-900,000 for a ladder truck in the mid-2010s, to around $1 million for a pumper truck and $2 million for a ladder truck in the last couple years.

Meanwhile, the time it takes to get a fire truck delivered has grown dramatically, from less than a year before the pandemic to anywhere between 2 and 4.5 years today. (It’s not just trucks, all fire equipment is increasing quickly in price, from air supply packs to maintenance contracts.)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Stock Catalog (cc)

Een beetje Europa in Californië

COLUMN - California heeft een nieuwe privacywet die Europees aandoet.

Begin deze zomer werd AB 375, de California Consumer Privacy Act of 2018 aangenomen in Sacramento, de hoofdstad van de staat. Met deze nieuwe wet zijn internetbedrijven verplicht alle consumenten in Californië (waar 40 miljoen mensen wonen) te vertellen welke data ze over jou verzamelen, en met wat soort derde partijen ze dat delen (dat zijn vooral advertentieverkopers). Onder de nieuwe wet mag je een bedrijf ook verbieden jouw data door te verkopen, al jouw data vernietigen en een bedrijf mag jou niet anders behandelen dan andere klanten als je daarvoor kiest.

De totstandkoming van de wet is bijzonder. Het Californisch parlement besloot over te gaan tot een verstrekkende privacywet omdat een rijk individu uit Oakland, Alastair Mactaggart, de afgelopen twee jaar aan een initiatiefwet had gewerkt die genoeg steun had gekregen om in november op het stembiljet te komen (in Californië en veel andere staten kun je met genoeg geld en tijd wetten indienen waarover de bevolking tijdens de verkiezingen kan stemmen). In de peilingen deed Mactaggarts wet het goed, tot groot sjagrijn van bedrijven als Facebook, Google en Amazon, die een leger aan lobbyisten inzet in zowel Washington DC en Sacramento (en andere staatshoofdsteden) om dit soort wetgeving te voorkomen (Facebook gaf goedkeuring aan de wet na het Cambridge Analytica-schandaal). Maar de Californische wetgevers, die flink wat geld in de zakken hebben van Big Tech, zagen wel aankomen dat Mactaggarts initiatiefwet wel eens werkelijkheid zou kunnen worden, en werkten met hem een compromis uit. Dat werd AB 375, en het verschilt in feite alleen van Mactaggarts oorspronkelijke wet in dat het consumenten niet het recht geeft een bedrijf aan te klagen als het niet voldoet aan de privacywetgeving, en in dat techbedrijven niet elke derde partij aan wie ze data verkopen specifiek hoeft te benoemen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Mexico wil Texas terug

… en New-Mexico, Arizona en een gedeelte van Californië. In de 19e eeuw heeft de VS deze staten namelijk met ordinair landjepik van Mexico afgepakt:

To confront this fake history, some Mexicans are proposing to remind Mr. Trump exactly what country was the first victim of American imperialism. They are calling for a lawsuit that would aim to nullify the Treaty of Guadalupe Hidalgo (signed on Feb. 2, 1848), in which Mexico — invaded by American soldiers, its capital occupied, its ports and customs stations seized — was forced to accept the American annexation of Texas and concede more than half the rest of Mexican territory, now including most of the states of Arizona, New Mexico and California.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Gaslek Californië: kapot onderdeel 40 jaar geleden al verwijderd

Het gaslek in de gasopslag in Californië leek aanvankelijk te zijn veroorzaakt door een lekkend ondergrond veiligheidsventiel (sub-surface safety valve om precies te zijn) dat al 40 jaar niet geïnspecteerd is, zo bericht de LA Weekly. Bij nader inzien blijkt het onderdeel niet stuk maar 40 jaar geleden al verwijderd:

Gas leaks are not uncommon, and it took a couple weeks for this one to become news. When Anderle heard about it, in early November, she pulled up the well record on a state website. The file dates back to when the well was drilled in 1953. As she looked it over, she zeroed in on a piece of equipment 8,451 feet underground called a sub-surface safety valve.

If it were working properly, the gas company would be able to shut down the well. The fact that SoCalGas hadn’t meant, to her, that it must be broken. The records indicated that it had not been inspected since 1976.

“That’s almost 40 years,” she says. “It’s a long time to leave it in the well.”

As weeks went by and further efforts to stop the leak failed, it became clear that the company was dealing with an unprecedented catastrophe.

On Dec. 15, the Weekly interviewed Rodger Schwecke, a SoCalGas executive who is helping to coordinate the response to the leak. Asked about the safety valve, he said it wasn’t damaged. It actually wasn’t there.

“We removed that valve in 1979,” he said.

Duizenden in Californië zonder stromend water

Californië is zo droog dat men in sommige county’s al overgaat tot het verven van het gazon omdat het water op rantsoen is gesteld.

Maar in Central Valley komt er bij duizenden inwoners überhaupt geen water meer uit de kraan.

While a handful of communities across the state are dealing with municipal water contamination and shortages, the area that’s hardest hit—and routinely referred to as the “ground zero of the drought”—is Tulare County, a rural, agriculture-heavy region in the Central Valley that’s roughly the size of Connecticut. As of this week, 5,433 people in the county don’t have running water, according to Lockman. Most of those individuals live in East Porterville, a small farming community in the Sierra Foothills. East Porterville is one of the poorest communities in California: over a third of the population lives below the federal poverty line, and 56 percent of adults didn’t make it through high school. About three quarters of residents are Latino, and about a third say they don’t speak English “very well.”

Extreme droogte? Verf je gazon groen!

In Californië is de droogte zo erg dat waterreservoirs opraken. Bewoners mogen hun gazon daarom slechts tweemaal per week sproeien, wat er natuurlijk niet uitziet.

Een slimme ondernemer heeft daar een oplossing voor gevonden: hij verft de gazons van mensen groen (volgens hem met natuurlijke kleurstoffen).

Het is wel symbolisch voor hoe consumenten omgaan met een structureel probleem als steeds schaarser wordend water.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Volgende