Barak voorstander teruggeven bezette gebieden?

De minister van defensie van Israël, Ehud Barak begreep eind jaren negentig de noodzaak van het teruggeven van de bezette Westelijke Jordaanoever en van Gaza. Gaat hij dit inzicht ook uitdragen in de regering Nethanyahu, waar hij als beloning voor zijn flexibiliteit opnieuw minister van defensie mag zijn? Hij verklaarde in 1999 dat elke poging om Israël en de bezette gebieden als één politieke entiteit te beschouwen leidt of tot een ondemocratische staat of tot een niet-Joodse staat. Als de Palestijnen mogen stemmen is dit gebied een gebied met twee nationaliteiten, en als de Palestijnen niet mogen stemmen is het een gebied met apartheid. De Arabische bevolking van het Heilige Land, ruwweg 5,4 miljoen mensen, zal over niet al te lange tijd groter zijn dan de Joodse bevolking ervan. Dit maakt een twee staten-oplossing noodzakelijk om Israël als Joodse staat te laten blijven bestaan. Zoals de schrijver van het artikel in de New York Times betoogt knaagt het volharden van de 42-jarige bezetting en het doorgaan met bouwen door niet-Palestijnen op de bezette grond aan de fundamenten van de zionistische droom. Tot overmaat van ramp verlangt Netanyahu van de Palestijnse leiders op de Westoever, die Israël erkend hebben, dat zij verder gaan en Israël als Joodse staat erkennen, vóórdat hij zich wenst uit te spreken voor een hypothetische Palestijnse staat. Zou de opportunist Ehud Barak wat van zijn gevoel voor politieke realiteit kwijt kunnen in 'zijn' regering Netanyhu of staat hij achter het snel bombarderen van Iran om de status quo in het Midden-Oosten voor pakweg twintig jaar te consolideren?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Henrik Langedam, bruggenbouwer

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs. Hieronder een stuk van Jaap, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.

Caïro, van onze verslaggever.

Afgelopen week stonden de Egyptische kranten weer bol van wat zij betitelden als ‘de zoveelste aanval op de islamitische identiteit’. Aanleiding vormde een cassettebandje dat De Broederschap in handen was gespeeld en waarop we de Nederlandse hoogleraar ‘sociale cohesie en broederschap’ – Henrik Langedam ? horen spreken over de gelijkheid tussen man en vrouw. Althans, zo beweert de hoofdredacteur van Dar al-Taqiyya, het lijfblad van de Broederschap.

Henrik Langedam (46) kennen wij hier als een innemende persoonlijkheid en een begenadigd spreker maar bovenal, als een geleerde die zich ook in de Arabische wereld verstaanbaar weet te maken. Zelf ziet hij zich als bruggenbouwer tussen ’twee culturen met een tastbare overlap’. Gekneed en gevormd door de Verlichtingsgedachte acht Langedam de Mohammedaanse openbaringsleer op een aantal punten niet in strijd met de beginselen van Verlichting en seculariteit. Daarom wil hij zich met de Egyptische overheid inzetten om de verlichtingsfobie, die in de Arabische wereld steeds ernstiger vormen aanneemt, een halt toe te roepen.

De aanslagen uit 2001, waarbij extremisten van het Voltairisch Genootschap vier gestolen kamelen tot ontploffing brachten in de Al-Aqsa moskee, dreunen in de Arabische wereld nog altijd na. Net als de vele gewelddadige aanslagen in de jaren daarna waarbij de brute moord op de omstreden cineast Teov Angogh het dieptepunt vormde. Deze aanslag en de ongeregeldheden die daarop volgden deden de universiteit van Caïro besluiten een leerstoel ‘sociale cohesie en broederschap’ in te stellen. Een leerstoel die tot op de dag van vandaag wordt bezet door de Nederlandse hoogleraar.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Not particularly reliable

“It won’t surprise you that I don’t consider him a particularly reliable source”.

Hillary Clinton reageert op de uitspraken van Cheney, waarin hij opriep CIA-documenten vrij te geven waarin – volgens hem – het succes van marteling wordt aangetoond. Het lijkt erop dat de stellingen betrokken worden.

Clinton zei verder dat ze voorstander is van een “nonpartisan” onderzoek van het martelprogramma.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Maak martelrapporten openbaar

“The facts of the case are that the use of these techniques against these terrorists made us safer. It really did work. […] I formally asked that they be declassified now. I haven’t announced this up till now, I haven’t talked about it, but I know specifically of reports that I read, that I saw that lay out what we learned through the interrogation process and what the consequences were for the country.”

Dick Cheney verdedigt het gebruik van marteling als verhoortechniek en roept op tot het vrijgeven van de CIA-dossiers. Ondertussen geeft Obama aan dat hogere officials die opdracht hebben gegeven tot marteling wel degelijk kunnen worden vervolgd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Broers Gnassingbé slaags in Togo

Togo (Foto: Flickr/Travelling Pooh)

De president van Togo Faure Gnassingbé heeft zijn broers Essozilam en Kpatcha laten oppakken op de verdenking dat zij een coup wilden plegen. Een en ander ging gepaard met vuurgevechten, maar de president heeft zich inmiddels verzekerd van de loyaliteit van het leger.

De aan de Sorbonne opgeleide Faure geldt als de verlichte telg van de Gnassingbés, die in 1967 aan de macht kwamen na een staatsgreep. Pater familias Gnassingbé Eyadéma was een meester in het overleven van coups, aanslagen, ongelukken en dergelijke. Faure heeft het beleid om mensenrechten te schenden voortgezet. Er is een oppositie, geleid door Gilchrist Olympio, zoon van een eerdere Togolese president, die in een coup in 1963 vermoord werd. De bevolking hoeft geen honger te leiden, want Togo is zelfvoorzienend in voedsel.

Sommige commentatoren zien in de arrestatie van Kpatcha een opmaat naar de verkiezingen van 2010, hoewel de verkiezingen die Faure aan de macht brachten geen aanleiding geven te denken dat deze eerlijk verlopen. Kpatcha en Faure leefden al enkele jaren in onmin, nadat de president zijn broer had ontslagen als minister van defensie. Hun moeders zijn afkomstig uit verschillende stammen, die er traditioneel een gespannen verhouding op nahouden.

Het is onduidelijk in hoeverre de machtsstrijd zich uitstrekt tot andere van de ongeveer honderd kinderen die de pater familias bij diverse vrouwen verwekte. De enige die verder bekendheid geniet is Rock Gnassingbé, een commandant van de artillerie die zich ook met de gebeurtenissen bemoeid zou hebben. Rock is tevens voorzitter van de nationale voetbalbond. Bij zijn deelname aan het WK van 2006 viel het Togolese elftal vooral op door de aanvankelijke weigering om de wedstrijd tegen Zwitserland te spelen, vanwege een betalingsgeschil.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Teveel vrijheid

“I don’t know whether it is better to have freedom or to have no freedom. With too much freedom … it can get very chaotic, could end up like in Taiwan.”

Actieheld Jacky Chan weet niet wat beter is, vrijheid of geen vrijheid, want vrijheid kan chaos veroorzaken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Drie vragen voor een vice-president

Even een paar maanden terug in de tijd: Sarah Palin wordt door John McCain gekozen tot zijn kandidaat voor het vice-presidentschap. Binnen uren steekt een mediastorm van intergalactische proporties de kop op en dagenlang wordt het verkiezingsnieuws beheerst door nieuwe onthullingen over de gouverneur van Alaska zelf of haar familie. Vooral na de verkiezingen wordt het campagneteam van McCain verweten dat zij Palin niet voldoende onder de loep genomen hebben. “Onjuist,” zegt nu advocaat Culverhouse, een van de personen verantwoordelijk voor het selectieproces, tegen internetkrant de Huffington Post. “Alles was bij ons bekend.”

Niet alleen was alles allang bekend, maar zij kopte ook het drietal vragen die het team gebruikte om haar geschiktheid te beoordelen knoeperthard in, volgens Culverhouse. De vragen?

  • Waarom wil je vice-president worden?
  • Ben je bereid nucleaire wapens te gebruiken om het vaderland te verdedigen?
  • Osama wordt geidentificeerd in Pakistan en de CIA staat klaar om hem uit te schakelen, maar bij die actie zullen meerdere burgerslachtoffers vallen. Geef je opdracht hem uit te schakelen?

Wat ik me nu zit af te vragen: wat zijn de antwoorden waarmee je deze vragen inkopt? En kan je als je vraag twee en drie (vermoedelijk) “goed” beantwoordt eigenlijk vraag één nog wel beantwoorden?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tragikomedie in Haïti

Nigeriaanse VN-militair in Port-au-Prince (Foto: Flickr/United Nations Photo)

Fanmi Lavalas, ooit de machtigste politieke partij van Haïti, doet niet mee aan de senaatsverkiezingen van vandaag. Een tweetal facties binnen de partij leverden verschillende kieslijsten in en die zijn allebei afgekeurd door de kiescommissie, omdat de statuten eisen dat de partijleider zijn handtekening erop zet. Die leider is de afgezette president Jean-Bertrand Aristide, die in ballingschap leeft en de verkiezingen niet wil ondersteunen. Het zou komisch zijn, als Haïti er niet zo beroerd voorstond.

Hillary Clinton bezocht het door orkanen (en mismanagement) geteisterde eiland deze week en pleitte voor veel meer hulp. Een donorconferentie leverde ruim 300 miljoen dollar op voor onder andere voedselhulp en reparaties. Niet iedereen gelooft echter dat de regering in staat zal zijn dat op een fatsoenlijke manier te besteden. Door de economische crisis zenden Haïtiaanse gastarbeiders ook nog eens minder geld naar huis.

Er zijn geen opiniepeilingen, behalve eentje die zegt dat slechts vijf procent van de bevolking weet op wie ze gaat stemmen. Zo heel veel doet de uitslag er ook weer niet toe, want Haïti is zo afhankelijk van Amerikaans geld dat de (massaal corrupte) politici gewoon zullen moeten doen wat Hillary zegt. Democratisch is dat niet, maar de realiteit is het wel – en het is de vraag of het nou echt slecht is voor de straatarme bevolking.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Obama is een fascist

“All of this economic intervention and expansion of the government, all of this use of collectivist language and goals, combined with the first big steps towards Obama’s goal of “a civilian national security force that’s just as powerful, just as strong, just as well-funded” as the American military, is straight out of Mussolini’s playbook.”

Columnist Quin Hillyer legt uit waarom Obama een fascist is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Noord-Cyprus gaat stapje terug doen

De grens tussen beide Cyprussen in hoofdstad Nicosia (Foto: Flickr/reinholdbehringer)

Het heeft er alle schijn van dat de Nationale Eenheidspartij de parlementsverkiezingen in Noord-Cyprus van zondag gaat winnen. Die nationalistische partij kiest voor een hardere lijn inzake de hereniging met Zuid-Cyprus dan de huidige president en regering. En dat terwijl in het zuiden sinds vorig jaar eindelijk een president is die serieus werk wil maken van hereniging van het eiland dat sinds 1974 in tweeën is gedeeld.

Bij het referendum over de hereniging in 2004 stemde het Turkse noorden in meerderheid voor, maar het Griekse zuiden tegen. Lidmaatschap van de EU was een belangrijk lokkertje, maar de Grieken wisten dat zij sowieso binnen waren. Zowel Europa als de Verenigde Staten zijn nog steeds erg kien op oplossing van het conflict, dat buiten de direct betrokkenen niemand echt interesseert (maar wel irriteert).

De Turks-Cypriotische president Mehmet Ali Talat was deze week in Washington om te verzekeren dat hij alles blijft doen om de hereniging te bespoedigen. Hij hoopt dat meer buitenlandse inmenging de zaak op koers kan houden naar overeenstemming over de voorwaarden voor hereniging eind dit jaar. Uiteindelijk zal echter een nieuw referendum in 2010 de doorslag moeten geven, en een eventuele overwinning van de nationalisten bij de parlementsverkiezingen is dan geen goed voorteken.

Vorige Volgende