KORT | Vertrouwen door gelijkheid

Onze economie is sterk, zeggen onze politici. Is het waar? Niet onze economie, maar onze samenleving is sterk. Economische prestaties worden geleverd door mensen. Die mensen hebben plezier in hun werk, in samenwerken. Die mensen vertrouwen elkaar. Dat geeft kracht. Een belangrijke vraag is waarom mensen elkaar vertrouwen? In samenlevingen met een grote gelijkheid is meer vertrouwen, meer neiging tot samenwerken dan in ongelijke samenlevingen, waar het individualisme en de neiging tot strijd groeit. “Bruggen slaan” willen ze, de VVD en PvdA. Het blijven vreemde bedgenoten. De VVD is de partij van het individualisme, de PvdA van het collectief. Je kunt de programmatische vertalingen daarvan wel uitruilen, maar dat levert geen consistente inspanning op in onze economie. Rutte roept steeds dat onze economie sterk is en dat we een prachtland hebben. Dat komt voornamelijk door de egalitaire traditie in onze samenleving. Als we die traditie laten versloffen, zal het niet goed gaan en houden we de Duitse economie niet bij. De rel over inkomensnivellering was geen goed voorteken. De VVD en de PvdA zullen dieper met elkaar in debat moeten. Wat is goed voor onze samenleving en welke sociale kracht versterkt de economie? Het antwoord daarop zou een “brug” kunnen zijn.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso
Foto: Minister-president Rutte (cc)

VVD en PvdA moeten durven experimenteren

OPINIE - De formatie was een ruil van programmapunten in plaats van onderhandelde compromissen. Dat is een riskante depolitisering, want achterbannen zullen ideologischer redeneren dan partijtoppen . Om de risico’s daarvan te vermijden, moet een breed experimentenbeleid worden opgezet.

De formatie is gelukt ‘door elkaar wat te gunnen.’ De peilingen laten een terugval voor VVD en PvdA zien. De muiterij in de VVD lijkt even bezworen, maar nieuwe oproeren, ook bij de PvdA, lijken onvermijdelijk. Goede politiek vereist  een heldere en concrete verklaring, verpakt in een hogere bedoeling. Als je het niet eens bent over dat hogere doel, doe je aan incrementalisme. Dat is geen schande:  elk stapje naar meer humaniteit of effectiviteit  is er één.

Maar het systematisch in stand laten van verschillende hogere doelen is niet verstandig. Voor  Rutte is het een spagaat: ‘We gaan niet fuseren met de PvdA, want we zijn heel verschillend, maar het is een betrouwbare coalitiepartner.’ Ik schiet in de lach als ik denk aan   het gezicht van Hans Spekman bij het horen van die boodschap.

Ideologische verstarring

De verzuiling kende het pacificatiemodel: tussen de zuilen werden verschillen aangedikt, maar de toppen van de zuilen pacteerden en heersten. D66 zag niets in ideologie, maar het pragmatisme als politiek richtsnoer heeft het niet gered. De Gaulle’s  premier Balladur heeft ooit beschaving gedefinieerd als de strijd tegen de markt. Als Spekman hem citeert, zal de VVD hem ongetwijfeld op het matje roepen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: BlackburnPhoto (cc)

Bruggen slaan: opmaat voor een goed huwelijk?

COLUMN - In het regeerakkoord getiteld Bruggen Slaan wandelen de verschillen tussen VVD en PvdA broederlijk naast elkaar. Opmaat voor een goed huwelijk?

Jaren geleden zat ik op zwoele zomeravond een duveltje te drinken op een terras in het Vondelpark. Naast mij zat een jong stel. De liefde was nog uiterst pril. Zij had dreadlocks en een T-shirt van een of ander alternatief bandje. Hij ging casual gekleed, maar wel netjes. Zij bespraken van alles en zo nu en dan kwamen geopolitieke zaken ter sprake. De jongen verbloemde zijn bewondering voor George W. Bush, die niet lang daarvoor Irak was binnengevallen, niet. Vond ze niet leuk. Hij sprak zijn bewondering uit over Israël, enig democratisch baken in een dictatoriale zee. Vond ze niet leuk. Ze had geen weerwoord. Maar aan haar gezucht hoorde je dat ze vond dat ze wel íets moest doen. Op een gegeven moment ging zij over op een andere tactiek. Zodra de jongen iets zei wat tegen haar overtuiging inging, pakte ze hem op zijn bek. Ze zoende zijn rechtse praatjes weg. Ik sluit niet uit dat de twee nog steeds heel gelukkig samen zijn. 

Waar twee geloven slapen op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Zo luidt het gezegde. Maar juist een huwelijk waarin twee geloven samen komen, kan een gelukkig huwelijk zijn. Zolang beide gelovigen elkaars geloof maar respecteren, niet moeilijk doen over de verschillen, elkaar vrij durven laten, zo nu en dan moeite doen om zich in de ander in te leven en geen moeite doen om de ander te bekeren. Als de respectievelijke families ook niet al te veel problemen maken, dan kan dat tot vele jaren van vreedzaam samenzijn leiden. Tenminste, dat denk ik. De realiteit zal ongetwijfeld wat weerbarstiger zijn. Eva Jinek en Bram Moszkowicz zijn ook uit elkaar.

Foto: Mark's Postcards from Beloit (cc)

Rutte II heeft flinterdunne digitale agenda

ANALYSE - Sargasso evalueert het regeerakkoord van VVD en PvdA op verschillende deelterreinen. Als eerst: wat zijn de plannen voor de digitale samenleving?

Bevat het regeerakkoord ook nog afspraken die iets te maken hebben met het internet, ICT, digitale rechten en/of privacy? Ik was benieuwd,  na het voorwoord waarin gesproken wordt over “grote hervormingen en noodzakelijke doorbraken” en “het stimuleren van  innovatie en duurzame technologie.” Maar de prioriteiten liggen kennelijk niet in het digitale domein.

Eerst maar een positief punt, al is het niet geheel onverwacht:  het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens) krijgt meer bevoegdheden, “waaronder de bevoegdheid meer boetes uit te delen.” Over meer personeel wordt helaas niet gesproken. Aardig is wel het privacy-by-design principe. “Bij de bouw van systemen en het aanleggen van databestanden is bescherming van persoonsgegevens uitgangspunt. Daar hoort een zogenaamd privacy impact assessment (PIA) standaard bij.” En ook om te onthouden is deze:  “Inbreuken door de overheid zijn voorzien van een horizonbepaling en worden geëvalueerd.” Een les uit het verleden, toen de beperking van de privacy vanwege terrorismedreiging gehandhaafd bleef ook toen de dreiging sterk verminderde.

Een zin die ik graag in de fractiekamers van PvdA en VVD wil ophangen is deze: “Bij nieuwe wetgeving wordt netneutraliteit strikt gehandhaafd.” Dat Nederland als een van de eerste landen dit principe vastlegde in de telecomwet was een aangename verrassing.  Het overeind houden van dit principe in Europa was tot voor kort echter bepaald niet vanzelfsprekend. Maar Eurocommissaris Kroes antwoordde vorige week op vragen van Europarlementslid Sargentini (GroenLinks) dat ze het Nederlandse standpunt steunt. Eerder had ze daarover twijfel laten bestaan in haar reactie 0p het voorstel van Europese telecomaanbieders om op het internet een tolweg aan te leggen waar zowel aan de voorkant (aanbieders) als aan de achterkant (afnemers) betaald zou moeten worden. De druk van de bedrijven die op internet actief zijn is erg groot. Waakzaamheid blijft dus geboden. Daarom is dat ene zinnetje in het regeerakkoord niet van belang ontbloot.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.