Closing Time | Mississippi Fred McDowell

https://www.youtube.com/watch?v=mtlVSedpIRU Twaalf jaar geleden besteedde Sargasso voor het laatst aandacht aan Mississippi Fred McDowell, dus het mag wel weer eens. McDowell speelt hill blues, een variant die wat dichter bij de Afrikaanse roots blijft. You gotta move is een gospel van onbekende oorsprong. McDowell was niet de eerste die het opnam, maar zijn versie is wel de basis voor latere opnames, onder andere door de Rolling Stones.

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Closing Time | Terakaft

, door

“Uit islamitische landen komt weinig esthetisch vandaan” meent Zomergast Peter Buwalda.

Ik was eens in Egypte op vakantie, nog vóór de tijd van de iPod. Drie weken lang was ik verstoken van mijn eigen platen. De islamitische muziek laat je een beetje over je heen komen. Ik zat in een soort pizzeria in Caïro, en ineens, echt helemaal vanuit het niets, werd daar Hound Dog gedraaid. De tranen stonden me in de ogen.

Closing Time | I’d rather go blind

, door

Raakt een artiest nooit eens vermoeid om voor de zoveelste keer die ene hit te zingen? Ik vind het knap als een artiest een nummer na honderden keren toch geloofwaardig weet uit te voeren. De geloofwaardigheid gaat er bij mij een beetje af als die uitvoering dan nog steeds hetzelfde is als de eerste versie (meestal de albumversie).

Vanavond bluesy nostalgie, met Etta James die een inspirerende uitvoering van I’d Rather Go Blind ten beste geeft, ook al heeft ze het nummer al talloze keren eerder gezongen. Het is er natuurlijk extra leuk op geworden omdat ze het met Dr. John doet.

Closing Time | The Thrill Is Gone

, door

Diamanda Galás: ze heeft een orkaan van een stem die vier octaven bestrijkt, ooit omschreven als capable of the most unnerving vocal terror.

Qua genres zit het in de richting van avant-garde, alternatieve rock, jazz, experimenteel en in de latere jaren ook blues. De thematiek kan zwaar zijn: sinds de besmetting van haar broer heeft ze menig plaat besteed aan aids, en de dubieuze reacties van de kerk daarop, met titels als The Divine Punishment of You must be certain of the Devil.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende