Closing Time | Mississippi Fred McDowell

https://www.youtube.com/watch?v=mtlVSedpIRU Twaalf jaar geleden besteedde Sargasso voor het laatst aandacht aan Mississippi Fred McDowell, dus het mag wel weer eens. McDowell speelt hill blues, een variant die wat dichter bij de Afrikaanse roots blijft. You gotta move is een gospel van onbekende oorsprong. McDowell was niet de eerste die het opnam, maar zijn versie is wel de basis voor latere opnames, onder andere door de Rolling Stones.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Closing Time | Terakaft

, door

“Uit islamitische landen komt weinig esthetisch vandaan” meent Zomergast Peter Buwalda.

Ik was eens in Egypte op vakantie, nog vóór de tijd van de iPod. Drie weken lang was ik verstoken van mijn eigen platen. De islamitische muziek laat je een beetje over je heen komen. Ik zat in een soort pizzeria in Caïro, en ineens, echt helemaal vanuit het niets, werd daar Hound Dog gedraaid. De tranen stonden me in de ogen.

https://www.youtube.com/watch?v=pyMd19sE6U4

Closing Time | I’d rather go blind

, door

Raakt een artiest nooit eens vermoeid om voor de zoveelste keer die ene hit te zingen? Ik vind het knap als een artiest een nummer na honderden keren toch geloofwaardig weet uit te voeren. De geloofwaardigheid gaat er bij mij een beetje af als die uitvoering dan nog steeds hetzelfde is als de eerste versie (meestal de albumversie).

Vanavond bluesy nostalgie, met Etta James die een inspirerende uitvoering van I’d Rather Go Blind ten beste geeft, ook al heeft ze het nummer al talloze keren eerder gezongen. Het is er natuurlijk extra leuk op geworden omdat ze het met Dr. John doet.

Closing Time | The Thrill Is Gone

, door

Diamanda Galás: ze heeft een orkaan van een stem die vier octaven bestrijkt, ooit omschreven als capable of the most unnerving vocal terror.

Qua genres zit het in de richting van avant-garde, alternatieve rock, jazz, experimenteel en in de latere jaren ook blues. De thematiek kan zwaar zijn: sinds de besmetting van haar broer heeft ze menig plaat besteed aan aids, en de dubieuze reacties van de kerk daarop, met titels als The Divine Punishment of You must be certain of the Devil.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende