Et viola: zo gaan we in Nederland met onze natuur om, Belgen klikken hier [zie legenda]. Het merendeel van de habitats is onvoldoende of zelfs slecht beschermd [check national summaries]. Deze week publiceerde de Europese Commissie een rapport over de situatie (de 'staat van instandhouding') van meer dan 1150 dier‑ en plantensoorten en 200 habitattypes in Europa die krachtens de EU-wetgeving bescherming genieten [persbericht] / [infosheet.pdf]. Uit het rapport blijkt dat veel habitattypes bedreigd worden. Graslanden, wetlands en kusthabitats staan het meest onder druk (hier ligt een rol voor Nederland!). Dat komt door het verdwijnen van traditionele landbouwmethodes, de ontwikkeling van het toerisme en de klimaatverandering (AGD). Positief nieuws uit deze grootste inventarisatie van de Europese biodiversiteit en habitats ooit was er ook:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Pakweg 75.000 dammen blokkeren de rivieren van de Verenigde Staten met alle desastreuze ecologische gevolgen van dien. Uitgerekend de vissers willen nu een groot deel van de bestaande dammen weer verwijderen. In juni zal de 88 jaar oude Savage Rapids Dam in de Rogue River in Oregon worden afgebroken en vervangen door een systeem van elektrische pompen. CHANGE is in the river…
“Amper tien procent van de dammen in de VS vervullen hun oorspronkelijke functie nog”, zegt Glen Spain van de PCFFA, een vissersorganisatie van de Amerikaanse westkust. “Veel dammen kunnen nu beter verdwijnen” (IPS). Het zijn juist de commerciële vissers die zich nu inspannen voor herstel van rivierlopen omdat hierdoor ook de vispopulaties kunnen herstellen. In de afgelopen hondervijftig jaar zijn door de bouw van dammen veel migrerende vissoorten uit de Amerikaanse rivieren verdwenen. In Europa is de situatie niet veel anders. Dammen blokkeren de route naar paaigronden, warmen het water op, laten benedenstrooms het debiet dalen en ontnemen zuurstof aan het water [pdf]. Maar het lijkt er inmiddels op dat het tij aan het keren is ten gunste van de natuur en mensen die duurzaam gebruik willen maken van deze natuur.
Terwijl de gemiddelde Nederlander bij “IJsland” vooral negatieve associaties heeft met de verloren spaartegoeden van de Icesave bank maakt men zich op IJsland óók druk om de imago-schade die de walvisvaart aanricht. De geplaagde economie van IJsland is momenteel namelijk ondermeer afhankelijk van zowel de jacht op walvissen als het ecotoerisme dat geld schuift voor het spotten van levende walvissen. In de haven van Reykjavik liggen de schepen die toeristen naar de walvissen varen tegenover het schip dat ze vanaf 1 juni weer gaat afslachten. Dit morbide dualisme is de nieuwe linkse regering ook opgevallen en ze stelt een onderzoek in naar de impact van de commerciële walvisjacht op zowel banen als collateral damage aan de toerisme-industrie. Het onderzoek ligt in het verlengde van de belofte die de minister van Visserij deed om de onlangs verhoogde vangstquota voor de walvisjacht te herzien. In januari zag de vertrekkende rechtse regering haar kans schoon om op de valreep de quota te verhogen tot 150 dwergvinvissen en 150 gewone vinvissen (was 40 en 9).
IJsland is samen met Noorwegen het enige land dat officieel aan commerciële walvisvaart doet. Japan heeft een groot pak boterzuur op haar hoofd door de slachting van honderden walvissen (in beschermde reservaten) te labellen als wetenschappelijk onderzoek. Maar nu het economisch verzwakte IJsland zoekt naar een duurzame reorganisatie van haar economie in de 21ste eeuw zou het uitfaseren van de walvisvaart misschien wel eens een goede kans kunnen maken. Het Oude IJsland opweg naar het Nieuwe IJsland: een hoopvolle ontwikkeling, al mogen sommige IJslandse tradities voor altijd hetzelfde blijven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Onder de waterspiegel bij Indonesië: twee boxerkrabjes (Lybia tesselata) staan klaar voor een gevecht. In hun klauwen hebben ze prikkende zeeanamonen om hun tegenstander even flink mee af te rossen. Deze foto van Marchione Giacomo won de overall prijs in een wedstrijd voor onderwaterfotografie. Ook boeiend: bewegend beeld van een pregnant crabfight.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.