En de mouw waar de aap uitkomt is...: VVD-leider Rutte en CDA-leider Verhagen hebben het op een akkoord gegooid vóórdat de onderhandelingen over PaarsPlus begonnen. Daarom liep de opdracht van Lubbers om verschillende meerderheidscoalities te onderzoeken spaak, schrijft de Volkskrant. [via Joop] PaarsPlus was gedoemd om te mislukken, aangezien Rutte wist dat hij een gegarandeerde terugvaloptie bij het CDA had. Dat onderhandelt net even iets lekkerder. Het maakt het mogelijk om andere partijen het mes op de keel te zetten. Het maakt duidelijk dat het CDA - en dat is niet onverwacht - altijd bereid is geweest om te gaan regeren, ondanks twintig zetels bij de verkiezingen op 9 juni jl. Om in de woorden van Maxime Verhagen te spreken die hij aan Job Cohen richtte: het verhaal van het CDA dat ze 'bescheidenheid' zouden willen tonen is derhalve volstrekt ongeloofwaardig. Het CDA wilde koste wat het kost regeren, door het midden of desnoods met Wilders-gedoogsteun over rechts. Het verklaart ook de uitspraak van Rutte om alle andere opties om te regeren uit te sluiten. De VVD-leider wist al dat Verhagen zich aan hem had uitgeleverd.
[qvdd]
“Verder begrijp ik blije PVV-ers niet. Ze zijn veel afkomstig van het CDA en mogen nu als jaknikker dienen voor.. het CDA.”
Een van de reacties onder een flame van voormalig CDA-fractiemedewerker Joop van Rijswijk tegen deelname van zijn partij aan een kabinet met gedoogsteun van de PVV. De CDA-achterban is heel scherp verdeeld, blijkt uit de reacties.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De fractieleiders van de progressieve partijen hebben een Kamerdebat aangevraagd over de legitimiteit van de vorming van een minderheidskabinet, op een moment dat nog niet alle mogelijkheden voor een meerderheidskabinet onderzocht zijn. De rechtse fractieleiders zullen het niet moeilijk vinden deze vraag te beantwoorden. De standpunten van de verschillende partijen liggen zover uit elkaar, dat een meerderheidskabinet zeer waarschijnlijk niet meer mogelijk zou zijn. De onmiddellijke formatie van een minderheidskabinet is een manier om verder tijdsverlies te voorkomen.
Vragen over de vorm die het minderheidskabinet aanneemt zullen echter moeilijker te beantwoorden zijn. De kiezers hebben een aantal duidelijke signalen afgegeven. Een serieus te nemen deel van de Nederlandse bevolking steunt de PVV, zo blijkt uit het verkiezingsresultaat, dus heeft de partij alle recht om bij de formatiebesprekingen aan te schuiven. De winst van de PVV was echter niet het duidelijkste signaal in dit verkiezingsjaar. Dat was namelijk het verpletterende verlies van het CDA. Na acht jaar aan de macht te zijn geweest verloor de partij twintig zetels, de grootste verschuiving bij deze editie. Het is daarom op zich al bevreemdend dat de partij opnieuw in beeld is bij de formatie, maar dit is nog te rechtvaardigen. De afstand tussen links en rechts is zo groot dat het CDA, zo aangeslagen als de partij is, toch weer mee moet doen om Nederland bestuurbaar te houden.
Wat echter nauwelijks valt te verklaren is, waarom het CDA een volwaardig regeringspartner wordt, ondanks het verlies, en dat de PVV, door de kiezer beloont met een gigantische verkiezingswinst, en bovendien groter dan het CDA, slechts gedoogsteun zal leveren. Het CDA hoeft niet te regeren. Door zich als gedogende, stille partner van een kabinet VVD-PVV op te werpen zou de partij aan zijn verplichting om het land bestuurbaar te houden voldoen. Door te gaan regeren negeert de partij een toch wel heel erg duidelijk signaal van de kiezer.
Nu VVD, CDA en PVV komende week serieuze coalitie-onderhandelingen gaan voeren, lijkt het eerste minderheidskabinet uit de Nederlandse parlementaire geschiedenis aanstaande. Wat bezielt Rutte, Verhagen en Wilders om uitgerekend met deze ongebruikelijke variant te komen? En hoe groot is de kans dat dit een stabiele coalitie oplevert die 4 jaar uitzit?
De drie partijen hadden uiteraard ook kunnen kiezen voor een ‘normale’ coalitie van gelijkwaardige partners, ieder met ministeriële verantwoordelijkheid. Met een nipte meerderheid van 76 zetels, eventueel opgetuigd met de SGP (de ‘Staphorster variant’), was dit wel degelijk een optie. Sterker nog, een op een ruime Kamermeerderheid leunend kabinet van VVD, CDA en PVV was – althans op papier – voor zowel VVD als PVV altijd de gedroomde variant. Voor de partij van Wilders omdat het simpelweg de enige coalitie was waarbij de PVV zou kunnen aanschuiven. En voor de VVD omdat de partij zo slechts minimale concessies zou hoeven doen op bijv. de hypotheekrenteaftrek, rekeningrijden of andere traditionele rechtse stokpaardjes. Vooropgesteld natuurlijk dat Wilders’ toezeggingen nu meer solide zouden blijken te zijn dan ten tijde van de onvermijdelijke breuk met de VVD-fractie in september 2004.
Maar hoe zat het dan met het sociale gezicht van de PVV, naar het leek letterlijk overgepend uit het verkiezingsprogramma van de SP? Cynischer dan veel PVV-stemmers, hadden Rutte en de zijnen al lang getaxeerd dat de populistische retoriek van Wilders slechts voor de bühne was. De zes jaar die Wilders in de VVD-fractie zat, verdedigde hij immer met verve een stevig neoliberaal beleid. Wilders echte – en enige – issue is de Islam; op het obsessieve af.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
[qvdd]
“Wilders zegt: de islam deugt niet. Wij zeggen: je moet de uitwassen van de islam aanpakken.”
Paul de Krom, woordvoerder integratie van de VVD, legt het verschil in opvatting uit tussen zijn partij en de PVV. Maar eh, ‘uitwassen van de islam’, waar hebben we die frase toch eerder gehoord?
Clustermunitie is onnauwkeurig en maakt veel burgerslachtoffers, vaak nog jaren na dato. Ruim tachtig landen tekenden het Clustermunitieverdrag, dat gisteren van kracht werd, nog niet. Waaronder de VS, Rusland en Israël, landen die clustermunitie produceren én gebruiken. Wanneer tekenen zij? En hoe werkt Nederland, dat het verdrag wel tekende, met hen samen?
Clustermunitie eist veel burgerslachtoffers
Clustermunitie bevat tientallen kleinere explosieven die in de lucht loslaten en daardoor over een groot gebied verspreid raken. Heel handig als je een landingsbaan wilt bombarderen, dan kun je een mooi tapijt leggen. Maar ook lastig, want je kunt moeilijk onderscheiden wat je wel en niet gaat raken. Clustermunitie is dan ook berucht vanwege haar onnauwkeurigheid.
Veel van die explosieven ontploffen bovendien niet, maar blijven onontploft liggen en vormen daarmee de facto één groot mijnenveld. Kinderen worden aangetrokken tot wat er ? mede door de vaak felle kleuren ? uitziet als speelgoed.
Zij behoren dan ook tot de grootste groep slachtoffers. Sowieso treffen de projectielen vooral burgers, namelijk in zo?n 98 procent van de gevallen. Zoals de Nederlandse cameraman Stan Storimans, die twee jaar geleden in de Georgische stad Gori de dood vond door een Russische clusterbom. Overigens gebruikte ook Georgië zelf in die strijd clusterbommen.
Langdurige gevolgen
Unesco maakte vandaag bekend dat de Amsterdamse grachtengordel op de Werelderfgoedlijst wordt geplaatst. Het Werelderfgoedcomité kwam deze week in Brazilië voor de 34ste keer bij elkaar. In totaal staan er nu 904 culturele en natuurlijke locaties op de Werelderfgoedlijst.
Op de Werelderfgoedlijst staat de Amsterdamse grachtengordel nu als volgt omschreven:
Seventeenth-century canal ring area of Amsterdam inside the Singelgracht
The historic urban ensemble of the canal district of Amsterdam was a project for a new ?port city? built at the end of the 16th and beginning of the 17th centuries. It comprises a network of canals to the west and south of the historic old town and the medieval port that encircled the old town and was accompanied by the repositioning inland of the city?s fortified boundaries, the Singelgracht. This was a long-term programme that involved extending the city by draining the swampland, using a system of canals in concentric arcs and filling in the intermediate spaces. These spaces allowed the development of a homogeneous urban ensemble including gabled houses and numerous monuments. This urban extension was the largest and most homogeneous of its time. It was a model of large-scale town planning, and served as a reference throughout the world until the 19th century.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De kogel is door de kerk: VVD en CDA gaan onderhandelen met de PVV over gedoogsteun voor een minderheidskabinet. Zo’n regeervorm is nauwelijks beproefd in het Nederlandse staatsbestel en deskundigen zijn er negatief over.
Het verzet binnen het CDA tegen samenwerking – in welke vorm dan ook – met de PVV lijkt groot, maar deze variant is wellicht voor het CDA en VVD de beste. Mat Herben refereerde er deze week in Villa VPRO al aan: om een kabinet te formeren heb je vertrouwen nodig. Vertrouwen tussen de mensen die het kabinet moeten gaan vormen.
En daarin zit het probleem voor een kabinet met PVV: de PVV heeft geen mensen met bestuurservaring en vakkennis die een minsterspost kunnen dragen. Het is geen toeval dat Wilders tot nu toe geen enkele kandidaat heeft genoemd, terwijl hij ze in dit proces (in elk geval tegenover CDA en VVD) heeft moeten noemen om dat vertrouwen te kunnen creëren. Nu mensen van buiten de PVV halen is een mogelijkheid, maar kan een tweede LPF-debacle veroorzaken. De ministersploeg van de PVV moet ook elkaar kennen en vertrouwen.
Een strategische reden om niet aan zo’n kabinet te beginnen is het “afbreukrisico” voor CDA en VVD. Wilders kan het kabinet laten vallen en zal zo disproportioneel veel macht uit kunnen oefenen. Er wordt wel gesuggereerd dat Verhagen zo gek is op het pluche dat hij dat voor lief zal nemen (Syp Winia suggereert zelfs dat het grote aantal ministersposten de motivatie is), maar die suggestie geeft wel heel weinig krediet aan een van de meest gewiekste politici van het land.
[qvdd]
“De PvdA heeft een van de belangrijkste beslissingen ooit gemaakt voor de Nederlandse regering en haar burgers. Wij herinneren ons de dag goed, dat het Nederlandse kabinet viel.”
Taliban-woordvoerder Qari Yusuf Ahmadii laat via de Volkskrant weten dat de organisatie in zijn nopjes is met het vertrek van Nederlandse troepen uit Uruzgan. De PvdA zou daarom moeten terugkeren in de regering, vindt hij.
Ahmadii is echter ook tegen een trainingsmissie, die de PvdA weer wel ziet zitten. Dus zou hij eigenlijk beter kunnen inzetten op een kabinet met de PVV, want die wil Nederland helemaal weg hebben uit Afghanistan.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Wouter Beek over Irak als casestudy voor goed burgerschap.
Volgens recent gepubliceerd onderzoek van de International Association for the Evaluation of Educational Achievement (IEA), hebben leerlingen binnen het Nederlandse middelbare onderwijs minder kennis van de democratische rechtstaat en van internationale mensenrechten dan hun Europese leeftijdsgenoten.
En dat terwijl deze twee belangwekkende thema?s onderdeel waren van het in 2006 door de regering geuite voornemen om actief burgerschap onder scholieren onderdeel van het standaard curriculum te maken. De Tweede Kamerleden Çelik en Heijnen hebben op 6 Juli namens de PvdA fractie kamervragen gesteld over deze zorgwekkende onderzoeksresultaten. Zij vragen het demissionaire kabinet welke concrete stappen er kunnen worden ondernomen om het tij te keren.
De beantwoording van deze vragen zal nog even op zich laten wachten, aldus het tussenbericht dat namens demissionair minister André Rouvoet op 9 Juli als reactie is verschenen [PDF]. Maar ik wil best mijn burgerschap tonen door voor die tijd een toevoeging aan het huidige middelbaar onderwijs voor te stellen die deze zorgwekkende achterstand zal doen verdwijnen: Laat leerlingen in heel het land de casus van de politieke steunverklaring aan de Amerikaans-Britse inval in Irak uit 2003 bestuderen.
Leer de middelbare scholieren dat zij in een democratisch land leven waar een nukkige premier die niet altijd even bereid is om zijn fouten toe te geven met behulp van een ijzeren partijdiscipline van zijn eigen CDA, vergezeld van een zelf boter op het hoofd hebbende VVD, en een in het gareel gehouden PvdA er voor gezorgd heeft dat er 7 (zeven!) jaar lang geen objectief onderzoek naar deze politieke besluitvorming kon plaatsvinden.