Kunst op Zondag | Zitten, zat, gezeten, nu ga ik staan!

Is het toeval dat juist tijdens de renovatie van het Binnenhof de parlementaire democratie een schokkende verandering ondergaat? En wat gaat die verandering ons brengen? Tijdens de renovatie van het Binnenhof krijgen twaalf kunstenaars een opdracht om nieuw werk te maken. Een project van Atelier Rijksbouwmeester en gebruikers van het Binnenhof (Eerste Kamer, Tweede Kamer, Raad van State, ministerie van Algemene Zaken en de gemeente Den Haag). Van 27 tot en met 30 mei dit jaar vond de eerste editie van de Kunstparade Binnenhof renovatie plaats. Beeldend kunstenaar Tirzo Martha werd door de Eerste Kamer gevraagd zijn visie op de betekenis van het Binnenhof in een tijdelijk kunstwerk te vatten. Het werd een performance en installatie over de zetel. Tirzo Martha zei: De beweging van verkozen worden, een zetel innemen en weer afstaan probeer ik in dit beeld te vangen Tirzo Martha nodigde burgers uit hun stoel toe te voegen aan de installatie. Aan elke stoel zat natuurlijk een verhaaltje vast. Het kunstwerk ‘Zitten, zat, gezeten, nu ga ik staan!’ ging over meer dan zetels die na verkiezingen telkens door anderen ‘bezeten’ worden. Het ging ook over reflectie. Hoe en wat hoor en zie je in deze 17 minuten durende documentaire, gemaakt door Kristiaan Asscheman. https://www.youtube.com/watch?v=8OljbvHT5WI  

Door: Foto: Schermafbeelding Documentaire Kunstparade Binnenhof met Tirzo Martha
Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022

De twitterkoning van het Binnenhof is… Jaap Jansen

Politicus Geert Wilders en tv-journalist Frits Wester gelden als de meest invloedrijke twitteraars in de Haagse politiek. Toch blijkt uit een analyse van ANP, Sargasso.nl en de Universiteit van Amsterdam voor Nu.nl dat andere twitteraars de toon zetten op het Binnenhof. Wat blijkt? De Haagse Stolp is vooral bezig met Pauw en Witteman. Opvallend is ook dat de PowNews-journalist Rutger Castricum weliswaar in de algemene Twitterwereld populair is, maar in het twitterverkeer op het Binnenhof nauwelijks meetelt.

ANP, Sargasso.nl en studenten van de Universiteit van Amsterdam stelden een lijst op van ruim 300 sleutelfiguren op het Binnenhof, bekeken wie met wie contact heeft en onderzochten de populariteit van deze mensen bij de hele Twitterpopulatie. De uitkomst is verrassend.

De grote man in de Haagse Twitter Stolp is Jaap Jansen, redacteur van het tv-programma Pauw en Witteman. In ruim twee maanden tijd werden zijn berichtjes door 85 verschillende mensen doorgestuurd of beantwoord. Ter vergelijking, Geert Wilders staat op nummer 39 op de ranglijst, met 21 mensen op het Binnenhof die in deze periode iets met zijn tweets hebben gedaan. Andere mensen die hoog scoren zijn Lucas Benschop (Nu.nl), Sywert van Lienden (21 jaar, publicist), Kustaw Bessems (De Pers) en Alex Klusman (campagnevoerder).

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Partijdiscipline volgens Jan Tromp

Een recordaantal mensen bekeek afgelopen week op uitzendinggemist.nl de aflevering van Koefnoen van vorige week zaterdag, waarin het CDA door de cabaretiers van het satirische programma op de hak werd genomen. De uitzending had lovende kritieken in diverse media gekregen, door de komische maar vooral herkenbare manier waarop partijprominenten Verhagen en Bleker en parttime CDA-dissidenten Koppejan en Ferrier worstelden met de kloof tussen CDA-theorie en praktijk in de zaak rond Mauro.

Het grote succes van de persiflage maakt de spagaat duidelijk waarin de christendemocraten zich bevinden: de problematische afweging tussen christendemocratisch gedachtengoed en machtspolitieke ambities en, daarmee samenhangend, de vaak nietsontziende partijdiscipline om dissidente denkers binnen de partijlijnen terug te dringen. Over dat laatste thema schreef journalist Jan Tromp een boekje: Buigen. Nederigheid en vernedering in de Nederlandse politiek.

De publicatie van de VARA-journalist past in het recente rijtje voor een breed publiek geschreven schetsen over de soms onbekende krachten in en rond de Haagse politiek. Na Joris Luyendijks Je hebt het niet van mij, maar…, waarin de invloed van lobbyisten en media in het Tweede Kamercomplex werd beschreven en Max van Weezels Haagse Fluisteraars over de invloed van de spindoctors, richt Tromp zich nu op de kringen van de parlementariërs zelf.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

De invloed van de spindoctors

Met het vorige week zondag gepresenteerde Haagse Fluisteraars van Nieuwspoortvoorzitter en VN-columnist Max van Weezel hebben we binnen een jaar de beschikking over twee publicaties die de maakbaarheid van de Haagse politiek van binnenuit beschrijven. Waar Joris Luyendijk zich in zijn Je hebt het niet van mij, maar… vooral richtte op de invloed van lobbyisten en media op de ´vierkante kilometer rond het Binnenhof`,  lijkt Van Weezel in de PA´s (politiek adviseurs) een grote bedreiging van een zuiver politiek spel te zien, en bovendien één van de oorzaken voor de val van Balkenende IV.

Aan de hand van onder meer gesprekken met hoofdrolspelers toont hij hoe de politieke communicatiesector zich in de laatste jaren als een inktvlek over het Binnenhof heeft verspreid. Na een korte inleiding waarin hij een aantal kabinetten en kabinetsformaties uit de afgelopen vijftig jaar behandelt, komt hij via de kabinetten-Balkenende I, II en III, al snel uit bij het meest recente samenwerkingsverband tussen CDA en PvdA (22 februari 2007 – 20 februari 2010). Juist in dit kabinet is de rol en invloed van de politiek adviseurs het duidelijkst zichtbaar.

Wat volgt is een vlot geschreven, zeer lezenswaardige beschrijving van de wijze waarop bewindslieden elkaar, via hun PA’s, in het beste geval nauwkeurig in de gaten hielden, maar veel vaker probeerden zwart te maken door te lekken naar de media of een sterk negatief beeld van een minister, staatssecretaris of partijprominent te creëren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NK lijsttrekken

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, die twee jaar geleden op 7 maart zijn eerste stap op het gladde gastlogpad zette.

IJs Binnenhof slecht (foto:flickr/Jackie Kever)

Uitgerekend op de laatste dag van het NK allround schaatsen, realiseer ik me dat ik al weer twee jaar mijn rondjes draai op GC. Er was op 7 maart 2008 een heel gebed voor nodig om de moed te verzamelen, maar sindsdien gleed de tijd voorbij en ga ik, na 25 Cokema-stukjes, de volgende ronde in. Ik heb alleen geen idee of ik nou in de binnen- of buitenbaan zit. Maar goed, ik ben wel vaker de weg kwijt.

De kandidaten voor het NK lijsttrekken maken zich ondertussen op voor de eindsprint naar 9 juni. Eentje is er al uit de bocht gevlogen. Van een ander vraagt de redactie van GC zich af of hij de eindstreep wel zal halen. Van weer een ander meent een GC-redactielid dat hij op tegenvallende rondetijden afstevent, omdat hij te vroeg heeft gepiekt.

Wie zich aan voorspellingen waagt, begeeft zich op onbetrouwbaar ijs. Sterker nog: de val van het kabinet, de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen, peilingen en analyses maken de Hofvijver een poel, waar het vissen in troebel water is. Betreden op eigen risico.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.