Beperkte relatie criminaliteit en etniciteit

Voordat u vandaag in het stemhokje onomkeerbare schade aanricht graag even uw aandacht voor wat wetenschappelijke feiten. In zijn afscheidsrede stelt hoogleraar criminologie Frank Bovenkerk dat ondanks dat criminaliteitscijfers onder bepaalde migrantengroepen al twintig jaar hoog zijn en niet omlaag gaan dit niet puur een etnische kwestie is (Volkskrant). Een lage sociaal-economische positie en een lage sociale controle zijn doorslaggevender dan etnische afkomst. Ook zegt het op het eerste gezicht schrikbarend hoge percentage Marokkaans-Nederlandse jongens in Rotterdam die in aanraking komen met de politie niet zoveel over de toestand van de totale groep Nederlandse Marokkanen (dus incl. volwassenen en vrouwen). Het vooroordeel dat moslims nooit stelen van niet-moslims verwerpt Bovenkerk eveneens. Moslims zijn net zo hard slachtoffer van het criminele gedrag van jonge moslims als niet-moslims. Bovenkerk bestrijdt ook dat politie en justitie etnisch specifiek beleid zouden moeten voeren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.