In het defensief

Eind jaren zeventig hielden we ’s avonds fakkeltochten in de straten in Amsterdam, Nijmegen, Groningen, Den Haag en Utrecht, met als leus: ‘Vrouwen eisen de nacht terug’. Het was het eerste publieke verzet tegen seksueel geweld op straat. Er zouden nog flink wat campagnes tegen allerlei vormen van seksueel geweld volgen: tegen verkrachting binnen het huwelijk, tegen mannen die na een afspraakje seks afdwongen, tegen bazen die werkneemsters chanteerden om seks los te peuteren. In 2011 kwam er nog een moderne variant van de oude Heksennachten aan te pas: de Slettenmars, waarbij vrouwen zich verzetten tegen het idee dat hun eigen gedrag en kleding aanleiding waren voor seksueel geweld. Toch duurde het tot 2017 voor er een massaal gedragen beweging tegen seksueel geweld ontstond, die in vrijwel alle landen en door alle nieuwsmedia werd opgepikt: #MeToo. Al even nieuw was dat ditmaal ook mannen van zich lieten horen. Niet alleen mannen die zelf slachtoffer waren geweest van seksueel geweld spraken zich nu uit, maar ook mannen die hun buik vol hadden van het schijnbaar geaccepteerde machtsmisbruik door hun seksegenoten. En voor het eerst rolden er koppen op hoge posities, en werden er sociale sancties verbonden aan seksueel machtsmisbruik. Dat is pure winst. Iets vergelijkbaars gebeurt nu in de VS rond schietpartijen op school.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Buitenlandse giften wettelijk uitsluiten

[qvdd]

Er gaan verhalen dat Wilders zijn geld krijgt uit de Verenigde Staten of Israël, dat moeten we niet willen. In Nederland voeren we binnenlandse politiek, buitenlandse giften moeten we wettelijk uitsluiten.

PvdA-Kamerlid Heijnen doet een voorstel om de financiering van politieke partijen vanuit het buitenland te beperken. In andere landen is deze beperking er al.

Overigens ligt er al een voorstel dat politieke partijen verplicht om grote giften openbaar te maken, maar dit voorstel is niet van toepassing op de PVV, omdat het een beweging is. Heijnen wil daar verandering in brengen:

Alle politieke organisaties die volksvertegenwoordigers leveren, vallen wat ons betreft hieronder. Kiezers moeten kunnen beoordelen waar het geld vandaan komt.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: De beste dansmoves

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Je kan natuurlijk ook zelf iets proberen (foto Flickr/Joits)

Zoals oplettende lezers misschien opgevallen is, schrijf ik naast stukjes over wetenschap en film ook af en toe over dans (al dan niet in combinatie met film of wetenschap). Helaas wordt mijn fascinatie met de kunstvorm ruimschoots overstegen door mijn gebrek aan dans-skills.

En dat is jammer, omdat dat mijn kans op het produceren van nageslacht danig in gevaar kan brengen. Eén van de functies van dans is parallel aan die van het baltsgedrag bij andere dieren: mannen die goed kunnen bewegen zijn interessantere seksuele partners voor vrouwen. Simpel gezegd is een goed bewegende man een gezonde man en dus interessant om jezelf door te laten bezwangeren. Tienduizenden jaren van evolutie zorgden ervoor dat de waardering voor dans zich in onze hersenen vast heeft gezet. Dit heeft weer tot gevolg dat in clubs, feesthallen en op schoolfeesten jongens en mannen naarstig op zoek zijn naar welke moves nog nét binnen bereik liggen.

Maar ook hier helpt wetenschap een handje! Nieuw onderzoek van psychologen aan de Northumbria University in Engeland laat zien welke dansbewegingen je nu precies moet maken om maximale indruk te maken op vrouwelijke toekijkers. De onderzoekers lieten negentien mannelijke vrijwilligers dansen op Duitse dancemuziek en gebruikten een opstelling met twaalf camera’s om dansende digitale avatars te extraheren. Geen van de proefpersonen was een professionele danser. Vervolgens werden clips van deze dansende avatars getoond aan 35 heteroseksuele vrouwen, van wie gevraagd werd deze te beoordelen op fysieke aantrekkingskracht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bewegen = Sport?

Het SCP presenteerde vanochtend haar “Rapportage sport 2008“. Een van de belangrijkste conclusies is dat “stilzitten” de maatschappij nog steeds honderden miljoenen kost. De mensen zijn wel meer gaan sporten, maar kennelijk nog niet genoeg.
Wat me echter zo verbaast is de vanzelfsprekendheid waarmee bewegen gelijk wordt gesteld aan sporten. Dat je op veel meer manieren kunt bewegen dan alleen middels sport wordt slechts in één bijzin genoemd. Kennelijk is het gewoon geworden dat bewegen iets “aparts” is waar je “apart” tijd en ruimte voor moet zien te vinden. Dat doe je niet thuis, dat doe je georganiseerd.
De westerse mens is al zozeer gewend geraakt aan alle moderne gemakken dat ze niet eens meer begrijpen dat ze eigenlijk als vanzelf heel veel hadden kunnen bewegen. Nee, ze kopen een bladblazer, een motormaaimachine, een elektrische heggenschaar, een auto, een droogtrommel, een vaatwasser, gemalen koffie en voorgesneden groenten, etc…. en geven vervolgens nog eens geld uit aan sporten. Dan hebben we het nog niet eens gehad over het gratis “sporten” door het negeren van roltrappen en liften.
De mens is een sukkel.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Langzaam sterft onze democratie

Rita Verdonk begint een “beweging”. Niet een politieke partij. Partijen zijn lastig. Partijen zijn niet daadkrachtig.
Geert Wilders heeft ook geen politieke partij. Dat is gedoe. Ze weten daar heus wel wat de hardwerkende Nederlander wil. Daar heb je geen praatgroep voor nodig.
Rita en Geert hebben in de peilingen samen tussen de 20 en 32 zetels.
Op deze schaal is dit een nieuw verschijnsel. Kamerleden die geen partij hebben. Geen organisatie die democratisch bepaalt wie namens hun mag spreken.
Binnen de nieuwe “bewegingen” weten de mensen aan de top dat heus zelf wel. Ze luisteren immers toch naar de mensen. En mensen geven hun toch ook geld als blijk van vertrouwen, dat ze op de goede weg zijn?
Langzaam sterft de democratie een beetje.

In Nederland mogen mensen om de vier jaar een stem uitbrengen. Stemmen voor een partij die het best hun standpunten vertegenwoordigd. Jammer dat vrijwel geen enkele Nederlander in staat is om te controleren of die partijen dat ook werkelijk doen. Inzicht in hoe politieke partijen werkelijk stemmen op voorstellen is heel moeilijk in ons stelsel. Alleen de grote onderwerpen halen de publiciteit en laten soms zien waar een partij voor of tegen was.
Maar u wist vast niet dat de PVV tegen vertegenwoordiging van kleine, zelfstandige ondernemers in de besturen van Kamers van Koophandel was. Of dat de PvdA voor de wet gestemd heeft die aan de Minister van Binnenlandse zaken de bevoegdheid geeft om mensen van hun vrijheid te beroven als ze die staatsgevaarlijk vindt, buiten de rechter om. Of dat de partijen ingestemd hebben met het aan de AIVD geven van de bevoegdheid door alle (ALLE!) electronische gegevens over de inwoners van Nederland te zoeken om te kijken of er “verdachte patronen” zijn.
Overigens is dat stemmen per partij ook nog eens aan spelletjes onderhevig. Wist u dat een partij voor kan stemmen (waarbij alle zetels van die partij tellen) terwijl niet alle kamerleden aanwezig zijn? Wist u dat er kamerleden bij bepaalde stemmingen even weglopen. Kunnen ze later zeggen dat ze daar niet voor of tegen hebben gestemd. Lekker makkelijk. Nauwelijks te achterhalen.
Langzaam sterft de democratie een beetje.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.