Waar gaat het EU structuurfondsgeld naar toe?

Je zou denken dat boekhouden eenvoudig is, zeker als het gaat om het uitdelen van geld. Je vraagt eerst een bonnetje en dan maak je het geld over. Dat voer je gelijk in een database in met wat gegevens erbij (land, soort project, bedrijf, etc...) en klaar is Kees. Maar in Europa is niets eenvoudig. En als je het om 50 miljard euro per jaar gaat, schijnt het alleen maar moeilijker te zijn. Lees het hele verhaal over het uitzoekwerk van een groep diehards hier. Een specifieke opmerking zette mij aan tot een kleine speurtocht: "some of the biggest corporate beneficiaries of a programme intended to support small- and medium-sized companies are multinational corporations such as IBM, Fiat and fashion retailer H&M" Hoe zou dat zitten met de Nederlandse bedrijven? Ik heb daarom als steekproef de bedrijven die momenteel een notering in de AEX hebben even door de zoekmachine van FT gehaald. Hieronder het resultaat van steun die grote Nederlandse ondernemingen kregen in de periode vanaf 2007, voor zover bekend:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Biodiesel gigant Neste Oil meest schadelijke bedrijf 2010

Dit is een gastbijdrage van Suzanne Kröger van Greenpeace.

Neste Oil is verkozen tot het bedrijf dat in 2010 op sociaal en milieugebied de grootste wanprestatie heeft geleverd. Het kreeg hiervoor in Davos de Public Eye People’s Award 2011. Neste Oil produceert zogenaamd duurzame biodiesel, maar doet dat op basis van palmolie, waarvoor het regenwoud op grote schaal wordt gekapt. Neste Oil bleef oliegigant BP net voor in de verkiezing die parallel aan het World Economic Forum wordt gehouden. De online verkiezing werd mede georganiseerd door Greenpeace.

Toch zal Neste vanaf mei dit jaar haar ‘groene diesel’ op de Nederlandse markt gaan brengen. Neste Oil bouwt op dit moment een fabriek in Rotterdam met een capaciteit van 800.000 ton biobrandstof. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam reageerde in 2009 nog verheugd dat Neste Oil zich in Rotterdam vestigde en sprak over de “hoogst ontwikkelde technologie van hernieuwbare diesel”. Hoe Aboutaleb het tanken van eetbare oliën, wat tot ontbossing en voedseltekorten leidt als hoogst ontwikkelde technologie kan zien, is mij een raadsel.

Inmiddels is duidelijk dat biodiesel op basis van palmolie een schijnoplossing is voor het klimaatprobleem. Diverse onderzoeken hebben uitgewezen dat er met palmolie-diesel helemaal geen klimaat winst valt te halen. Integendeel, het verergert het probleem: regenwouden worden gekapt om plaats te maken voor palmolie-plantages voor auto’s. De extra vraag naar plantaardige oliën zoals palmolie zal direct of indirect een groot beslag leggen op bossen en landbouwgronden wereldwijd. Door het kappen van bos komt veel CO2 vrij, desastreus voor het klimaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De privatisering van de censuur

Het zwijgen opgelegd (Foto: Flickr/K. Sawyer)

Julian Assange mag met een enkelbandje weer achter zijn computer gaan zitten. Maar hij is  zijn vervolgers nog niet kwijt. Het overheersende beeld is dat hij in zijn vrijheid belaagd wordt door staten: Zweden, de Verenigde Staten, Het Verenigd Koninkrijk. De mate waarin zijn en onze vrijheid op het internet wordt aangetast door private bedrijven komt minder in beeld.

De werkelijkheid is dat bedrijven een grote, ongecontroleerde, invloed hebben op het vrije verkeer van informatie. Het was een privé-onderneming die wikileaks.org zijn domeinnaam ontnam. Het waren banken die de financiering van wikileaks onmogelijk maakten. Amazon trok zich terug en verbrak (tevergeefs) de banden met Wikileaks. Waarom doen die bedrijven dat allemaal als Wikileaks de Amerikaanse overheid dwars zit. En waarom doen ze dat op eigen houtje voordat er ook maar iets van een juridische tegenactie in gang is gezet laat staan met een veroordeling afgesloten?

Joe McNamee, van de Europese organisatie voor digitale rechten EDRi, heeft er wel een verklaring voor. Hij schrijft dat veel regeringen er de afgelopen jaren op aan sturen om regulering van het internet over te laten aan bedrijven. Dat heet dan ‘zelf-regulering’, maar het komt er op neer dat de overheid zich terugtrekt van het internet omdat het allemaal te moeilijk is om de burgerrechten in cyberspace te garanderen. En omdat het wel zo makkelijk is om opsporingstaken uit te besteden aan bedrijven die graag meewerken om hun zelfstandigheid te kunnen bewaren. Zo kan die veelgeprezen eigen verantwoordelijkheid van providers en website beheerders ingezet worden tegen kinderporno, auteursrechtschendingen en allerlei andere computercriminaliteit. Alsof we voor de criminaliteit geen rechtstaat met justitiëel apparaat hebben ingericht.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Spionage

“It’s frightening that in a meeting about how to stop the fossil fuel industry, the person sitting next to you might be a spy paid for by the energy giants themselves.” (Guardian)

Niemand houdt van spionage maar toch huren energiebedrijven in Groot-Brittannië private beveiligingsbedrijven in om milieuactivisten te monitoren. Tot deze conclusie is de Guardian gekomen na enkele gelekte documenten waarin sprake was van het doorspelen van emails en het infiltreren bij vergaderingen. De bedrijven E.ON, Scottish Resources Group: de tweede kolen producent van Groot-Brittannië en Scottish Power zouden het beveiligingsbedrijf van Rebecca Todd hebben betaald voor informatie over aankomende acties. Kort geleden werd hier op Sargasso al de vraag gesteld of het nodig is dat de overheid milieuactivisten bespioneert? Nu is er inmiddels bewijs dat ook private ondernemingen dergelijke activiteiten ontplooien. Sir Hugh Orde van de Association of Chief Police Officers -die onlangs zelf nog namens de staat in milieugroepen infiltreerde- spreekt deze week echter van een zorgelijke ontwikkeling dat ongecontroleerde private partijen hetzelfde doen. De private spionne Rebecca bagatelliseert haar rol en zegt dat ze slechts een paar mailinglists volgde en enkel openbare bijeenkomsten bijwoonde. De documenten onthullen echter dat ze ook sluwe adviezen gaf om als spion niet gepakt te worden: “Vertel NOOIT dat je naar Duitsland vliegt, want milieuactivisten HATEN korte vluchten!”. Dat is opzich dan wel weer grappig want je ziet gelijk John Cleese voor je die zijn uiterste best doet bepaalde dingen niet te zeggen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Analyse: CO2-prijs doorbreekt 16 euro; verdubbeling voor 2012-2020 verwacht

Hieronder volgt een gastbijdrage van Jos Cozijnsen expert in CO2 emmissiehandel. In dit artikel (dat ook hier verscheen) geeft hij zijn visie op hoe de CO2 prijs zich de komende maanden gaat ontwikkelen en hoe belangrijke spelers als de Amerikaanse en Europese overheden momenteel tegenover emissiehandel staan.

De bandbreedte van de CO2-prijs lag vorig jaar tussen de 13 en 15 euro per ton CO2, maar vorige week doorbrak het ‘futures’ contract voor 2010 de 16 euro; de markt verwacht dat niveau als gemiddelde voor de rest van het jaar.

De prijs van goedkopere CDM-credits uit ontwikkelingslanden, waarmee bedrijven zo’n 10% van hun emissies mogen afdekken, blijft achter. De EU wil in de toekomst het gebruik verder beperken.

De fundamentele waarden van de CO2-markt lijken robuust. Analisten voorspellen een toenemend tekort na 2012 en trekken prijsprognoses omhoog. Ook al gaan EU-lidstaten een beslissing nog uit de weg om het Europese CO2-reductiedoel van 20% in 2020 t.o.v. 1990 op te trekken naar 25 of 30%, de markt houdt rekening met een verscherping op termijn. Analisten verwachten een gemiddelde prijs van euro 19,50 volgend jaar en euro 23,10 in 2012. Voor de periode na 2012 verwacht Pointcarbon een jaarlijks tekort van 250 miljoen ton en een verdubbeling van de CO2-prijs naar euro 30,60. Deze verwachting verhoogt de vraag van emissierechten met de huidige prijs, temeer daar de eerste Europese veilingen van emissierechten voor 2013 niet voor 2012 wordt gehouden en er geen ‘futures’ voor 2014 etc. geveild gaan worden. Energiebedrijven zijn na 2012 volledig afhankelijk van veilen; bedrijven krijgen nog een groot deel gratis.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour | Ecosystem of businesses

“There’s an ecosystem of businesses that are being harmed every day by this moratorium” (AFP)

David Rosemblum is advocaat voor de olieindustrie die vandaag protest aantekent tegen het zes-maanden moratorium op diepzee boringen in de Golf van Mexico. Volgens hem is het niet eerlijk dat een hele sector wordt getroffen door de fout van een bedrijf. Hij vreest ook dat het Amerikaanse moratorium vervolg zal krijgen in de diepzee olievelden voor de kust van Brazilië en Afrika.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende