Top drie Nederlandse taboes

Edge of Europe trapt de overzichtenmaand af met een top drie van Nederlandse taboes. Opvallend is dat ik geen incidenten heb kunnen vinden in 2011 in Nederland die wijzen op taboes rond de islam of de profeet Mohammed. Ik zal niet ontkennen dat die taboes bestaan, maar deze zorgden het afgelopen jaar niet voor vuurwerk of voor media die zich in rare bochten wringen. Er heerst  in Nederland een taboe op rechts terrorisme. Breivik was een “eenzame gek”, de naziterreuraanslagen op moslims en andere Kanacken in Duitsland heten nog altijd zuinigjes “dönermoorden” en de vele pogingen tot aanslagen op moskeeën in Nederland worden keurig onder het tapijt geveegd. Rechts terrorisme bestaat niet. Terreur is het exclusief domein van links en natuurlijk vooral van hun bloedbroeders de moslims, wier kinderen dan ook al jaren “straatterroristen” worden genoemd. Dus: kinderen die rondhangen en naar je buurmeisje sissen zijn terroristen en Duitse neonazi’s die Turken overhoop schieten uit extreemrechtse politieke motieven zijn dat niet. Een enorm taboe is ook Geert Wilders afbeelden als dode.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Apocalyptisch wereldbeeld van Breivik en Wilders heeft niets met Islam te maken

Moslims zijn vanouds niet anti-joods en anti-homo. De westerse agressie tegen hen mist elke grond, zegt Frits van Veen, journalist, gespecialiseerd in Noord-Afrika en het Midden-Oosten.

Het bloedbad dat de Noor Anders Breivik in juli in Oslo aanrichtte, is al weer vergeten. De door hem bewonderde Geert Wilders heeft vanuit de achterkamertjes, als gedoogpartner van een minderheidskabinet, een grote invloed op het bestuur van ons land.

Het “apocalyptische wereldbeeld” dat Breivik en Wilders destijds door veel commentatoren werd toegedicht, waart nog steeds door Europa, al wordt alle aandacht nu opgeeist door de financiele crisis. Samen kan dat een explosief mengsel opleveren. Zie de atoombomcrisis rond Iran.

Er zijn drie, steeds weer terugkerende onderdelen van dit wereldbeeld, die zich toespitsen op de islam. Is deze relatief  jonge wereldgodsdienst antisemitisch (Wilders zegt zelfs fascistisch), is de islam anti-homo en zijn de aanhangers van deze godsdienst, desnoods door terreur, uit op de wereldheerschappij?

Ik denk dat de eerste twee vragen beantwoord moeten worden met: vanouds niet, maar misschien is er een kentering. Het antwoord op de derde vraag is moeilijker. Opmerkelijk is op zijn minst dat wat we nu moslimextremisme noemen, begonnen is in de Palestijnse gebieden en dat twee prominente Palestijnse extremisten christenen waren.  

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rutte: tijdig en ongepast?

Geachte heer Rutte,

Het Mauro debacle is lekker op het CDA afgewenteld. De lont is weer – goed, heel eventjes – uit het eurokruitvat getrokken. De cultuurbezuinigingen liggen op koers. De  begrotingsbesprekingen beloven niet overdreven veel vuurwerk op te leveren. De Hedwige-polder, ach daar komen we wel uit. Hans Hillen redt zich wel.

Is het nu ‘tijdig en gepast’ om over Breivik te spreken?

U weet toch nog wel, enkele tientallen jongens en meisjes, van gematigd rode signatuur, werden in juli koelbloedig over de kling gejaagd. De dader had een gedachtengoed dat van de wereld leek losgezongen, maar dat op een aantal punten en qua toon akelig veel in de buurt komt van wat uw gedoogpartner dagelijks uitkraamt.

Een discussie vond u toen ‘ontijdig en ongepast’. Voor wie eigenlijk? Ontijdig en ongepast voor de slachtoffers? Dat kan ik me niet voorstellen. Ontijdig en ongepast voor de nabestaanden? Die zullen in hun verdriet wellicht hopen dat hun verlies niet voor niets is geweest: dat haat beantwoordt wordt met rede. Of ontijdig en ongepast voor u?

U heeft veel op het bord liggen, dat begrijp ik best. Maar het feit dat de vragen over Breivik en Wilders ongemakkelijk zijn, betekent niet dat ze niet gesteld mogen worden. De urgentie van een helder antwoord wordt er niet minder op.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende