De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland. De volgende stap in de microscopisering van computers is de bijna totale verdwijnen van de fysieke computers. Ubiquitous computing, zoals het genoemd wordt (andere namen zijn pervasive computing of ambient intelligence), streeft naar het 'post desktop' model waarbij de computerberekeningen door objecten in onze omgeving worden uitgevoerd. Een van de meest sprekende voorbeelden zijn de wearables. Al jaren zien we in computers en elektronica twee grote trends: aan de ene kant wordt alles steeds sneller en aan de andere kant wordt alles steeds kleiner. Vooral dat laatste zorgt voor een steeds grotere aanwezigheid van computers in ons dagelijks bestaan. Het feit dat we onze rekenwondertjes mee kunnen dragen is wel zo handig. In de vroege jaren tachtig werden de eerste draagbare computers ontwikkeld. En hier moet 'draagbaar' met een flinke korrel zout genomen worden, want deze bakbeesten waren niet erg licht of plat. Enkele jaren later maakte de wereld kennis met de laptop. Ondertussen is dit ding ongekend populair: Volgens Intel worden er dit jaar voor het eerst meer laptops dan desktop pc's verkocht.
Jon Hassell is een Amerikaans trompettist die in de jaren 70 bekend werd vanwege z’n werk met Brian Eno – en natuurlijk vanwege z’n eigen werk. Kenmerkend is de eigenzinnige, unieke manier van trompet spelen: maar net aanblazen, waardoor een vervreemdend geluid ontstaat.
Hij bestaat nog steeds, en maakt nog steeds muziek. Hier een van z’n betere werkjes, uit 1983.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Not Drowning, Waving was in de jaren 80 een Australische band die rock/pop maakte met elementen van wereldmuziek en af en toe een vleugje ambient.
In 1990 togen ze naar Papua Nieuw-Guinea, om daar samen met locale musici een plaat op te nemen. Daarvan is dit het titelstuk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Coldcut geldt als een pioniersband op het gebied van electro/dance/triphop. Ze bestaan sinds de jaren 80 van de vorige eeuw.
The Irresistible Force, nog zo’n danceclubje dat ongeveer gelijktijdig begon, deed een remix van een van hun nummers, want zo doen ze dat in electroland; iedereen maakt van iedereens nummers weer iets anders. In dit geval leverde het een mooie uitgesponnen ambient “chillout remix” op.
Het Finse Nemesis maakt ambient en laat met bovenstaand nummer merken zijn klassiekers te kennen.
Kreng, ofwel de Belg Pepijn Caudron, vergast de wereld nu al een aantal jaar op de meest duistere muziek die er maar uit de horrorkrochten van de hel voort kan komen. Zijn impressionistische soundscapes zijn een combinatie van ambient, drone en net-niet-klassieke kamermuziek, en hij weet daar elke keer weer een sfeer mee neer te zetten die je nekharen overeind doen staan.
Voor z’n nieuwste project, net uit, slaat hij een nieuwe weg in, met loodzware gitaren er bij. Maar het blijft luguber als altijd.
Windowlicker van Aphex Twin, in de volledige versie van tien minuten. De muziek begint overigens pas omstreeks 4:30. Tot die tijd probeert iemand vaker motherfucker en nigga te zeggen dan Samuel Jackson in een film met Samuel Jackson.
Burial is de artiestennaam van de William Emmanuel Bevan. Zijn muziek beweegt zich tussen ambient en triphop. Vorig jaar zou de publiciteitsschuwe Brit nieuwe muziek uitbrengen, maar daar is het niet van gekomen. Het clipje komt overigens uit de film The Machinist en heeft verder niks met de muziek te maken.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.