Closing Time | The Soft Pink Truth

https://www.youtube.com/watch?v=0HZAQVaJuac Het album Shall We Go On Sinning So That Grace May Increase? is duidelijk gemaakt met de bedoeling om het in een keer te luisteren - het album is voor de artiest dan ook een vorm van self-care in reactie op Trump, en dan heb je aan een nummer niet genoeg. Maar ja, de artiest maakte nu eenmaal alleen bij dit nummer een video, dus hier enkel dit fragment. Zoals dit ene nummer kabbelt ook het album lekker voort, zonder saai te worden. Er valt genoeg boeiends in te ontdekken en soms neemt het ineens een onverwachte wending. The Soft Pink Truth is een helft van Matmos, die hier al eens voorbijkwam.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Melanie Velarde

, door

Sommige albums staan het eigenlijk niet toe dat je er een nummer uithaalt om te laten luisteren. Wat de muziek van Melanie Velarde boeiend maakt is dat je op haar albums steeds verrast wordt door nieuwe invalshoeken, dan kalmerend, dan weer vrolijk, en alles bij elkaar klinkt het net even anders dan anders.

Closing Time | Sophia Loizou

, door

Krakende, zuchtende, fluisterende, druppelende, fluitende, rinkelende, knetterende en bliepende geluiden, begeleid door meeslepende melodieën, zang en geneurie, en ondersteund door een zware bas of een snelle breakbeat – het is een mooie combinatie. Untold is het derde album van Sophia Loizou.

Closing Time | Third Eye Foundation

, door

Matt Elliott is al eens voorbij gekomen, of twee keer zelfs, maar niet in de hoedanigheid van Third Eye Foundation (en hij kan in de toekomst ook nog onder andere namen opduiken). Als TEF maakt hij illbient. Ik dacht dat illbient misschien een extra donkere ambientstijl was, maar nee, ‘ill’ is New Yorkse slang om iets positiefs te benoemen. Illbient is ‘urban ambient’: een mix van ambient met hiphop en breakbeats – een mix die overigens wel vaak erg donker klinkt.

Closing Time | Dalhous

, door

Je kunt de donkere soundscapes – in dit nummer wat overschaduwd door een ‘stroboscopische’ beat – van Dalhous ambient noemen, wordt hier geopperd, maar niet van het type ‘aural wallpaper’: ‘if it was actually wallpaper, you’d swear you could catch its patterns shifting in your peripheral vision’. Nu kunnen schuivende behangpatronen ook best rustgevend zijn.

Closing Time | Michel Banabila

, door

Rotterdammer Michel Banabila is aktief als muzikant en componist sinds begin tachtiger jaren. Zijn muziek speelt zich af in de schemergebieden van de ambient electronica, waar die samenkomt met allerlei ethnische invloeden. Soms gaat het duidelijk de kant van de wereldmuziek op, dan weer is het vooral electronisch.

Zoals op dit voorbeeld uit 2004.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende