Closing Time | The Soft Pink Truth

https://www.youtube.com/watch?v=0HZAQVaJuac Het album Shall We Go On Sinning So That Grace May Increase? is duidelijk gemaakt met de bedoeling om het in een keer te luisteren - het album is voor de artiest dan ook een vorm van self-care in reactie op Trump, en dan heb je aan een nummer niet genoeg. Maar ja, de artiest maakte nu eenmaal alleen bij dit nummer een video, dus hier enkel dit fragment. Zoals dit ene nummer kabbelt ook het album lekker voort, zonder saai te worden. Er valt genoeg boeiends in te ontdekken en soms neemt het ineens een onverwachte wending. The Soft Pink Truth is een helft van Matmos, die hier al eens voorbijkwam.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Closing Time | Melanie Velarde

Sommige albums staan het eigenlijk niet toe dat je er een nummer uithaalt om te laten luisteren. Wat de muziek van Melanie Velarde boeiend maakt is dat je op haar albums steeds verrast wordt door nieuwe invalshoeken, dan kalmerend, dan weer vrolijk, en alles bij elkaar klinkt het net even anders dan anders.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Sophia Loizou

Krakende, zuchtende, fluisterende, druppelende, fluitende, rinkelende, knetterende en bliepende geluiden, begeleid door meeslepende melodieën, zang en geneurie, en ondersteund door een zware bas of een snelle breakbeat – het is een mooie combinatie. Untold is het derde album van Sophia Loizou.

Closing Time | Third Eye Foundation

Matt Elliott is al eens voorbij gekomen, of twee keer zelfs, maar niet in de hoedanigheid van Third Eye Foundation (en hij kan in de toekomst ook nog onder andere namen opduiken). Als TEF maakt hij illbient. Ik dacht dat illbient misschien een extra donkere ambientstijl was, maar nee, ‘ill’ is New Yorkse slang om iets positiefs te benoemen. Illbient is ‘urban ambient’: een mix van ambient met hiphop en breakbeats – een mix die overigens wel vaak erg donker klinkt.

Closing Time | Dalhous

Je kunt de donkere soundscapes – in dit nummer wat overschaduwd door een ‘stroboscopische’ beat – van Dalhous ambient noemen, wordt hier geopperd, maar niet van het type ‘aural wallpaper’: ‘if it was actually wallpaper, you’d swear you could catch its patterns shifting in your peripheral vision’. Nu kunnen schuivende behangpatronen ook best rustgevend zijn.

Closing Time | Michel Banabila

Rotterdammer Michel Banabila is aktief als muzikant en componist sinds begin tachtiger jaren. Zijn muziek speelt zich af in de schemergebieden van de ambient electronica, waar die samenkomt met allerlei ethnische invloeden. Soms gaat het duidelijk de kant van de wereldmuziek op, dan weer is het vooral electronisch.

Zoals op dit voorbeeld uit 2004.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende