Grapperhaus neigt naar gelegenheidswetgeving

Wordt de haatimam een excuus voor inperking van de vrijheid van meningsuiting? De Haagse imam Fawaz Jneid heeft vrijdag bij de Raad van State zijn gebiedsverbod aangevochten. Jneid mag zich niet meer in de Schilderswijk vertonen op grond van de Tijdelijke wet bestuurlijke maatregelen terrorismebestrijding. Daarmee willen de minister van Justitie en de burgemeester van Den Haag voorkomen dat hij bijdraagt aan de radicalisering van jonge moslims 'in een kwetsbare wijk'. Ze vinden dat ‘het verspreiden van de jihadistische boodschap van de imam het plegen van terrorisme kan bevorderen’. Jneid en zijn advocaat noemen het preventief ingrijpen van de overheid 'censuur'. Er is geen rechter aan te pas gekomen die uitspraken van de imam heeft kunnen beoordelen. Dat maakt de juridische basis voor de maatregel erg zwak. Het verbod is ook weinig effectief. Jneid bereikt de jongeren nog steeds via Facebook en moskeeën elders. Het verbod lijkt veel op een proefballonnetje van de voorstanders van een harde aanpak van radicale imams. En een poging tot het tonen van daadkracht bij de bestrijding van terrorisme van de kant van de overheid. De landsadvocaat bestrijdt dat er sprake is van censuur en noemt het optreden van de imam 'subtiele gedragsbeïnvloeding'. De Raad van State vindt het ‘een lastige materie, met een hoog niveau van abstractie’ en doet over zes weken uitspraak.

Quote du Jour | Gepassioneerd verdediger van vrijheid, tolerantie en solidariteit

De jury noemt Ahmed Aboutaleb, sinds 2009 burgemeester van Rotterdam en bezig aan zijn derde termijn, een ‘gepassioneerd verdediger van vrijheid, tolerantie en solidariteit’. Van harte gefeliciteerd!

Een juigend bericht gisteren van de gemeente Rotterdam op LinkedIn over de uitverkiezing van Ahmed Aboutaleb tot beste burgemeester van de wereld. Ik ben benieuwd of de bewoners van de Tweebosbuurt het ook eens zijn met de kwalificatie ‘gepassioneerd verdediger van vrijheid, tolerantie en solidariteit’.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Aboutalebje

Toffe gast premier Mark deed heden een Aboutalebje: “Als het je niet bevalt in dit land, dan ga je toch weg!” Twitter te klein. “Ga zelf weg”, klonk het hier en daar, iets wat de burgemeester van Rotterdam dan weer niet gehoord had toen hij na de aanslag op Charlie zijn “rot op” uitsprak. Althans, niet van de Charlies die boos waren over zijn uitspraak.

Soms roepen burgers dat ze gaan emigreren als een onwelgevallige politicus aan de macht zou komen. Hier zijn de rollen omgekeerd. De politicus roept op tot emigratie van hem onwelgevallige burgers. Beide dreigementen zijn eerder uitingen van wanhoop dan realistische voornemens.

Foto: Tribes of the World (cc)

De Saoedis, onze ongemakkelijke vrienden

COLUMN - In dezelfde week dat Ahmed Marcouch (PvdA) pleitte voor een verbod op salafistische organisaties, bezocht zijn partijgenoot Ahmed Aboutaleb namens de gemeente Rotterdam Saoedi-Arabië om er geld te verdienen. Een omstreden bezoek. Niet alleen omdat in Saoedi-Arabië de mensenrechten op grote schaal worden geschonden, maar ook omdat vanuit dat land het wahabisme wordt geëxporteerd en terrorisme wordt gefinancierd.

Saoedi-Arabië kondigde twee weken geleden aan met 33 andere soennitische islamitische landen een militaire alliantie’ te hebben gevormd die terrorisme wil bestrijden. De alliantie zal worden geleid vanuit de Saoedische hoofdstad Riyad. Met de oproep lijken de Saoedis te voldoen aan een eerdere oproep van de Verenigde Staten om de militaire actie tegen IS op te schroeven.

Op het initiatief werd met scepsis en zorg gereageerd. Niet alleen omdat het kan leiden tot spanningen tussen soennieten en sjiieten (Iran), maar ook omdat het een middel kan worden om in verschillende landen politieke tegenstanders aan te pakken.

Zo heeft de leider van de coalitie, Saoedi-Arabië de neiging iedere opvatting die het bewind niet bevalt als ‘terroristisch’ te betitelen. Volgens Human Right Watch wordt terrorisme in artikel 1 van de in 2014 uitgebreide terrorismewetten onder andere gedefinieerd als het oproepen tot atheïsme of het bekritiseren van de islamitische fundamenten waarop het land is gebaseerd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du jour | Ticket

“Maar het is ook denkbaar dat volwassen mensen helemaal klaar zijn met deze samenleving. Dat ze die verdorven vinden en niks hebben met de normen en waarden in dit land en de democratie. Als je zo’n gevoel hebt van religieuze superioriteit en je jezelf niet kunt downgraden naar een democratie, wees dan eerlijk naar jezelf. Op een andere plek kom je beter tot je recht.

[…] het kabinet gaat eraan voorbij dat horden mensen uit de hele wereld naar het Arabisch Schiereiland gaan om per pendelbus naar Raqqa, de hoofdstad van Islamitische Staat, te vertrekken. Niet om te vechten, maar omdat zij het ideaal hebben om daar te leven. Waarom zou ik ze tegenhouden? Als ik een fonds had betaalde ik hun ticket.
Foto: Still uit promofilmpje Zomergasten 2015 (oorspr. uit Buitenhof)

Recensie Zomergasten | Ahmed Aboutaleb

RECENSIE - “Nu Opoetaleb!” schertste een populaire Marokkaans-Nederlandse twitteraarster over Zomergasten. “We beginnen in MAROKKO!”

En ja hoor, de dorpsput, de ezel en de armoe in de Rif kwamen al gauw weer voorbij. Het ging over het gebrek aan elektriciteit in Aboutalebs geboortedorp, en hoe hij in elkaar werd geslagen door zijn klasgenootjes die geen zin hadden om dagelijks zeven kilometer berg op-berg af naar school te moeten lopen en hem een spelbreker vonden omdat de kleine Ahmed coûte que coûte wilde leren.

Het zou dan ook nogal een oriëntaals-etnisch avondje worden met Zomergast Ahmed Aboutaleb. Maar wel een onderhoudend avondje, want de burgemeester van Rotterdam ontpopte zich als een bevlogen verteller.

Taal

De burgervader houdt van taal. Poëzie die de ervaring van het bestaan onder woorden weet te brengen, taal die innerlijke kracht oproept tegen onderdrukkende machten, taal om jezelf verstaanbaar te maken in het alledaagse.

Menige dichter en zanger zag de Zomergastenkijker gisteren dan ook aan zijn oog voorbijtrekken. Van Adonis tot Carmiggelt, van Vader Abraham tot Oum Kalthoum; alles kwam voorbij. Wat Aboutaleb bewondert in die twee Nederlandse schrijvers is dat ze het kleine, het gewone onder woorden weten te brengen. ‘Het kleine café aan de haven’ noemt hij typerend voor de Nederlandse identiteit: kneuterig, gezellig en egalitair.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomergasten | Ahmed Aboutaleb

“Het belooft een avond te worden met een Aboutaleb die de kijker nog niet kent”, aldus Ahmed Aboutaleb. Ik moest denken aan Julius Caesar, Louis van Gaal en boer Geert: die hadden (hebben) er ook een handje van over zichzelf te praten in de derde persoon.

Dat begint dus al goed.

Maar de burgervader van Rotterdam heeft natuurlijk wel gelijk. Iedereen heeft al een beeld van de man: en dat draait in de meeste gevallen om het gegeven dat hij geen autochtone Nederlander is, maar van Marokkaanse komaf.

Of je hem nu als succesmarokkaan ziet, als excuusallochtoon, als geheim wapen om de PvdA voor het karretje te spannen van Leefbaar Rotterdam of als nestbevuiler en verrader; de dominante beelden over Aboutaleb reduceren hem steeds tot zijn etnische afkomst.

Hetgeen betekent dat we in Nederland nog een lange weg hebben te gaan om tot een werkelijk inclusieve voorstelling van Nederlanderschap te komen; maar ook dat het er vanavond om zal spannen of Aboutaleb en Wilfried de Jong erin zullen slagen de mens Aboutaleb in al zijn facetten te tonen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du jour | Meningenpolitie

Wij zijn er niet om de publieke opinie te bevredigen, maar om de openbare orde te handhaven. […]

Wij zijn geen meningenpolitie […] Achteraf moet het OM beoordelen of er strafbare feiten zijn gepleegd. Op dat punt is Jozias van Aartsen onbegrepen.

Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam neemt het op voor zijn collega Jozias van Aartsen, die veel kritiek kreeg omdat volgens critici de politie niet tijdig ingreep tijdens een Pro-Gazademonstratie in Den Haag.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Hoe grijs groen kan zijn: Aboutaleb over Midden-Delfland

ACHTERGROND - Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam sprak zich uit voor het behoud van Midden-Delfland als ‘metropolitaans park.’ Daarmee wil hij voorkomen dat we het landelijk gebied tussen Rotterdam en Den Haag volbouwen zodat er ruimte blijft voor recreatie en ontspanning. Een loffelijk streven van de burgemeester waar Jozias van Aartsen bij aanhaakte en zich vanuit Den Haag achter zijn collega schaarde.

Wie dacht dat beide burgemeesters zich écht hard zouden maken voor het groen van het gebied, komt bedrogen uit. De aanleg van de ‘missing link’ A4 Delft-Schiedam is nog in volle gang (zie foto) en een volgend project is in de maak.

De Blankenburgtunnel moet de A15 met de A20 verbinden. Grote aanjager is de Rotterdamse Haven. Bij monde van voormalig directeur Hans Smits gold het zelfs als een ‘topprioriteit’. Deze tunnel komt boven de grond bij Vlaardingen in – u begrijpt het al – een tamelijk ongerept natuur- en recreatiegebied dat onderdeel uitmaakt van datzelfde groene Midden-Delfland.

Het is altijd prettig asfalteren in het groen. Daar is nog volop ruimte.

Met zijn uitspraken bedoelde Aboutaleb niet dat aanleg van die Blankenburgtunnel niet door zou mogen gaan, of zelfs maar ter discussie stond. Een woordvoerder van de gemeente Rotterdam: ‘Net als het groen van Midden-Delfland is deze westelijke oeververbinding voor onze stad van groot belang. Er zijn geen redenen om de noodzaak of de inpassing van de tunnel nu ter discussie te stellen.’

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende