Een menselijke eigenschap als samenwerking ontwikkelde zich niet door de jacht óp dieren maar juist doordat de mens zelf bejaagd werd. Deze theorie is onlangs gepresenteerd op een wetenschappelijk congres in de VS. Onderzoeker James Rilling van de University of Atlanta kwam tot de conclusie dat onze hersenen zo zijn geëvolueerd dat samenwerking als positief wordt ervaren. Voor mensen die niet willen samenwerken (u weet wel die ene ego-trippende collega) hebben we een speciaal verdoemhoekje in ons geheugen. Volgens Robert Sussman van Washington University waren onze voorouders een "edge species" die zowel op de grond als in de bomen kon leven. Edge species zijn meestal prooidieren en zelf geen jagers. Het bejaagd zijn dwong onze voorouders tot samenwerking om de Grote Boze Wolf te snel af te wezen. According to the theory espoused by Professor Sussman, early humans evolved not as hunters but as prey for animals such as wild dogs, cats, hyenas, eagles and crocodiles (BBC). Wederom blijkt maar weer eens dat de mens het beste tegen de stroom ingroeit, heeft u ooit een goede schrijver gelezen die een fijne jeugd heeft gehad?
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Dat er in Afrika een hoop honger, AIDS en oorlog is dat weten we allemaal wel. Maar wat veel mensen niet weten is dat er zich nóg een andere tragedie afspeelt op dit geplaagde continent: die van de albino’s. Een-op-de-35 Afrikaanse negroïde mensen draagt het albino gen, wanneer dragers van dit gen samen kindjes maken zijn hun nakomelingen albino oftewel: pigmentloos. Albino’s hebben het in Afrika niet makkelijk zo vertelt John Makumbe oprichter van de Zimbabwe Albino Association (ZIMAS). Makumbe is zelf albino en werd na zijn geboorte bijna post-nataal geaborteerd door de vroedvrouw toen ze -tot haar grote schrik- zo’n bleke baby uit een zwarte vrouw te voorschijn zag komen. In hun verdere leven krijgen albino’s in Afrika te maken met discriminatie, mishandeling en sociale uitsluiting. In school, Makumbe was constantly bullied. His classmates would try to pull his hair out, “to see if I would bleed and if my blood was red”. (IRINNews) Maar een misschien nog wel veel groter en levensbedreigend probleem is het tekort aan zonnebrandolie in Zuidelijk Afrika. Albino’s verbranden binnen 20 minuten en huidkanker is voor hen bijna altijd dodelijk. In Zimbabwe is echter nauwelijks zonnebrandolie te koop en een fles kost al snel 10 dollar, onbetaalbaar met een maandinkomen van 100 dollar…
U dacht zeker dat Nederland het alleenrecht had op kleinzielige weblogoorlogjes ? Na de roerige jaren die achter ons liggen -waarin niet nader te noemen weblogs collegaloggers publiekelijk door het slijk haalden- is het nu relatief rustig in de blogosfeer van de Lage Landen. Maar zo niet in Afrika ! De wereldberoemde Weblog Awards 2005 zijn inzet van een keiharde vete tussen het Zimbabwaanse blog “This is Zimbabwe” en het Egyptische blog “Rantings of a Sandmonkey”. Beiden blogs roepen hun achterban op om te stemmen en enkele dagen terug passeerden de Zimbabwanen de Egyptenaren in de categorie “Best Middle East or African Blog”. De Egyptische blogger ontstak in woede:
“I don’t know how they manage to pull 150 votes a day, but I am guessing they must be using some zimbabwean internet Voodo rituals or something. In case you didn’t know, using internet vodoo rituals gives angels cancer. Show them that you oppose Vodoo and giving angels cancer and vote for me. I figure a good 300 vote margin should send them Vodoo-using-angel-cancer-giving-zimbabweans a message that says loud and clear that “Giving Angels Cancer is not cool!” (Rantings of a Sandmonkey)
Het Zimbabwaanse blog nam het sportief op maar mobiliseerde gelijk weer haar troepen: “Vodoo-using-angel-cancer-giving-zimbabweans … That’s a neat twist on the usual names pro-democracy Zimbabweans are called. Makes a change from ‘enemy of the state’, or ‘British stooge’, or ‘Blair’s puppet’. Come on everyone, you know what to do if you want to react!” (ThisIsZimbabwe). Het bleef nog lang onrustig op het Afrikaanse internet…
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De invloedrijke Council on Foreign Relations (CFR) heeft de Amerikaanse overheid geadviseerd haar invloed in Afrika uit te breiden. Door het conflict in Irak dreigt Afrika aan de aandacht te ontsnappen terwijl dit continent juist van vitaal belang is voor natuurlijke hulpbronnen en de bestrijding van het terrorisme, aldus een recent rapport van CFR. Humanitaire initiatieven alleen zijn niet efficiënt, zeggen de auteurs van het rapport More Than Humanitarianism: A Strategic U.S. Approach toward Africa. Ze krijgen volgens de CFR pas een breed draagvlak in de VS als er een degelijk uitgewerkte strategie achter zit om de Amerikaanse belangen in Afrika veilig te stellen. (IPS)
Vooral de rol van Afrika als olieleverancier wordt benadrukt, 15 % van de Amerikaanse olieimport komt al uit Afrika maar in 2025 zal dat 25% zijn. Haast is echter geboden want de Chinezen zijn al bezig hun invloed in Afrika te vergroten ten koste van de VS. Een voormalig directeur van het CFR heeft dit rapport scherp bekritiseerd. Hij heeft bezwaar tegen de tweedeling tussen de humanitiare en de economische politieke belangen en ziet een parallel met de Koude Oorlog toen er ook alleen maar aandacht aan Afrika werd gegeven met doel de USSR tegen te houden.
Volgende week woensdag is het alweer drie jaar geleden dat Boudewijn Büch overleed. In eerste instantie wilde ik daarom de komende dagen alleen over de Caprivi-strook loggen, maar omdat die een beetje smal is pak ik er ook een paar eilandjes bij en zal ik uiteraard over de dodo berichten indien er zich nieuws aandient over deze vogel. Goethe, Roy Orbison en Mick Jagger mogen mijn collega-loggers doen, als ze daar überhaupt zin aan hebben?
..en dan nu over naar de Caprivi-strook:
In de Caprivi-strook is het droog, zo droog zelfs dat rivieren en meertjes zijn verdampt, op zoek naar de laatste druppels water komen wilde dieren vast te zitten in de modder. In de afgelopen maand zijn al meer dan dertig olifanten omgekomen van dorst en uitputting. The meat was given to the Muyako community, while the tusks are in the possession of the Ministry. (Namibian.com)
Uit de Oude Doos: De Caprivi-strook Linkdump (Sargasso 05-12-2002)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Maak kennis met het nieuwe briefje van 50 duizend Zimbabwaanse dollars. De grootste coupure in een land met hyperinflatie. Geldig t/m 31 december 2006 en net genoeg voor een brood (Z$45.000) of een biertje (Z$50.000). Zimbabwaans kwaliteitslog This is Zimbabwe maakt zich boos: When I was doing a crossword puzzle some time ago, one of the clues was “an awful purple dinosaur”… (ThisIsZimbabwe)
Precies twee weken geleden bezocht ik de Nederlandse voorpremière van de documentaire Darwin’s Nightmare. Na afloop was er een discussie met o.a. bioloog Tijs Goldschmidt (de schrijver van Darwin’s Hofvijver), ontwikkelingseconoom Remco Oostendorp en europarlementariër Dorette Corbey. Voor een gedetaileerde weergave van deze discussie is het nu te laat, zakelijke deadlines weerhielden mij van het schrijven van een analyse. Bovendien zou het postje zijn verdronken in de ellende van New Orleans. De beelden uit de documentaire vertonen qua anarchie, sociale en raciale onrechtvaardigheid paralellen met de situatie in NO, maar Darwin’s Nightmare beschrijft een chronische catastrofe die mede daardoor en omdat ze in Afrika plaatsvindt het nieuws nooit zal halen.
Wie Darwin’s Nightmare bekijkt ziet ontluisterende beelden vol geweld, uitbuiting en vernietiging. De documenatire is overweldigend, maar het totaalbeeld is te complex om met één beschuldigende vinger te kunnen wijzen naar de oorzaak van de ellende. Vijftig jaar geleden gooiden koloniale visserij-ambtenaren met alle goede bedoelingen een emmertje jonge nijlbaarsjes in het Victoriameer (overigens tegen het advies van ecologen in). Lang gebeurde er niets, maar toen opeens explodeerde de nijlbaarspopulatie en vrat alle endemische vissoorten op. In de jaren tachtig van de vorige eeuw lagen de gevangen nijlbaarsen nog op straat weg te rotten omdat niemand ze wilden eten. Inmiddels is de lokale bevolking de vis wel gaan eten, maar is ook een lucratieve export naar Europa opgang gekomen. De overgang van een rurale naar een urbane (export-)economie verloopt in het Tanziaanse Mwanza (eufemistisch gezegd) nou niet bepaald soepel. Iedereen speelt zijn of haar eigen rol in dit ecologische en sociale drama en probeert het spreekwoordelijke hoofd boven water te houden. Darwin’s Nightmare vertelt niet alleen het verhaal van hoe visfilets van Afrika naar Europa worden gevlogen, maar ook hoe met diezelfde vliegtuigen wapens Afrika worden binnengevlogen en hoe een visindustrie een samenleving volledig ontwricht.
De verkiezingen in Egypte zullen ook deze keer verre van democratisch verlopen. Maar toch hangt er in de straten van Caïro een optimistisch gevoel van verandering in de lucht. De Egyptische webloggers Big Pharaoh en Sandmonkey (dit klinkt als een jongens stripverhaal) stonden gisteravond middenin een oppositiebijeenkomst op een van de centrale pleinen van de stad en ze geloofden hun ogen niet. De menigte keerden zich openlijk tegen president Mubarak. Big Pharaoh en Sandmonkey trokken de stoute schoenen aan en spraken de beeldschone arabisch-amerikaanse journaliste Mona Eltahawy aan, daagden militairen uit (“mag ik je knuppel voelen?”) en een Guardian journalist vroeg de webloggers zelfs om commentaar op deze nieuwe situatie in Egypte.
I couldn’t believe what I heard. People chanting “down Hosni Mubarak” right in downtown Cairo and right in front of a symbol of the government’s huge back breaking bureaucracy, the mogamaa building! Anyway, that convention or campaign rally will never get erased from my memory. It was a clear indication that something is definitely changing in Egypt. (The Big Pharaoh Blogspot)
Sandmonkey krijgt vandaag echter wel verdacht veel hits van het Egyptian Information and Decision Support Center en dat geeft hem de creeps… “Me, nervous? Nope. Terrified? Sure!” (Egyptian SandMonkey)
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.