Generaal Asad Durrani stond begin jaren negentig aan het hoofd van de Pakistaanse geheime dienst, de ISI. En hij is verrassend open over wat de dienst beoogt en haar strategie om dat te bereiken. In twee televisie-interviews dit jaar (BBC's Hardtalk, AJ's Head to Head) geeft hij openlijk toe dat Pakistan gaandeweg de bezetting van Afghanistan door de NAVO dubbelspel is gaan spelen, en al jaren achter de rug van de Amerikanen om de Afghaanse Taliban steunt.
Nadat de dood van Mullah Omar twee jaar geheim gehouden was, kozen de taliban in juli een nieuwe leider. Die is nu gewond geraakt of misschien zelfs gedood bij een onderlinge schietpartij. In elk geval zijn de taliban gesplitst in een ‘gematigde’ en extremistische factie.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
RECENSIE - Als Adam Curtis-fan zou ik Bitter Lake natuurlijk geweldig moeten vinden. In een promotiefilmpje belooft Curtis te zullen uitleggen waarom media en politiek geen coherente, eenduidige verhalen meer houden.
Wat volgt is echter een twee uur en zeventien minuten lange beeldmontage, waarin allerlei contextloos filmmateriaal van de recente oorlog in Afghanistan wordt afgewisseld met een grootse vertelling over hoe de Amerikanen vanaf Roosevelt in bed gingen liggen met de Saudi’s, en hoe dat verbond uiteindelijk de oorzaak is van alle hedendaagse wereldproblemen, reikend van het wereldwijde jihadisme tot en met de financiële crisis in 2008.
Ironisch genoeg wisselt Curtis dat af met kritiek op politici als Ronald Reagan en Tony Blair die de complexiteit van de moderne wereld terugbrachten tot morele fabels waarin de goeden tegen de kwaden strijden.
Het is een simplisme dat Curtis ook waarneemt in de oorlog in Afghanistan: iedereen die de wapens opnam tegen de Britten werd door het Britse leger eenvoudig gezien als ‘Taliban’, terwijl die Britten in feite de corrupte krijgsheren en politiemilities steun verleenden en daarom op verzet stuitten, om vervolgens gemanipuleerd en gebruikt te worden om decennialange vetes uit te vechten tussen stammen onderling.
Je zult mij niet horen zeggen dat een reductie van de complexiteit van de geschiedenis overbodig is wanneer je zoals Curtis een samenhangend, helder verhaal met een ideologische spits wilt vertellen.
COLUMN - Klokwerk wil weg uit het Midden-Oosten.
Toch een leuk weetje: slechts twee procent van alle aanslagen die in Europa gepleegd worden, wordt gepleegd door moslims *. Ondanks dat menen velen dat het oorlog is. De politiemannen willen met volautomatische wapens de straat op. Wilders wil het leger terugroepen. De Fransen sturen juist een vliegdekschip naar Irak, en pakken wat mensen op op basis van hun uitspraken. So far for de vrijheid van meningsuiting.
De algemene deler: investeer in de inlichtingendiensten, Big Brother is or will be watching you. De veiligheidsdiensten roepen om meer middelen en bevoegdheden. In Groot Brittannië heeft Cameron zelfs de oorlog al verklaard aan privacy-vriendelijke apps. De vrijheid van meningsuiting of wat daarvoor doorgaat wordt gekocht met privacy.
En links? Uit die hoek horen we eigenlijk niet veel anders. Van der Laan doet een mooie poging om paniek te bezweren, Samsom doet een enigszins mislukte fittie naar Wilders, van Ojik wil er ondertussen nog wat kannen thee tegenaan gooien, maar naar onszelf kijken doet in de kakofonie bijna niemand.
Vrijwel niemand vestigt er de aandacht op dat het moslimbashen als moderne volkshobby momenteel uit de klauwen aan het lopen is, en zeker de integratie niet bevordert. Massale oproepen op Facebook tot het plegen van aanslagen op gebedshuizen? Het lijkt mij geen goed recept voor deradicalisering van moslimjongeren. Als je toch al bevattelijk bent voor het idee dat het westen de grote vijand is wordt je daar zo wel in bevestigd.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Het dodental van de Amerikaanse aanval op een ziekenhuis in Kunduz is opgelopen naar 23. Artsen zonder Grenzen verlaat de stad. Barack Obama zegt sorry.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
While in some areas the Afghan Local Police has done well in keeping insurgents at bay, in many cases, they have abused their power and have become a source of insecurity for the locals.
De huidige gevechten rond Kunduz halen de Nederlandse pers, maar het is de laatste paar maanden al onrustig in het land, analyseert Helena Malikyar. Uit het VN-rapport dat Malikyar aanhaalt blijkt dat Kunduz het heftigste strijdtoneel is en dat de regeringstroepen tweederde van de burgerdoden voor hun rekening nemen.
CARTOON – ‘Droney’ de drone (een creatie van de kersverse Pulitzer-finalist Tom Tomorrow) over de recent bekendgemaakte drone-aanval waarbij de westerse gijzelaars Giovanni Lo Porto en Warren Weinstein omkwamen.
Want ook al zijn ‘wij’ daar nu grotendeels weg, de gevechten gaan gewoon door:
Gevechten in Afghanistan hebben vorig jaar een record aantal burgers het leven gekost. In 2014 stierven 3.699 burgers door de oorlog tussen de Taliban en regeringstroepen en raakten 6.849 mensen gewond.
Om een idee te geven van de relatieve tol van de gevechten: Afghanistan heeft ongeveer twee keer zo veel inwoners als Nederland. Stel je ongeveer voor dat ieder jaar, nu al een dikke tien jaar op rij, zo’n 1500 Nederlanders een gewelddadige dood zouden sterven.
Het is niet echt een succes geworden:
After 13 years of war, Nato formally ended its combat operations in Afghanistan on Sunday, leaving the Afghan army and police in charge of security in a country plagued by continued fighting, a ferocious insurgency and a rising tide of both military and civilian casualties.
Against a backdrop of violent clashes in a number of provinces and several weeks of deadly attacks on the capital, military leaders lowered the flag of a mission conceived in 2001, and hoisted the colours of a new one under which Nato’s role will largely be restricted to training, advising and assisting the local army and police.
Soosan Firooz is rapster te Kaboel. Daarmee heb je, vind ik dan, al meer lef getoond dan alle gangsta’s bij elkaar. Muzikaal is het bovendien ook bepaald niet beroerd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
