De kabinetscrisis van de afgelopen week was niet alleen staatsrechtelijk een primeur. Ja okee, er bleef een minister zitten ondanks een motie van afkeuring, en er werd een kabinetsbelsuit genomen waarbij een deel van de ministers zich openlijk daartegen keerde. Maar volgens mij was het ook voor het eerst dat juist de partij die niets te verliezen leek te hebben zich schikte naar de andere partij en ondanks alles deel bleef uitmaken van het kabinet. De VVD is immers vrijwel zeker geen onderdeel van een volgend kabinet. Een combinatie CDA-VVD zou alleen kunnen voortbestaan met steun van zowel de PVV als de Christen Unie en gezien de standpunten van die partijen in de afgelopen jaren is dat volstrekt ondenkbaar. Waarom dan blijven zitten, terwijl je feitelijk bakzeil haalt met je standpunt? "Landsbelang", werd er gesputterd. Maar juist de enige minister die nog echt iets te doen heeft, Henk Kamp van Defensie, had een week eerder nog willen vertrekken als hij Kamervoorzitter was geworden. Dat landsbelang kan het dus niet zijn. Aangezien er verder geen grote beleidsbeslissingen meer genomen mogen worden, kan er maar één reden zijn voor het aanblijven van de VVD-ministers: interne partijpolitiek. Deze crisis was nooit zo gespeeld als het niet om Rita Verdonk had gedraaid.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Allicht maakte u al kennis met Nashi (de Poetin-jugend). Ondertussen trof ik een politieke jeugdorganisatie die nog een graadje erger is: de Euro – Aziatische – Jeugd – Unie (klik hier als je durft). Het is een clubje opgeschoten jonge semi-neo-fascisten, waarvan veel in maatpak. In een zaaltje van misschien wel het allerduurste hotel in Moskou bediscusseerde men het begrip ‘soevereigne democratie’ – van wat ik er kon maken een soort democratisch fascisme met communistische trekjes. Het werd me allemaal iets te gortig toen een 17 jarig demagoogje een vraag van een journaliste beantwoordde. ‘Hoe zie jij je eigen toekomst?’. Hij zou zichzelf graag zien als leider van een doodsescader dat Rusland zuiverde van al dat gespuis dat er tegenwoordig rondkroop. Ik tikte 3 flessen Pellegrino achterover, en maakte dat ik wegkwam.
In een nachtclub iets verderop zat Kasianov. Ooit premier, tegenwoordig oppositieleider en hier afgeschilderd als de ‘poging van het Westen democractie de exporteren’. Hij moest immers de Russische Yushenko worden. En – hij was al in Washington geweest. Ongeveer 50 volledig bewapende politie-agenten omsingelden de club, en binnen drie keer volledig gefouilleerd. Dat schept een precedent, je zou verwachten dat iets revolutionairs je te wachten staat.
59% van de Nederlanders staat niet achter de oplossing van het kabinet rond het opschorten van de uitzettingen. Dat blijkt uit een peiling van de immer onvermoeibare Maurice de Hond. Van die 59% acht 23% het aannemelijk dat de perikelen van de afgelopen dagen de formatie negatief beïnvloeden. Van die 23% ziet 78% de formatie als gedoemd te mislukken, 20% denkt dat het uiteindelijk toch nog goed komt, en 2% is van plan eigenhandig een staatsgreep uit te voeren. Van die 2% noemt 90% dat voornemen ‘een geintje’, terwijl 10% al vergevorderd is met de voorbereidingen ervan. Deze 10% is voor 99% bekend bij de AIVD. Van de 20% die denkt dat het uiteindelijk wel goed komt, is 40% desondanks slechts gematigd optimistisch, terwijl 60% er ronduit voor uit komt er in diepste wezen een sombere blik op na te houden. Van die 60% beschouwt 90% Balkenende als de grootste storende factor in de formatie, terwijl de overige 10% hem juist als belangrijkste bruggenbouwer ziet. Die 10% bestaat trouwens uit één man. En die is er 100% van overtuigd dat hij er morgen radicaal anders over denkt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.