Respect voor Rechte Ruggen Rechters

Je kan Ayaan Hirsi Ali van alles en nog wat kan verwijten, maar dat betekent nog niet dat je dat ook hoeft te doen. Haar partijgenoot Hans Wiegel denkt er momenteel duidelijk anders over. Een krantvoorkant beheersende discussie tussen beide VVD’ers doet de oude coryfee grijpen naar alle middelen die hij op de debatclub heeft geleerd. Hij verwijt Hirsi Ali met name dat zij polarisatie in de hand werkt door haar ferme stellingname’s. Het is opmerkelijk dat hij deze tegenwerping moet lenen van de in zijn milieu toch veelal verfoeide politiek correcte theekransleggers. Als Wiegel deze redenering consequent doortrekt dan zou voor hem, en voor de invloedrijke VVD-koffiekringen waar hij pleegt te rond te schrijden, Bolkestein’s taboedoorbrekende opstelling ten opzichte van het ‘immigratievraagstuk’ dus niet zo onomstreden zijn als ik altijd dacht?

Ik denk niet dat de VVD haar claim op het beestjebijdenaamnoem-spel wil opgeven. Eerder lijkt het gelegenheidsargumentatie die illustreert dat Wiegel’s politieke fakkel nog slechts een bijna opgebrand kaarsje is. Diezelfde conclusie trek ik ook uit de wijze waarop Wiegel zijn argumenten kracht wil bijzetten. Zijn bezwaren worden gedeeld door “heel veel VVD’ers”, zo ving ik vanmorgen op via het journaal. Ook sluit hij zich aan bij de opvatting van “velen in de kring van het allochtone volksdeel” dat Hirsi Ali polariseert. Zwakjes. Daarbij oogt dit als een poging om Hirsi Ali te isoleren en is daarmee nog hetzeriger dan zijn opponente. Bovendien hypocrieter omdat Hans hetzelfde teweeg brengt als hij Ayaan verwijt. En Hirsi Ali geeft ten minste nog toe dat zij een harde opstelling inneemt omdat zij meent dat anders de door haar (en velen?) gewenste liberalisering van de Islam niet optreedt.