Geen bal op tv | 24 uur met Theo Maassen

Het kan goed dat Kees van Kooten afgelopen vrijdag geheel onbevangen, wellicht met een wijntje of twee achter de kiezen, naar ‘24 uur met René Gude’ zat te kijken en toen, zo stel ik me voor, de schrik van zijn leven kreeg. Want ineens, uit het niets, kreeg Kees van Kooten me daar toch de volle laag van de Denker des Vaderlands, die in de rest van de uitzending juist het toonbeeld van mildheid was geweest. René Gude had het over de staat van ons land. De enorme hoeveelheden in azijn gedrenkte ontevredenheid die voortdurend uit zoveel Nederlanders lekken. Het zure gezeik van iedereen. En het erge is, zei René Gude, dat de aardigste mensen zich er schuldig aan maken. En hij noemde Kees van Kooten die in een interview met De Volkskrant had gezegd dat er in de huidige Tweede Kamer geen enkele kwaliteit zat. ‘Hoe durf je dat te zeggen’, zei René Gude. ‘Hoe durf je dat godverdomme te zeggen.’ René Gude leek Kees van Kooten de grootste klootzak alive te vinden. Toen hij tot bedaren was gekomen, legde hij nog wel uit waarom hij juist op Van Kooten zo boos was: hij had het zelf kunnen zeggen. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | 24 uur met… Katja Schuurman

, door

COLUMN - In 24 uur met… Katja Schuurman krijgen wij een Katja Schuurman te zien zoals Katja Schuurman zelf denkt dat Katja Schuurman hoort te zijn.

Wilfried de Jong is een goed interviewer. Oprecht geïnteresseerd, goed geïnformeerd, hij luistert echt, heeft het vermogen verrassende vragen te stellen en is nooit te beroerd om zich kwetsbaar op te stellen. Toch weet hij met zijn programma ’24 uur met…’ zelden écht te boeien. Van alle afleveringen die ik gezien heb, is eigenlijk alleen de uitzending met de kunstenaarszusjes L.A. Raeven mij bijgebleven. O, en Pierre Bokma was ook wel goed. En Jack Wouterse. Die leken beiden te hebben besloten om volledig met de billen bloot te gaan. Als je met die houding naar binnen stapt, dan zorgt Wilfried de Jong wel dat je excelleert. Anders niet en kabbelt het voort. Hij zal het niet uit je trekken. Daarvoor is hij, vermoed ik, te aardig.

Afgelopen vrijdag zat De Jong 24 uur opgescheept met Katja Schuurman. Het was gezellig, de twee konden het goed met elkaar vinden. Misschien had Schuurman zich ook wel voorgenomen om met de billen bloot te gaan. Ze vertelde over haar dwangneuroses. Dat bijvoorbeeld, als iemand zegt in 1954 te zijn geboren, zij de rest van de dag verschillende manieren zit te bedenken om uit te rekenen hoe oud hij of zij nu is. ‘Daar slik ik nu wat voor,’ zei ze. Heel even schoot er door me heen dat ze zich die neurose had aangemeten om wat interessanter over te komen, maar ze leek me niet het type om lichtzinnig met dat soort zaken om te springen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.