serie

Kort

In de serie KORT schrijven Sargasten kort en scherp hun mening over een actueel onderwerp. Voor discussie op de late avond.


Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Gezelschapsspel

Nou mensen, nog 24 uur en dan is het nationale gezelschapsspel referendumpje ook weer geweest. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik erger me inmiddels meer aan de linkse dan de rechtse tegenstanders van het associatieverdrag. De laatsten zijn eerlijk: de Oekraïne kan ons niet bommen, we willen gewoon een rel schoppen. In bepaalde linkse kringen meent men campagne te moeten voeren met als argument dat ons nee ook beter is voor de Oekraïne zelf.

Hallo, mogen ze dat zelf bepalen, ja? Het zal wel een traditionele socialistische bevoogdingsreflex zijn of zo, maar wij zouden toch raar staan op te kijken wanneer Nederland buiten een verdrag gehouden wordt omdat de Belgen vinden dat we te dom zijn om de consequenties ervan te doorzien. Vooral omdat we dan ook wel weten wat er eigenlijk aan de hand is: die Belgen willen de fokking Hollanders pootje lichten. Dat is de inzet vandaag. Stem vooral tegen, als je wilt, maar laat die messiaspretenties alsjeblieft achterwege.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Oekraïense middelvinger

Schande! Schande! Ook als Nederland nietes wilnie zegt tegen het associatieverdrag gaat de Oekraïne lekker door met het bestrijden van corruptie en met andere Europese dingetjes, dreigt een van de perfide lobbyisten die op ons afgestuurd is. Zo steekt het land nu alvast de middelvinger op naar de soevereine wil van het Nederlandse volk. Zul je zien dat die cryptorussen ook nog werk gaan maken van dierenwelzijn, alleen maar om Marianne Thieme te zieken.

En dat terwijl het nee-kamp met creatief subsidiegebruik juist laat zien dat de Oekraïense financiële mores een lichtend voorbeeld voor ons zouden moeten zijn in plaats van omgekeerd. Het toffe prikkeldraad waarmee ze een grens hebben gemaakt die er eerst niet was – we kijken er in Nederland met grote jaloezie naar. We roepen vanuit onze Brusselse gevangenis dat het voor hen het beste is als ze buiten blijven. Maar ze willen niet naar ons luisteren.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Magisch wereldbeeld

De EU doet te weinig tegen terrorisme, las ik vanochtend in de krant. Ik wed dat mensen daar boos om zijn. Ik wed ook dat mensen op de referendumvraag ‘Wilt u dat Brussel meer bevoegdheden krijgt op het gebied van justitie en veiligheid?’ een hartgrondig nee laten horen. Het is het lot van de moderne mens: zoveel te eisen hebben dat er geen mentale ruimte blijft voor een tegenprestatie.

Turkije en Mexico moeten de migranten stoppen, maar de kosten dienen ze voor eigen rekening nemen. Wij mogen bommen gooien op Syrië zoveel als we willen, maar zijn verbijsterd als er bommen terug komen. We willen roken, zuipen en vreten, maar de zorg moet universeel en betaalbaar blijven. Het is een magisch wereldbeeld, maar als we democratisch besluiten dat het bestaat, dan is het zo.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Paaseitjes

Mij treft u aanstaande zondag aan bij de Mattheus Passion in Rotterdam. Steeds meer mensen niet, want die zijn atheïst en doen daarom niet aan sprookjes (althans, dat zeggen ze). Begrijpelijk dus dat paaseitjes uit de schappen verdwijnen ten faveure van chocolade-eitjes, voorjaarseitjes, verstopeitjes of hoe je ze nog meer kunt noemen. Als zelfs een symboolwetje als de zondagswet achterhaald wordt verklaard, dan geldt dat toch zeker voor paaseitjes, zou je zeggen.

Toch is er commotie om de ondermijning van de paaseitjes. Dat zou een aantasting zijn van de joods-christelijke waarden van de Nederlandse samenleving. De commotie is niet afkomstig uit joods-christelijke kringen. Christenen malen niet om paaseieren. Streng gereformeerden vinden ze heidens. De “joods-christelijke waarden” zijn een gelegenheidsargument om moslims mee te kunnen slaan voor mensen die zelf niks met die waarden hebben.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Slowexit en Brexit

Vijftentwintig jaar geleden woonde ik in Praag, dat indertijd de hoofdstad van Tsjecho-Slowakije was. Er werd campagne gevoerd voor een referendum om het land op te splitsen. Het initiatief kwam uit Slowakije, dat zich onderbedeeld voelde, maar de grap ging rond dat de Tsjechen zo onderhand ook voor waren, om van het gezeik af te zijn.

Dezer dagen moet ik wel eens aan de sfeer van indertijd denken. Alle juridische bezwaren even negerend: als we een referendum kunnen houden over een simpel associatieakkoord met de Oekraïne, kunnen we de Nederlanders toch ook vragen of ze nog trek hebben in de Britten in de EU?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Ombutsman

Eigenlijk begon ik aan dit stukje in de gedachte dat ik een geinige woordspeling zou maken met ‘gebutst’ en ‘ombudsman’, maar na een halve zin was de lol daar wel van af. Het is natuurlijk te triest voor woorden dat het instituut dat bedacht is om het vertrouwen van burgers in de overheid te versterken, nu zelf in diskrediet geraakt is.

Op zich was natuurlijk duidelijk dat, na het parlementaire gehannes rond de mislukte benoeming van de vorige, niet de grootste lichten zich voor het ambt zouden melden. Maar – sorry hoor – Reinier van Zutphen heeft wel heel weinig gevoel voor intermenselijke en politieke verhoudingen. Dat lijkt me een ontzettende pre voor een rechter, maar de ombudsman is iets anders dan de Hoge Raad.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Zelfhaat

Bij de roze surrender monkeys, die nog “sorry, ome Poetin, we hadden je land niet mogen afpakken” zouden jammeren als de Russische tanks aan de Oder stonden, lees ik af en toe stukkies die erop neerkomen dat de EU schuld heeft aan de oorlog in de Oekraïne. Het is een vorm van zelfhaat waar ik weinig mee heb, maar die ik wel met interesse beschouw.

Of, nou ja, het is natuurlijk geen zelfhaat, want in de contreien ziet men Nederland eerder als slachtoffer dan als lid van de EU, een abstracte moloch waarvan alleen bekend is dat hij in Brussel huist om van daaruit de belangen van de elites te borgen. Er is van alles mis in de wereld, maar zij hebben er niks mee te maken. De hunkering om het eigen straatje schoon te houden is bijkans aandoenlijk.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Zuivere wetenschap

Wanneer je als hoogleraar bent aangesteld aan een Nederlandse universiteit, verlies je het recht om politiek gevoelige uitspraken te doen. Dat vindt – u raadt het al – iemand van de PVV die zich gestoord heeft aan een prof (Paul Frissen) die iets lelijks over de PVV gezegd had. Nu zijn er ook rechtse proffen (wijlen Bob Smalhout comes to mind), maar die zeggen zinnige dingen, dus dan is het niet politiek gevoelig.

Dit hadden we allemaal kunnen voorkomen als we de hoogleraren lekker in hun ivoren toren hadden laten zitten. Maar nee hoor, al enkele decennia hameren we erop dat ze maatschappelijk relevante wetenschap moeten bedrijven. Als de PVV aan de macht komt, mogen we dus verwachten dat hoogleraren weer hun wereldvreemde gang mogen gaan. Degenen die het niet kunnen laten, moeten dan maar de politiek in gaan, zoals professor Pim.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Kritisch ondervragen

In de week dat ik even weg was wende Nederland zo snel aan de kritiekloze ondervraging van Greet door Michiel Breedveld namens de NOS dat de natie sputterde toen Twan Huys een uitgekauwde kritische noot voorlegde aan roermenietje Daan Roosegaarde en Facebook bijkans ontplofte nadat Salaheddine Tofik Dibi het vuur na aan de schenen had gelegd wegens homo en vies.

Het lijkt erop dat de waardering voor kritisch ondervragen afhankelijk is geworden van de entertainmentwaarde. De confrontatie tussen journalist en geïnterviewde dient eerder de behoefte aan bevestiging van ons wereldbeeld in plaats van de relativering ervan.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Donor

Over een jaar of twintig rolt een verse lever natuurlijk gewoon uit de 3D-printer, maar tot die tijd mogen we ons nog druk maken over de donorwet. D66 wil de wet aanpassen. Onoplettende lieden blijven nu eigenaar van hun lichaam na hun dood. Als het aan D66 en nog wat partijen ligt, zijn ze het kwijt. Er zijn namelijk niet genoeg donoren en dat tekort moet aangevuld worden uit de rangen der lakse burgers. Hadden ze maar moeten nadenken over wat ze wel/niet willen.

De VVD is tegen. Dat is niet zo gek, want daar zitten geen types die makkelijk iets weggeven. Bovendien zijn ze met hun honderddertig kilometer per uur belangrijke potentiële orgaanleveranciers. Wat de discussie vooral interessant maakt is dat in deze ethische kwestie de scheidslijn voor de verandering dwars door het liberale kamp loopt, terwijl het CDA op de wip zit.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Europese bullshit

Zoals u weet hangt de redding van de democratie in Europa af van uw nee-stem bij het Ukreferendum. Zoals u ook weet is dat bullshit. Dat het referendum relevant is, toont vooral het democratische tekort van Europa aan, waarbij een handjevol kiezers in één land besluitvorming kan tegenhouden waartegen de rest al lang ja gezegd heeft.

Ook bullshit is dat bij een Nederlands nee een soort Europees Armageddon dreigt. Wat u dan namelijk gaat zien is het lelijke gezicht van de democratie, met zijn achterkamertjes, hypocriet gedraai, oprekken van regels en de volledige trucendoos der volleerde charlatans, waarna onder veel boegeroep van het nee-legioentje alsnog gebeurt wat de meerderheid wil, namelijk dat het associatieverdrag met de Oekraïne doorgaat zoals gepland.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Benoemen en demoniseren

De PVV is een fascistische partij. GroenLinks overigens ook. Moslims hebben een achterlijke cultuur. Nederlanders zijn hypocriete egoïsten die zelf liever geen Syriërs willen toelaten, maar bijkans ontploffen van morele verontwaardiging als Turkije het na twee miljoen vluchtelingen even genoeg vindt. Wie zegt dat Pegida een neonazistische beweging is, is een vijand van de vrijheid van meningsuiting.

Benoemen en demoniseren zijn twee woorden voor hetzelfde fenomeen, namelijk lelijke dingen over andere groepen mensen zeggen, een kunst die in Nederland goed beheerst wordt. Het bestaan van twee woorden geeft al weg dat er tussen zender en ontvanger niet gecommuniceerd wordt. Het lucht op, maar het maakt nooit indruk.

Vorige Volgende