Correspondent Bas Verbeek vertelt over hoe een Zuid-Koreaanse politicus de hoofdstad veroverde met social media.
Transparant, open, gezond verstand en redelijkheid. “Dat zijn mijn sleutelwoorden”, meldde Park Won-soon, de kersverse burgemeester van Seoul deze week in een persconferentie. Zijn speerpunten klinken in onze oren wellicht wat cliché, maar zijn des te opvallender in het land waarin deze traditioneel schitteren door afwezigheid. Fraude en omkoperij onder ambtenaren en zakenlui zijn aan de orde van de dag, net als sentimentele confrontaties in het parlement die zo nu en dan zelfs eindigen in vechtpartijen. Dat moet maar eens over zijn, vonden veel Koreanen en spraken sterk hun steun uit aan de onafhankelijke burgemeesterskandidaat. Via de sociale media, want op de conservatieve media hoeven tegenstanders van de regering niet te rekenen. Park: “Zonder de sociale media was ik nu geen burgemeester geweest.”
De internetrevolutie op het politieke toneel begon in augustus, toen de burgemeester van Seoul moest aftreden na een mislukt referendum. Tot grote verrassing van de conservatieven betrad softwaretycoon Ahn Cheol-soo het politieke toneel, tevens decaan aan ’s lands grootste universiteit in Seoul én fervent Twitteraar. Zonder steun van een politieke partij opperde hij het idee om te gaan voor het burgemeesterschap. Met een laaiend enthousiaste achterban op het internet schoot Ahn direct omhoog in de peilingen. Echter had ook zijn vriend Park Won-soon zich onafhankelijk kandidaat gesteld en na overleg met hem besloot Ahn zich uiteindelijk terug te trekken en zijn steun voor Park uit te spreken. Net als Ahn pleit Park voor de standaarden die gelden in de sociale media: interactie, vrij verkeer van informatie, openheid. Park: “Ik wil politiek bedrijven in een horizontaal netwerk a la Wikipedia.”
“Het gaat allemaal om communicatie, dat is het allerbelangrijkste”, meldt Park. Hij beschuldigt zijn voorgangers van een gebrek aan communicatieve vaardigheden. “Zij zaten alleen op kantoor een show op te voeren vol prestigeprojecten, zij communiceerden totaal niet. Het burgemeesterschap was voor hen niets meer dan een opstap voor het presidentschap.” De huidige politiek is afgedreven van de moderne Koreaan, wil Park zeggen. Onlangs raakte een politicus van de regeringspartij in paniek toen hij werd gepersifleerd in een populaire podcast, die zelfs zoveel beluisterd wordt dat hij zelfs in de Amerikaanse iTunes hitlijsten steevast op nummer één staat. De politicus besloot de makers te benaderen en beloofde zich beschikbaar te stellen voor een interview op ‘prime time’. Hoongelach, want podcasts hebben natuurlijk geen prime time.
Wat Park betreft wordt het hoog tijd dat de politiek uit zijn ivoren toren stapt en naar de mensen gaat luisteren. Nu buitenlandse media steeds vaker publiceren over doodongelukkige Koreanen die massaal zelfmoord plegen en opgeslokt zijn in een keiharde competitie voor de bestbetaalde baan, benadrukt Park dat het hoog tijd dat de hoofdstedeling zelf inziet dat hij in een negatieve spiraal is beland. “Het leven in Seoul wordt harder, het land polariseert. We scheppen dan wel op dat we één van ’s werelds grootste economieën zijn; wat welzijn betreft zijn we maar een middenmotertje. Als we meer kwaliteit en creativiteit willen moeten we meer rust nemen. Ook moeten we ophouden met al die oppervlakkige stedenbanden die er nu zijn voor de show. Ik wil écht leren van andere steden in de wereld, écht samenwerken en meedenken. De focus op de globale promotiecampagnes was inhoudsloos. Als we Seoul nou eens leefbaar maken voor de mensen zelf, wordt de stad vanzelf aantrekkelijker voor het buitenland.”
Zuid-Korea social facts:
– Zuid-Korea voert de lijst van hoogste zelfmoordcijfer onder de OECD landen aan. Zo’n veertig mensen per dag plegen in Zuid-Korea zelfmoord, dat zijn er vier keer zoveel dan in Nederland.
– Zuid-Korea zakte dit jaar op de Index van de Persvrijheid jaarlijks uitgegeven door de NGO Freedom House. Het land degradeerde van ‘vrij land’ naar ‘gedeeltelijk vrij land’.
– Tot nu toe werden er 219 Twitter accounts door de Zuid-Koreaanse regering geblokkeerd. Reden: de Twitteraars sympathiseerden zich met Noord-Korea. Bloggers en Twitteraars die de regering bekritiseerden in hun standpunten tegen Noord-Korea, worden regelmatig gearresteerd en ondervraagd door de politie.
– Een Zuid-Koreaan werkte volgens de OECD statistieken in 2010 gemiddeld 2193 uur, een Nederlander werkte datzelfde jaar gemiddeld 1377 uur.
– Competitie op school is groot. Onlangs werd een wet ingevoerd dat privéscholen verplicht de deuren om 10 uur ’s avonds te sluiten. Voor stiekeme scholen die studenten langer laten doorstuderen worden boetes uitgeschreven.
Reacties (1)
Het is natuurlijk weinig democratisch te noemen dat burgers een burgemeester zomaar zelf mogen verkiezen. In een echte democratie, zoals Nederland, wordt een burgemeester door de kroon benoemd. We hebben het ooit geprobeerd in Utrecht en Eindhoven waarbij de bevolking mocht kiezen tussen twee kandidaten van dezelfde partij Dat resulteerde in een ultra lage opkomst waarna men terecht heeft vastgesteld dat directe burgemeestersverkiezingen niet werken.
Nederland heeft als gidsland nog te doen om ons (betere) democratisch systeem uit te leggen aan andere landen, die het concept democratie nog niet helemaal onder de knie hebben.