Seksuele intimidatie

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar 6 november 2012, dagelijks over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: Seksuele intimidatie, een tweede Lehman Brothers-situatie en problemen voor Obama. 

Vorige week zoomden we in op de imploderende campagnes van Bachmann, Huntsman en Perry. Deze week kunnen we daar die van koploper Herman Cain bijvoegen. Maandag maakte Politico bekend dat twee vrouwen Cain al in de jaren negentig hadden aangeklaagd vanwege seksuele intimidatie. Daar kwam niet veel later een derde vrouw bij. Koploper Cain had het druk met damage control maar bleek daar nauwelijks in te slagen.

De angel ging er maar niet uit. Dat was deels te wijten aan Cains eigen, weinig overtuigende optreden in diverse media. Hij verslikte zich voortdurend in de feiten: was er nu wel of geen overeenkomst met één van de vrouwen gesloten (toch een impliciete schuldbekentenis)? Hoeveel ‘zwijggeld’ was nu aan die andere vrouw betaald? Ook campagnestrateeg Mark Block, die vorige week nog zo gelukzalig aan zijn sigaretje zoog, gooide olie op het vuur.

Hij beschuldigde Curt Anderson, adviseur in de campagne van Rick Perry, het verhaal de wereld in te hebben gebracht. Anderson probeerde in 2004 Cain aan een Senaatszetel te helpen (wat niet lukte). In die campagne zou Cain tegen Anderson hebben verteld over één van de aanklachten. Nu, zeven jaar later en in dienst van Perry, zou Anderson die kennis hebben ingezet om Cains campagne te saboteren en daarmee die van Perry weer leven in te blazen. Anderson ontkent en ook Cain geeft deze week toe dat die verklaring te ver gezocht is – hij richt nu zijn pijlen op Politico, het blog dat zijn ontoelaatbare gedrag onthulde.

Al dit seksuele geweld overstemde deze week de persoonlijke en zakelijke problemen van Jon Corzine en diens Wall Street handelskantoor MF Global. Dat kantoor ging deze week failliet. Toezichthouders vernauwden direct hun mandaat om te voorkomen verantwoordelijk te worden gehouden voor de verdamping van vermoedelijk anderhalf miljard dollar. De FBI deed onderzoek en kon 600 miljoen dollar niet terugvinden in de boeken. Saillant detail: Corzine was lange tijd de gedoodverfde opvolger van de Timothy Geitner – de huidige minister van Financiën.

De link tussen Corzine en Obama zit ‘em niet alleen in de personele unie van het presidentiële kabinet. Corzine was ook top-fondsenverwerver voor Obama’s campagne. De Democraten hebben al beloofd het geld dat hij binnenhaalde terug te betalen mocht de FBI onregelmatigheden (blijven) aantreffen. Dat gaat de Republikeinen niet ver genoeg. Zij eisen dat Obama de fondsen nu al terugstort. En dat zijn niet de belangrijkste problemen voor de president-to-re-elect. In twaalf swing states verliest Obama volgens Gallup de verkiezingen van vier Republikeinse kandidaten. Alleen op het gebied van terrorisme en internationale bedreigingen krijgt Obama het voordeel van de twijfel bij de ondervraagde kiezers.

De achterstand van Obama op het GOP-veld is op zichzelf te verklaren – aanvallen is nog altijd makkelijker dan verdedigen. Probleem is dat onder het oppervlakte grote problemen voor Obama schuil gaan. Hij verliest in de twaalf swinging states van een uiterst volatiele GOP. De enige constante factor tot nu toe is Mitt Romney en die staat, na Bachmann en Perry, onder druk van Cain. Ondanks zijn ‘seksuele escapades’. Amerikaanse kiezers kunnen maar geen keuze voor één kandidaat maken, maar zijn het over één ding eens: (bijna) alles is beter dan de zittende president.

Reacties (5)

#1 about:

volatiele? GOP??

  • Volgende discussie
#1.1 Cracken - Reactie op #1

Dat krijg je met snel geschreven stukken over de amerikaanse verkiezingen, Amerikanismen er in.

“Alleen op het gebied van terrorisme en internationale bedreigingen krijgt Obama het voordeel van de twijfel bij de ondervraagde kiezers.”

Laat dat nou net eigenlijk het belangrijkste onderdeel zijn waarvoor het presidentschap in de VS is geschapen, het defensie- en buitenlandbeleid.
Van origine zijn het de staten en het congres die over het binnenland/economie gaan.

#1.2 Sebastiaan - Reactie op #1.1

Bizarre reactie – wetend dat hij al een tijdje met een banenplan onder de arm door Amerika reist … Krijg je waarschijnlijk met te snel geschreven reacties.

  • Volgende reactie op #1.1
#1.3 JSK - Reactie op #1.1

Kennedy: “Ask not what your country can do for you, but what you can do for your country”

Reagan: “The scariest words in the english language are: “I am from the government, and I am here to help””

Bush I: “Read my lips: no new taxes”

Gaan duidelijk over het binnenlands beleid hoor.

  • Vorige reactie op #1.1
#2 Cracken

Dat is meer een ontwikkeling door de tijd heen geweest.
Uiteraard was de president altijd al betrokken bij binnenlands beleid, maar, naar mijn weten, is van origine toch vooral voor mijn twee eerder genoemde zaken. Misschien ook het beschermen van de grondwet (preserve, protect, and defend).
De VS is al maar zeker afgedreven tot een ‘imperial presidency’ systeem, waar de president tegenwoordig inderdaad ook rondloopt met een economisch plan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie