Voorpagina

Zoekresultaten voor

'privacy'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

AIVD mag toch niet dataminen in alle Nederlandse databases

, door

Let je even niet op, mis je het belangrijkste goede nieuws op privacygebied in tijden. Keer op keer verhalen we hier over nieuwe (voorgenomen) inbreuken op uw privacy door de overheid. Maar nu is een van de ernstigste bedreigingen voor diezelfde privacy met een simpel briefje ingetrokken.
Het gaat hier om de aanpassing op de Wet Inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Met deze wet zou het mogelijk worden voor de AIVD om alle databases van alle overheidsinstanties en bedrijven op te vragen om te gebruiken voor “analyse”.
Deze wet wat door de Tweede Kamer al goedgekeurd. Maar de Eerste Kamer blijkt haar rol als bewaker van de grondwet dit keer zeer serieus genomen te hebben. Daar ontstond zoveel weerstand dat verder afgezien wordt van verdere behandeling van deze wet. Feest!

Hier nog een paar opmerkingen bij voordat ik een fles champagne open trek.

Is het zo maar mogelijk dat een wet die al door de Tweede Kamer is goedgekeurd ingetrokken wordt? Moet de Tweede Kamer daar niet opnieuw uitspraak over doen? Ik zou dat sowieso graag wel zien in deze.
De behandeling in de Eerste Kamer laat zien dat de signalen die de laatste jaren zijn afgegeven door diverse mensen en organisaties die zich met privacy bezig houden wel degelijk opgepikt zijn. In ieder geval daar dan. Met naam en toenaam worden rapporten en andere stukken naar voren gehaald om de risico’s te onderstrepen. Ook goed om te zien dat de Eerste Kamer het CBP alsnog een rapport heeft laten schrijven, iets wat in de eerste ronde niet speelde. En het is ook fijn om te lezen dat bepaalde herhaaldelijk naar voren gebrachte punten over grondwetsartikelen en proportionaliteitsbeginsellen nu vast onderdeel van het debat vormen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Minder

, door

Het kabinet Rutte is er nu ruim een half jaar. Een minderheidskabinet met gedoogsteun. En eigenlijk is het feit dat het juist nu een minderheidskabinet sprekend voor de trend waar we met de regeringen de laatste jaren al in zitten. Van alles wat minder.
Dit kabinet, maar eigenlijk alle kabinetten vanaf Lubbers, hebben als centraal thema Minder. Minder overheid, minder regels, minder Europa, minder immigratie, minder geld, minder onderwijs, minder sociale zekerheid, minder solidariteit, minder natuur, minder cultuur, minder pensioenen, minder dekking van ziektekosten, minder defensie, minder gedogen, minder rechten, minder privacy, etc….

Het is alsof we in de strijd met de zee (globalisering) alleen maar land teruggeven in plaats van dijken bouwen en polders droog leggen.

Het ontbreekt in dit land aan een visie op “meer”. Wat willen we nu meer doen om over 50 jaar nog een welvarend land te zijn met maximaal welzijn. En dan doel ik niet op de visie die neerkomt op “meer van hetzelfde” (NL transportland bv).
Meer aanzien in de wereld, meer Nobelprijzen, meer bedrijven die zich graag hier vestigen, meer buitenlandse bobo’s die op bezoek komen om te kijken hoe we het nou doen, meer mensen die op vakantie trots zeggen “ik kom uit Nederland”, meer plezier en voldoening in ons dagelijkse werk, meer creativiteit, meer vrijheid, meer betrokkenheid, meer uitdaging in het onderwijs, meer energieonafhankelijkheid, meer halen uit innovatie, etc….

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het recht om vergeten te worden

, door

foto: kierenmccarthy.co.uk

Het is een sympathiek idee van Eurocommissaris Viviane Reding: iedereen moet het recht krijgen om persoonlijke gegevens op het internet onzichtbaar te maken. Vooral mensen die in een opwelling wel eens iets op hun Facebookpagina hebben gezet waar ze later spijt van hebben gekregen zullen het plan van de Eurocommissaris toejuichen.   ‘Social media’ hebben volgens Reding op internet een nieuwe werkelijkheid geschapen waar de huidige privacywetgeving tekort lijkt te schieten. Daarom wil zij bij de herziening van de privacyrichtlijn strengere waarborgen zodat internetgebruikers meer controle krijgen over hun persoonsgegevens die worden verzameld, opgeslagen en mogelijk verkocht door bedrijven als Facebook of andere sites waar gebruikers foto’s uploaden, details over hun privéleven verschaffen en zo nu en dan een post plaatsen die hen in verlegenheid kan brengen. Maar hoe ver zou dat recht op het beheer van je eigen gegevens moeten gaan? Reding refereert in haar plan aan wat de Fransen willen: een ‘droit à l’oubli’, een recht om vergeten te worden. Peter Fleischer, een vertegenwoordiger van Google, ziet hierin echter een ongewenste rechtvaardiging voor censuur.

Vanuit het standpunt van Google, Facebook en soortgelijke bedrijven als vrije ondernemingen zou je kunnen zeggen dat iedereen vrij is om er mee in zee te gaan. De voorwaarden zijn bekend. Een overheid die het vrije economische verkeer wil bevorderen zou zich hiermee niet moeten bemoeien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opslaan vingerafdrukken zelf is hoe dan ook een slecht idee

, door

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen en TNO. Het stuk is ook op zijn blog te lezen.

Begin februari bleek dat een meerderheid van de Tweede Kamer tegen de centrale opslag van vingerafdrukken uit het nieuwe paspoort is. Maar daarmee is het onderwerp nog niet van de politieke agenda. Morgen belegt de parlementaire commissie Binnenlandse Zaken een rondetafelgesprek over biometrische data in paspoorten. Het is daarom goed nog eens stil te staan bij de argumenten tegen centrale opslag van onze vingerafdrukken.

Het nieuwe paspoort bevat de vingerafdrukken van de eigenaar om look-alike fraude te voorkomen. Bij deze vorm van fraude misbruikt een persoon die lijkt op de werkelijke eigenaar een gestolen of verloren paspoort. Door bij controle aan de grens, bijvoorbeeld op Schiphol, de vingerafruk van de passagier te vergelijken met de vingerafdruk die in het paspoort staat opgeslagen, wordt dergelijk misbruik gedetecteerd. De vingerafdruk op het paspoort dient dus ter verificatie van de identiteit van de houder.

Anders dan in het verleden door de toenmalige minister is betoogd, is centrale opslag van vingerafdrukken niet noodzakelijk voor verificatie. Zo’n centrale database dient een ander doel, namelijk het bepalen van de nog onbekende identiteit die hoort bij een gevonden vingerafdruk. Bijvoorbeeld als de politie een persoon zonder identiteitsbewijs staande houdt die weigert zijn naam te noemen, of als een vingerafdruk wordt gevonden op de plaats van een misdrijf. Centrale opslag van vingerafdrukken dient dus ter identificatie van vooralsnog onbekende personen. Dit is dus een ander doel dan waar de vingerafdruk in het paspoort oorspronkelijk voor bedoeld is, en daarmee dus in tegenspraak met de doelbindingsvereiste in de Wet bescherming persoonsgegevens. Centrale opslag schiet haar doel voorbij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Downloadverbod onbespreekbaar

, door

[qvdd]

We vinden een downloadverbod onbespreekbaar. Het impliceert controle van al het internetverkeer en dat is in strijd met ons idee over privacy.

D66 is het niet eens met Fred Teeven. In een voorstel wil die het downloaden vanuit illegale bron strafbaar maken, maar tegelijkertijd de individuele downloader ontzien. Volgens D66 ligt die route echter “vol met privacy-landmijnen”. Daarnaast kunnen individuele downloaders dan wel civielrechterlijk worden aangepakt, iets waar Brein zeker niet voor terugschrikt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bewaarplicht levert niets op

, door

Een gastbijdrage van Bits of Freedom die aandacht vraagt voor een belangrijke zaak.

De verplichte opslag van telecomgegevens levert niets op, maar schendt op grote schaal de privacy van vijfhonderd miljoen Europeanen. Dit blijkt uit het evaluatierapport van de EU-richtlijn bewaarplicht telecomgegevens van de Europese Commissie, dat vandaag openbaar wordt. Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom en haar Europese koepelorganisatie European Digital Rights wisten het rapport al eerder in handen te krijgen en bekritiseren de analyse van de Europese Commissie in hun parallelle ‘schaduw rapport’, dat vandaag gepubliceerd is. Daarin roepen zij de Europese Commissie op een einde te maken aan de bewaarplicht telecomgegevens in Europa.Geen voordelen

De bewaarplicht verplicht telecombedrijven om privé-gegevens over het verkeer en de locatie van iedere klant op te slaan gedurende twaalf maanden. De Europese Commissie slaagt er niet in om te bewijzen dat dit een noodzakelijke maatregel is om ernstige criminaliteit te bestrijden. Uit haar rapport blijkt namelijk dat ernstige strafbare feiten ook opgelost worden zonder deze verplichte opslag. Tegelijkertijd laten statistieken niet zien dat er sprake is van een stijging van criminaliteit of een daling van aantal opgeloste zaken in de Europese landen zonder een bewaarplicht. In landen als Duitsland en Roemenië hebben nationale rechters de bewaarplicht ongrondwettig verklaard, terwijl in landen als Oostenrijk en Zweden de nationale parlementen de bewaarplicht niet willen implementeren vanwege privacybezwaren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De zure poes van Stine Jensen

, door

Een gastbijdrage van Taede Smedes. Dit stuk verscheen eerder op zijn persoonlijke weblog.

Zoals ieder jaar verschijnt er in het kader van de Maand van de Filosofie ook dit jaar een essay dat je voor de schappelijk prijsje van €4,95 kunt aanschaffen. Dit jaar is dat essay geschreven door Stine Jensen en het is getiteld Echte vrienden. Ik heb het essay de afgelopen dagen gelezen, en ik ben erdoor ontgoocheld geraakt.

Vorige week stond er al een kleine voorpublicatie in De Volkskrant, als opiniebijdrage, en daarin vond ik Jensen al een sourpuss. Het stuk had een zeurderig toontje, alsof met Facebook, Hyves, Twitter en allerlei andere sociale media het einde van de wereld en vooral van onze persoonlijke privacy was aangebroken. Lieve Stine: mensen hebben geen privacy meer. De overheid weet alles van je, zodra je een bankrekening opent, en een bankpasje of een creditcard aanschaft.


Facebook-filosofie

Maar waar het Jensen in haar essay Echte vrienden om gaat, is wat zij noemt “intiem kapitaal”, oftewel “alles wat betrekking heeft op waardevolle persoonlijke informatie” (14) die macht en invloed geeft. Intieme informatie is informatie die je normaliter niet met Jan en alleman wilt delen, maar die niettemin volgens Jensen klakkeloos op Facebook etc. worden gedumpt. Wie het essay echter leest, zal uiteindelijk verward achterblijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opt-in, da’s pas slim

, door

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan TNO en de Radboud Universiteit Nijmegen. Het stuk is ook op zijn eigen site te lezen.

meterkastIn 2009 was de Eerste Kamer nog tegen de invoering van de slimme meter, op grond van zwaarwegende privacy bezwaren. Na wijzigingen van het wetsvoorstel is de Eerste Kamer op 22 februari alsnog akkoord gegaan. Zijn we er qua privacy op vooruit gegaan?

In de wet zijn de volgende zaken veranderd. De slimme meter is niet langer verplicht, en weigering van een slimme meter is niet langer een economisch delict. Meterstanden mogen niet langer continue worden uitgelezen. Dat mag alleen als dat nodig is voor het opmaken van een factuur, bij verhuizing, en waar noodzakelijk voor technisch beheer. Als je verhuisd naar een woning waar al een slimme meter in geïnstalleerd is, dan kun je verzoeken om de meter “administratief” uit te zetten. De netbeheerder is verplicht dit verzoek te honoreren. Een administratief uitgezette meter gedraagt zich in principe als een traditionele, domme, meter. Dat klinkt hoopvol.

Echter, in hoeverre “administratief uit” in de praktijk ook echt “uit” is hangt nog af van nadere eisen die aan de slimme meters zullen worden gesteld. Er is natuurlijk een groot verschil tussen een meter die echt geen gegevens doorgeeft en een meter die wel om de zoveel tijd gegevens doorgeeft maar die vervolgens door de netbeheerder worden genegeerd. Administratief uit zou ook kunnen betekenen dat de netbeheerder belooft de meter niet om gegevens te vragen. Maar wat als iemand anders dat wel doet? Of als de netbeheerders door opsporingsdiensten alsnog worden gedwongen een meter te bevragen? Geeft de meter dan wel gewoon antwoord? Een “domme” meter zou zoiets nooit doen…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Meldplicht voor hulpverleners is juist een goed idee

, door

Om kinderleed te voorkomen is een meldcode voor hulpverleners juist een heel goed idee, vindt rechter Paul Vlaardingerbroek in reactie op Paul Frissen en Niels Karsten. Sterker nog, de overheid zou moeten verhinderen dat sommige kinderen geboren worden.

‘Moet er een meldplicht komen voor hulpverleners?’ Op die vraag antwoord ik onomwonden ‘ja’. Inderdaad is er een kans is dat een hulpvrager de zorg zou mijden, indien hulpverleners verplicht zijn om verwaarlozing, mishandeling en misbruik van kinderen te melden. Tegelijkertijd is het overtrokken om te stellen dat elke hulpverlener in een controleur of opsporingsinspecteur verandert op het moment dat de meldcode wordt ingevoerd. Ergens zou ik denken: was het maar zo. Immers, het zou goed zijn indien juist deze mensen leren de ogen en oren open te houden. Maar natuurlijk is het niet de taak van hulpverleners om opsporingswerk te verrichten. Van de andere kant vind ik wel dat wanneer ernstig misbruik wordt gezien, of er vermoedens zijn van verwaarlozing of mishandeling van kinderen, voor een ieder een plicht bestaat om dit te melden. Het gaat vaak om verslaafden waarbij zorgen bestaan over de opvoeding van hun kinderen. Ook bij ernstig verstandelijk beperkte en psychisch gestoorde mensen bestaat er een hoog opvoedingsrisico. In het ziekenhuis wordt door behandelaars een protocol nageleefd. Ambulancepersoneel weet ook dat sommige ongelukken gemeld moeten worden. Bij jeugdige patiëntjes moet worden onderzocht of bijvoorbeeld de botbreuken door een ongeluk of door huiselijk geweld zijn veroorzaakt.

Om iets te doen, werd al voor personeel met een beroepsgeheim een meldrecht ingevoerd. Maar, het recht om te melden volstaat helaas niet. Nog altijd vinden jaarlijks tussen de 100.000 en 140.000 gevallen van kindermishandeling plaats. Deze gevallen blijven vaak verborgen; er kan pas worden ingegrepen als het zichtbaar misgaat. De kinderen hebben dan vaak al ernstige schade geleden. Om te zorgen dat professionals beter op de signalen gaan letten, ze te zien en willen zien, moet buiten kijf komen te staan dat privacywetgeving niet in de weg mag staan van het melden van vermoedens van verwaarlozing, mishandeling of misbruik. Dit zou zelfs zo ver moeten gaan dat melding wordt gemaakt van vermoedens van toekomstig slecht ouderschap.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Databases overheid met persoonsgegevens – 2

, door

Anderhalve week geleden vroeg ik jullie hulp bij het opzoeken van alle databases van de overheid waar persoonsgegevens in staan. De reacties waren al zeer behulpzaam.
Maar nu merk ik dat ik zelf de bottleneck ga worden bij de verwerking. Dus waarom het crowdsourcen niet gewoon doortrekken naar dat stuk?
In google docs heb ik een spreadsheet aangemaakt waarin de gegevens staan. Die kan iedereen bekijken.
Iedereen die een steentje wil bijdragen aan het bewerken moet even een e-mail adres doorgeven aan privacy at sargasso punt nl. We zullen dit mailadres alleen voor de uitnodiging gebruiken, dat beloof ik.

De eerste twee regels van de lijst zijn uitgewerkt om een beeld te geven van hoe het er uit moet komen te zien. Verder heb ik uit de vorige post en reacties al de nodige begrippen en linkjes geplaatst. Leef je uit, maar let wel goed op als je edit. Check of de database niet onder een andere naam reeds is toegevoegd en let vooral op dat je niet dezelfde database gelijktijdig bewerkt met iemand anders (te zien aan de gekleurde randen om de cellen).

De eerste slag gaf al zeker 23 databases. En dan moet meer dan de helft van de gegeven linkjes nog uitgezocht worden. Een goede start voorwaar.
Let er op dat het alleen maar gaat om databases van de overheid (of agentschappen). Dus iets als een AirMiles database of die van de vereniging voor schuldhulpverleningen hoort er niet tussen. Bij twijfel het opmerkingenveld gebruiken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Welkom in de sukkelstaat

, door

Het was een ontnuchterend gesprek met het hoofd van het centrum Jeugdgezondheid bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Het ging over de commotie in de pers en de Tweede Kamer rondom de Basis Data Set. Die set is een standaardlijst met vragen die hulpverleners in het Elektronisch Kind Dossier (EKD) kunnen invoeren.

De Tweede Kamer kwam er ineens achter dat die vragen toch wel erg persoonlijk waren. Hoe belangrijk is het om de observatie ‘donkere, gekrulde beharing rond basis penis’ heeft, of ‘haartjes licht, lang en ongekruld ’ 31 jaar in het EKD te bewaren? Het hoofd zei hierop: ,,Vanuit de jeugdgezondheidszorg hameren we erop dat het EKD niet anders is dan de huidige papieren dossiers. Het verschil is dat in een papieren dossier een hulpverlener observaties in eigen bewoordingen opschrijft. In het EKD hebben we een standaardlijst, de Basis Data Set, opgesteld en dus de zaken benoemd.’’

Een digitaal dossier is niets anders dan de huidige papieren dossiers. Ik had het minister Rouvoet ook al een paar keer horen verkondigen. Dat jan in de straat niet begrijpt dat digitalisering informatie losmaakt van zijn dragers en die informatie daarmee fundamenteel verandert, is nog te billijken. Maar van de verantwoordelijke voor het beheer van de Basis Data Set verwacht je toch meer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alliantie roept op tot Europees onderzoek naar gebruik van biometrie

, door

Londen 31/03/2011 – Een internationale alliantie van maatschappelijke organisaties en personen roept de Raad van Europa in een petitie op om een diepgaand onderzoek te starten naar het afnemen en opslaan van biometrische gegevens door lidstaten.

Overheden eisen in toenemende mate biometrische gegevens (met name vingerafdrukken en gezichtsscans) van mensen op. Deze persoonsgegevens worden opgeslagen op contactloze ‘RFID’-chips in paspoorten en/of identiteitskaarten. Sommige landen, zoals Nederland, Frankrijk en Lithouwen, gaan nog verder en slaan deze zelfs op in databanken.

De alliantie van meer dan 80 ondertekenaars heeft Secretaris-Generaal Thorbjørn Jagland van de Raad van Europa schriftelijk verzocht om de betrokken landen zo spoedig mogelijk om uitleg te vragen of hun wetgeving over dit onderwerp overeenstemt met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en de uitspraken van het Europees Hof voor de Mensenrechten. De secretaris-generaal heeft deze bevoegdheid op grond van artikel 52 EVRM.

In de petitie naar Straatsburg stelt de alliantie: “Het is van vitaal belang om een overzicht te krijgen van de ‘lappendeken’ van verschillende nationale wetten, die dit gevoelige en belangrijke onderwerp reguleren. Er dient een diepgaand onderzoek te worden ingesteld of de mensenrechtengaranties en criteria met betrekking tot de noodzaak (evenredigheid, subsidiariteit en veiligheidsgaranties) die het EVRM eist, ook inderdaad worden gerespecteerd.” In een recent rapport (zie C5) van diezelfde Raad van Europa wordt dit sterk betwijfeld.

Vorige Volgende