Vorige week moest uw vaste redacteur op de dinsdagmorgen verstek laten gaan. In Syrie staat, niet geheel verwonderlijk, ook het internet onder sterke controle van de staat. Maar de quote van vandaag is van mijn vriend Mohammed:
(klik voor volledig scherm-schot)
Ik sliep op de bank van Mohammed, ergens in een buitenwijk van Damascus, zeker een half uur rijden van het centrum. ‘Ik ga Mohammed ophalen’, zei Mohammed. ‘Zijn vlucht uit Bagdad komt bijna aan.’ Mohammed was al weg voor ik er weet in had. Ik ging naar het toilet, maar er was geen water. Plots begreep ik waarom er zoveel lege Pepsi-flessen met water in de douche stonden. Water is er voor de gewone mens in Damascus maar twee uur per dag.
Mohammed, die uit Bagdad, is 18 en speelt fantastisch gitaar. Veel meer heeft hij Irak ook niet meegenomen. Mohammed en Mohammed spelen treurige Arabische nummers, en vooral veel Metallica. Mohammed spreekt heel weinig Engels, maar drukt zich uit in songteksten van de muziek waar ik tien jaar geleden ook naar luisterde. Hij is geboren op 01-01-1990.
‘Hoe is Badgad nu?’, vraag ik.
‘Very bad.’, zegt hij.
‘Hoe was het eerder?’
‘’Very bad’, zegt hij weer.
‘Wat als de Amerikanen naar huis gaan?’
‘Very bad’.
Ik vraag hem naar zijn famillie. Zijn ze nog in Irak? Zit zijn familie ook in Syrie?
‘Syria Safe’, zegt hij. ‘Nothing else matters’.
Reacties (2)
Ja, eens, treurig.
Probleem is wel dat de Syriers dat zelf op moeten lossen. Revolutie of zo. Want als we hier in het westen denken dat wij hun leider af moeten zetten (op moeten hangen) of dat we het regime moeten veranderen dan zitten we wel zo met een oorlog die nog wat erger is dan wat we in Irak hebben.
“Wat als de Amerikanen naar huis gaan?…”Very bad”. Tja, (Tegenlicht maandje terug, mooi chronologisch) goed over de exitstrategie nagedacht, uitstekend van tevoren ingeschat. “Ze gaan massaal juichen, de tiran is verslagen”…alle overheidsgebouwen in de hens, alles leegeplunderd…”ontslaan dat Irakese leger, we kunnen het zelf wel af
Kunnen niet weg: 100.000-den wapens en explosieven zoek. Iran, turkije op de loer. Jáááren blijven. En we (Europa) moeten ze eigenlijk maar wat kordater te hulp schieten hoor. VS mag a) niet in diepe depressie geraken en b) het pispaaltje van de wereld worden (Remi). Anders trekken ze ons en de rest mee in hun graf. And Justice For All.
Gelukkig legden die Pietjes Precies voor één keer hun constant sluimerende vetes terzijde (lot in handen van toenmalige producer dacht ik) Met resultaat, hele LP hakt erin. Fijne filemuziek, ja toen hoor, tijd niet meer gedraaid. Wild molenwiekend het stuur en dasboard als drumstel en met dito hoofd schijt aan de medeweggebruikert, in dier voege: immer een Heer in het Verkeer hè. Altijd. Jaha, ooit besloten: “ik maak me vanaf nu over de factor verkeer nooit niks meer druk. “Wil jij zo nodig vóór, ga maar, maakt toch niks uit.” En je vooral niet gek laten maken, altijd rustig blijven. “Gaan we doen? Bumperkleven? Tik je lichtjes rempedaal aan, ja, eigen schuld dat je banden rookten: “levensgevaarlijk”? ja eeh en wijs maar naar je voorhoofd lul ik blijf kalm…hoho: gaan we doen, ineens afsnijden?, rij ik toch die vette BMW de vluchtstrook op met m’n gedeukte Opel…dusss…
Bush, Cheney, Rumsfeld, L.Paul Bremer.
To live is to die, assholes.
Dood…DOOOD…EN GA MAAR DOOD…