Het is confronterend, dat #metoo. Tuurlijk, eigenlijk weten we al lang dat seksueel misbruik van vrouwen door mannen aan de orde van de dag is. Het is niet alsof er geen statistieken of onderzoeken over zijn. Alsof er nooit een nieuwsbericht over verschijnt. En alsof je nooit een persoonlijk verhaal hoort. Maar zo’n campagne als #metoo maakt het wel héél zichtbaar. Ik zie in ieder geval een schier oneindige hoeveelheid statusupdates op Twitter en Facebook voorbij komen. Allemaal vriendinnen, kennissen en random personen die ik interessant vind om te volgen. Die zijn lastig gevallen, of (veel) erger. "Jij ook al? Jij ook?" Ik word er droevig van.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 18-10-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - We leven in een multiversum. Dat werd de NRC-lezer afgelopen zaterdag goed ingepeperd. Het stond op de voorpagina van de krant, op de voorpagina van de wetenschapsbijlage, en dan waren er twee pagina’s in de bijlage met een interview met Andrei Linde en zijn vrouw Renata Kallosh. Heel aardige mensen, deze beide wiskundigen, dat is duidelijk. En ze verkondigen het multiversum. Ons heelal is er slechts één uit vele. Oud nieuws, zult u denken. Zeker. Maar wellicht niet voor NRC-lezers.
Voor de goede orde, we zullen zo’n ander universum van Andrei en Renata nooit betreden, nooit zien, nooit kunnen bewijzen. Het betreft hier namelijk geen natuurkunde maar hogere wiskunde. Tijdens mijn studie natuur- en sterrenkunde leerde ik dat de wiskunde veel meer kan aantonen dan waar de natuurkunde behoefte aan had.
De wiskunde was n-dimensionaal, om maar een voorbeeld te geven, terwijl de natuurkundige er meestal aan vier genoeg had. Een wiskundige vergelijking kon vele wiskundige oplossingen hebben – de natuurkunde had er aan twee genoeg (die heetten dan ‘fysisch relevant’). Want het gaat er in de sterrenkunde niet om wat je kunt berekenen, maar wat je kunt meten. Wat je ziet. De theoretische natuurkunde is allemachtig prachtig (en krachtig), maar niet meer dan een hulpwetenschap, een onderdeel, van de echte natuur- en sterrenkunde, waarin theorie en waarneming hand in hand dienen te gaan. Wat op papier ontstaat, ontleent zijn waarde slechts aan wat je buiten ziet.
Het conflict tussen Rusland en de andere 46 leden van de Raad van Europa gaat naar een climax.
Rusland acht zich niet gebonden aan uitspraken van het Europese Hof voor de Mensenrechten in Straatsburg als het land niet mag meedoen met de selectie van nieuwe rechters. Die rechters worden benoemd door de Parlementaire Assemblee van de Raad (PACE). En die heeft de delegatie van Rusland in 2014 het stemrecht ontnomen na de annexatie van de Krim.
In juli meldden de Russen al dat de financiële contributie aan de RvE voor 2017 niet wordt overgemaakt. Er is een ‘ongebreidelde campagne’ gaande tegen de Russische parlementariërs in de Assemblee, aldus hun verklaring. Er wordt pas weer geld overgemaakt wanneer de ‘rechten van de Russische delegatie weer in ere zijn hersteld’.
Een definitief afscheid van Rusland van de Raad van Europa komt steeds dichterbij. Dat betekent dat het Hof in Straatsburg zich ook niet meer zal kunnen uitspreken over mensenrechten in Rusland. En dat zal een nieuwe slag betekenen voor alle Russen die ‘Straatsburg’ goed kunnen gebruiken voor de strijd om de toepassing van mensenrechten in hun land.
De Council of Europe/Raad van Europa (CvE/RvE) is een samenwerkingsorgaan van alle Europese landen (plus Turkije en nog enkele staten aan de rand van Europa en minus Wit-Rusland en Vaticaanstad ) op het gebied van mensenrechten en de bevordering van de rechtsstaat en de democratie. De belangrijkste instelling is het Europese Hof van Mensenrechten in Straatsburg waar iedere ingezetene van de lidstaten die meent dat hij of zij in eigen land geen recht wordt gedaan, een beroep kan doen op het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). De RvE is in 1949 opgericht en bestond lange tijd alleen uit westerse landen. Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie hebben de voormalige oostblokstaten zich in snel tempo aangesloten. Rusland werd in 1996 lid.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Lorn is een diskjockey en elektronisch componist die ongeveer veertig jaar te laat geboren is: je zou een hele filmcatalogus uit de jaren tachtig met deze deuntjes kunnen vullen.
ACHTERGROND - De deeleconomie blijft populair, maar krijgt ook kritiek. Hoe kunnen nieuwe en oude platformen floreren, zonder dat anderen daar de dupe van worden?
Internetondernemer Daan Weddepohl is een visionair. Een dromer. Of de deeleconomie toekomst heeft? Natuurlijk, dat moet! “Onze consumptie van spullen heeft meer milieu-impact dan vlees eten en vliegen bij elkaar.” Daarom richtte Weddepohl het online platform Peerby op, waarmee je spullen kan lenen van mensen uit de buurt. Weddepohl ziet een toekomst voor zich waarin delen mainstream is geworden. Waarbij bedrijven geen lampen verkopen, maar lichturen. Waarin je bij de aankoop van je huis automatisch toegang krijgt tot de buurtstofzuiger of de deelgrasmaaier. Een circulaire economie, met producten ontworpen op duurzaamheid, niet op snelle consumptie. Dat vraagt om een compleet ander systeem.
Hoogleraar innovatiestudies prof. dr. Koen Frenken (UU) doet onderzoek naar de deeleconomie vanuit een economisch perspectief. Welke nieuwe vraagstukken gaan er spelen en zijn daar al oplossingen voor?
Hoe moeten we die deeleconomie precies definiëren? Dat is de vraag waar Frenken zich de afgelopen tijd mee bezig heeft gehouden. Hij hanteert de definitie:
Consumenten die elkaar tijdelijk toegang geven tot hun eigen spullen, als ze die zelf niet gebruiken.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 17-10-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
“So I want to kill this waitress
She’s worked here a year longer than I
If I did it fast, you know, that’s an act of kindness
But I believe in peace
I believe in peace, bitch..”
Collega’s die zo op je zenuwen werken, dat je hun bloed wel kunt drinken. Hoe herkenbaar!
De Milieu Effect Rapportage waarop het besluit om vliegveld Lelystad fors uit te breiden is gebaseerd, blijkt vol fouten te zitten. De te verwachten geluidhinder wordt berekend, en die methode blijkt zo vol fouten te zitten dat b.v. 55% van de binnenkomende Boeings meer geluidsoverlast veroorzaakt dan berekend.
Zelfs de overheid – bij monde van Staatsecretaris Dijksma – heeft nu erkend dat er “onvolkomenheden” in de rapportage zitten.
Dit is het Sargasso-café van maandag 16-10-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.