"Als het gaat om de natuurherstelwet wint Kamerlid Van der Wal het van minister Van der Wal", kopte dagblad Trouw op 12 maart. De Volkskrant kopte een week eerder: "VVD-Kamerlid Christianne van der Wal fluit natuurminister Christianne van der Wal terug". De minister voor Natuur en Stikstof is een van de zeven Kamerleden die in het (demissionaire) kabinet zitten. Ook Dilan Yeşilgöz, Erik van der Burg, Rob Jetten, Mariëlle Paul, Hans Vijlbrief en Aukje de Vries zijn kabinetsleden én Kamerleden. Van der Wal is de tweede die onder haar twee petten twee verschillende gezichten opzet. De eerste die afgesproken en goedgekeurd kabinetsbeleid om zeep wilde brengen was minister van Justitie Dilan Yeşilgöz. Als fractievoorzitter van de VVD diende ze een motie in die tot doel had dat de Eerste Kamer de Spreidingswet niet zou behandelen. De Eerste Kamer trok zich er niets van aan en keurde de wet goed. In februari trad die wet in werking. Yeşilgöz en mede indieners van de motie Van der Plas (BBB), Wilders (PVV) en Omtzigt (NSC) hadden het na kijken. Nu opereerde Yeşilgöz op eigen initiatief. Van der Wal torpedeert afgesproken en goedgekeurd kabinetsbeleid (*.*), afgedwongen door een motie van Van der Plas en Hertzberger (NSC). Daarin werd ze verzocht in de Europese Raad van Ministers tegen de Europese Natuurherstel-verordening te stemmen (motie ingediend 29 februari jl.). De minister ontraadde de motie. In een brief aan de Tweede Kamer (1 maart jl.) schreef de minister nog: Alles afwegende is het kabinet daarom voornemens om in te stemmen met de verordening, zoals aangegeven in eerdere Kamerbrieven, en wil hierbij middels een stemverklaring de Nederlandse zorgen en uitgangspunten nogmaals benadrukken De BBB-NSC motie kwam 5 maart in stemming en werd met 99 tegen 46 stemmen aangenomen. Er werd hoofdelijk gestemd en in het verslag van de vergadering is dus te zien wie de voor- en tegenstemmers waren. De gehele VVD-fractie, uitgezonderd de toen afwezige Yeşilgöz, stemde voor de motie. Het is niet erg aannemelijk dat minister Van der Wal op eigen houtje een gewijzigd standpunt namens de Nederlandse regering in de Europese Milieuraad gaat verkondigen. Het zou dan ook aardig zijn als bekend wordt gemaakt of en hoe er in de minsterraad over is gesproken. Want de Tweede Kamer ontving op 11 maart een brief waarin Van der Wal bekend maakte dat de Nederlandse regering tegen de Natuurherstel-verordening zal stemmen. Zal het allemaal wat uithalen? Dat is niet te verwachten. Na jarenlange discussie is er nu een sterk afgezwakte verordening waar het Europees parlement en de Europese Raad het over eens zijn geworden. Het Europees parlement stemde op 27 februari voor de Natuurherstel-verordening (329 stemmen voor, 275 tegen, 24 onthoudingen). Het ziet er naar uit dat ook Van der Plas (BBB), Hertzberger (NSC) en zelfs Van der Wal (VVD) ook in deze zaak het na kijken krijgen. (*.*) Minister Van der Wal heeft zich namens de Nederlandse regering ook lang verzet tegen de Natuurherstel-verordening en heeft daarmee bijgedragen aan het afzwakken van de oorspronkelijke voorstellen.
Asaf Avidan is een 43-jarige Israëlische singer-songwriter die hier een aardig deuntje moderne countryfolk neerzet. Hij doet zelfs denken aan Gregory Alan Isakov.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De pandemie was in sommige opzichten een ramp en in andere een schandaal. Er zijn onverteerbaar veel mensen gestorven en er zijn een aantal idiote maatregelen genomen. Maar voor de creatieve wetenschapper was het ook een kans.
Een zo’n creatieve wetenschapper is mijn collega Sharon Unsworth die samen met Marieke van den Akker en Caya van Dijk een artikel schreef over haar onderzoek naar het lot van Nederlandse meertalige families tijdens de lockdowns van de vroege jaren twintig. Omdat de scholen herhaaldelijk voor een langere periode gesloten waren, moesten ouders de taken van leerkrachten overnemen en hun kinderen zelf de weg wijzen in de stof. Hoe kwamen zij die periode door – en vooral natuurlijk: wat gebeurde er met hun talen? Ze schreven er een artikel over dat onlangs verscheen in het Journal of Child Language.
Ik weet niet zeker of ouders tijdens de pandemie ineens veel meer tijd hadden – het was mijn eigen ervaring niet. Maar hoe dan ook hebben maar liefst 587 gezinnen verslag uitgebracht, over in totaal meer dan 1000 kinderen. (Ik maak overigens zelf deel uit van een gezin met een meertalig kind en heb de vragenlijst zelf ook ingevuld.) Ze geven samen vermoedelijk wel een aardig inzicht, al deden er wel vooral hoger opgeleide ouders mee.
‘Koop met compassie, niet méér dan je nodig hebt.’ Zo luidt de slogan van menig initiatief dat duurzame consumptie promoot als groen alternatief voor het prevalerende hyper-consumentisme. Het houdt mij bezig, de balans vinden tussen wel en niet af en toe iets nieuws kopen, want wanneer heb je nu echt iets nodig?
De eerste les van ‘duurzaam consumeren’ luidt dat géén nieuwe spullen kopen ecologisch gezien vrijwel altijd beter is dan wel iets nieuws kopen. Consuminderen dus. Trouwens, wat zou het toch heerlijk zijn als we geen spullen nodig hadden: probleem opgelost! Maar ervaring leert dat we toch één en ander nodig hebben, bijzondere diersoort die we zijn.
Soms is het eigenlijk van tevoren wel duidelijk: dit wordt een miskoop. Het is bij voorbaat al een miskoop, het lijkt wel geproduceerd als miskoop. Ik bedoel dat veel producten zo specifiek zijn dat je het in maar zeer specifieke gevallen gaat gebruiken, en in totaal dus maar een paar keer.
Veel spullen in de winkels en webshops vallen wat mij betreft in de volgende categorie: misschien wordt het mijn nieuwe grootste hobby, maar waarschijnlijker is dat ik het twee keer gebruik en er daarna niet meer naar omkijk. En als ik er dan naar kijk, is het vol ergernis omdat het wel ruimte in beslag neemt en ik de niks mee doe. Een andere mogelijkheid is dat ik het wel gebruik, maar dat het praktisch gezien een al aanwezig apparaat of ‘ding’ vervangt. Daardoor wordt het andere ding niet meer gebruikt, neemt het onnodig ruimte in beslag, en is het rijp voor de tweedehandswinkel of de vuilnisbelt. Triest.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Infinity Song is a Soft Rock band uit New York die bestaat uit vier broers en zussen: Abraham, Angel, Israel en Momo Boyd.
Ze komen uit een muzikale familie: hun ouders waren de oprichters van het Boys & Girls Choirs van Detroit en voedden hun kinderen op met een muzikaal dieet van classical, gospel and jazz, zoals Pat Methany, Marvin Gaye en The Winans Family.
In 2016 werd de groep gecontracteerd door niemand minder dan Jay-Z voor management- en productiebureau Roc Nation. Hij gaf hen mee dat ze vooral zichzelf moeten blijven.
OPINIE - Wilders heeft geen partij. Maar dat schijnt de echte politieke partijen in Nederland niet te deren. VVD, NSC en BBB gaan met Wilders om alsof hij een gewone politieke partij vertegenwoordigt. Maar hij is alleenheerser in een partij met twee leden (hijzelf en een Stichting waarvan hij het enige bestuurslid is). Hij beslist zonder enige bemoeienis van zijn achterban over programma en kandidaten. Hij dicteert als enige wat er naar buiten komt. Hij beheert de financiën en weigert daarover openheid te geven. Waarom behandelen politici en media Wilders als een normale collega? Nu hij van schreeuwer aan de zijlijn in één klap kandidaat-premier is geworden zou je verwachten dat er van zijn bijzondere status een punt wordt gemaakt door zijn potentiële coalitiepartners. Maar daar is (nog) niets van te zien. Zijn er dan geen regels voor politieke partijen?
Nee, die zijn er niet of nauwelijks. In de Kieswet worden geen eisen gesteld aan het aantal leden van een politieke groepering, respectievelijk vereniging, noch aan de interne organisatie ervan, schrijft de Kiesraad. De enige toets voor de registratie van een naam die bij de verkiezingen op het stembiljet komt is een notariële akte waarin staat dat er sprake is van een vereniging met volledige rechtsbevoegdheid. De vereniging moet voldoen aan de formele wettelijke eis dat deze twee oprichters heeft en minimaal één lid. Een aldus als ‘partij’ geregistreerde groepering kan in aanmerking komen voor subsidie als ze minimaal duizend leden heeft. Wilders heeft daarvan afgezien.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De kapel van Brass Against blaast hier even een partijtje Led Zeppelin weg.
Het helpt natuurlijk wel dat ze een eersteklas zanger als Michael Cunio voor dit nummer hebben weten te strikken.
Flamenco van achter de draaitafel. Levert dat iets lekkers op? Jazeker! Alleen de castagnetten ontbreken nog.
Belah en Pitty Bernad zijn beiden al meer dan tien jaar dj. In 2022 besloten ze om samen hun voorliefde voor traditionele Spaanse muziek te combineren met hun elektronische skillsets.
‘There simply aren’t enough American voters willing to put him back in the White House’, schrijft Reed Galen van het Lincoln Project.
‘Tussen de verkiezingen van 2016 en 2024 zullen ongeveer 20 miljoen oudere kiezers zijn overleden en zullen ongeveer 32 miljoen jongere Amerikanen de kiesgerechtigde leeftijd hebben bereikt. Veel jonge kiezers minachten beide partijen (…) Maar de kwesties die Generatie Z het meest aan het hart liggen – zoals reproductieve rechten, democratie en het milieu – zullen ervoor zorgen dat de meesten van hen Democratisch stemmen.’
De Beatles, dat zijn voor velen van ons toch een beetje belegen rockidolen. Daar luisterden je (groot)ouders naar, in de jaren ’60 en ’70.
Desalniettemin hebben ze een hoop prima rocknummers gemaakt, die ook nu nog goed vallen aan te horen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.