Nu er discussie is ontstaan over seksueel misbruik door medewerkers van Oxfam en andere internationale hulpverleningsorganisaties, zijn er twee dingen die me steken. Goed dat nu ook bij deze organisaties #MeToo losbarst: mogen er nog vele sectoren volgen. (Waar blijven de thuiszorg en het onderwijs, bijvoorbeeld?) Het enige dat helpt om seksueel misbruik serieus tegen te gaan, is openheid van de slachtoffers en repercussies voor de daders – inclusief omvallende reputaties, schadevergoedingen, rechtszaken en ontslagen. De verhalen over Oxfam, Artsen zonder Grenzen, Save the Children en het Rode Kruis die nu in de pers verschijnen, zijn echter niet allemaal van hetzelfde kaliber. Sommige medewerkers hebben kinderen misbruikt, anderen hebben zich grof misdragen jegens lokale vrouwen, of jegens hun vrouwelijke collega’s. Sommigen huurden ter plaatse prostituees in en lieten hun werkgever – en dus: hun donateurs – voor de kosten opdraaien. Hoe háál je het allemaal in je hoofd. Maar ineens wordt ook prostitutiebezoek sec als bewijs van seksueel misbruik opgevoerd, alsof dat onder alle omstandigheden foute boel is.
Radek Schovánek, an analyst with the defence ministry has spent 25 years researching documents filed by the now-defunct spy service. He told the Guardian the suspicions against Corbyn were unfounded, and the claims of Ján Sarkocy, a former intelligence officer expelled from Britain in 1989, to have signed the Labour leader up were false.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De regering voerde het referendum in. Dat werd onmiddellijk gekaapt door een stel grappenmakers voor een onderwerp dat niemand werkelijk boeide. Dus werd het een soort populariteitspoll voor de regering. Toen vreesde de regering dat het referendum een kermisattractie zou worden in plaats van een serieus democratisch instrument. Nu wil ze het weer afschaffen.
Er komt nog één referendum, over de sleepwet. Volgens het hologram van Lilian Marijnissen moeten we ook dit referendum zien als een vraag over meer dan bevoegdheden van de inlichtingendiensten. Het gaat ook over het referendum zelf. Het is wachten op iemand die zegt dat het gaat over de vraag of we meer of minder moslims willen in dit land. De regering krijgt haar gelijk op een zilveren schaaltje gepresenteerd. Met zulke voorstanders heeft het referendum geen tegenstanders nodig.
RECENSIE - 
Wim Hazeu is een fijne biograaf als je kortstondige maar heftige aandacht wil na je dood. Aandacht die je dan wel met je biograaf delen moet. Wanneer hij zijn boek geschreven heeft, trekt hij als een storm door de media, want hij kan heel goed geïnterviewd worden. Hij doet precies wat journalisten willen: over zichzelf vertellen, dat hij eigenlijk ook een dichter is, en dat hij vroeger tv-programma’s maakte en hoe hij reageerde toen hij een jaar geleden ontdekte dat je je in brieven antisemitisch hebt uitgelaten terwijl hij zijn boek eigenlijk net had afgerond. Dat zijn verhalen waar journalisten van smullen.
De ontdekking krijgt daardoor de dynamiek van een mediagebeurtenis. Snelle emoties, hapklare conclusies. En nu, een paar dagen, later ebt het alweer weg.
Ook het boek Lucebert draagt de sporen van grote haast om naar buiten te komen met dit pijnlijke, maar onmiskenbaar spectaculaire verhaal. In de interviews vertelde Hazeu dat hij zijn boek heeft herschreven sinds hij de brieven ontdekte van de dichter aan zijn vriendin Tiny Koppijn. Dat herschrijven behelsde als ik het goed zie dat er een betrekkelijk uitvoerige passage is ingevoegd waarin vooral veel uit die brieven is geciteerd, en dat op ongeveer iedere plaats waar Duitsland of de oorlog ter sprake komen melding wordt gemaakt van hoe de dichter zelf aan die eerdere brieven moet hebben teruggedacht.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 21-02-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Je hebt van die bands die één (in hun genre) klassiek album voortbrengen, om daarna weer te verdwijnen. Zo ook Winter. Als je van heeeele, zwaaaaare, laaaaaangzame death / doom houdt. Diegenen die een hekel aan langzame, instrumentale intro’s hebben kunnen de eerste zes minuten overslaan (maar het is wel sfeervol een passend bij de rest van het album, dus ik raad het niet aan).
NIEUWS - Sinds 2013 houdt Vrij Nederland de integriteit van Neerlands politici in de smiezen. We citeren VN:
De VVD staat sinds de start van de Politieke Integriteits Index in 2013 elk jaar bovenaan. Gemeten over de volle lengte van onze database (vanaf 1980) neemt de VVD met 118 van de 505 politici in opspraak eveneens de eerste plaats in. De partij heeft ook verreweg de meeste leden met een strafblad.
Iedereen denkt dat wij Kremlin-trollen zijn, maar ik ben gewoon ondernemer’, zegt een van de investeerders in Voice of Europe als we haar bellen. We vinden haar omdat ze woont op het adres waar de domeinnaam van Voice of Europe geregistreerd staat. In het dagelijks leven is ze directeur van een douanebedrijf nabij Schiphol.
De Groene Amsterdammer zocht eens uit wie er achter de propagandasite ‘Voice of Europe’ steekt. Dat blijken drie Nederlandse ondernemers, waaronder Erik de Vlieger. Zij zouden vele duizenden euro’s hebben gestoken om van de site het Breitbart van Europa te maken.
Een bijzondere actie van WISE en Greenchoice
De prijs voor de uitstoot van CO2 is zo laag dat het niet opschiet met de stimulans voor bedrijven om te investeren in uitstoot beperkende technieken. Vervuilen is nog steeds veel te goedkoop. Carbonkiller is de naam van een campagne die mensen oproept emissierechten op te kopen en die meteen te vernietigen waarmee de prijs wordt opgedreven en bedrijven een sterkere prikkel krijgen om minder te vervuilen.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 20-02-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
