Onthoud die naam: Tulsi Gabbard Voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 hebben zich bij de Democraten meer dan twintig kandidaten gemeld. Daar moet er uiteindelijk één uit gekozen worden en dat gebeurt, neem ik aan, net als bij voorgaande gelegenheden volgend jaar zomer. Meer dan een jaar campagne dus voor de boeg en pas daarna begint het echte werk. Vorige week zijn de eerste twee debatten geweest met telkens tien kandidaten. Ze maken het de Democraten niet makkelijk om te kiezen, want ondanks het grote aantal blijken de meningen niet zeer verdeeld. Ze waren het 'roerend met elkaar eens over veel onderwerpen: hun afkeer van het beleid van Trump, hun aandacht voor rechten van vrouwen en minderheden, hun roep om strengere wapenwetgeving en aandacht voor het klimaat.' Uit een onderzoek naar het aantal keren dat de kandidaten genoemd werden op de grote televisiekanalen CNN, Fox en NBC blijkt dat verreweg de meeste aandacht uitgaat naar oudgediende Joe Biden, gevolgd door Bernie Sanders, de verrassing bij de vorige presidentsverkiezingen, en Elizabeth Warren. Het afwijkende anti-oorlogsstandpunt geluid van Tulsi Gabbard, parlementslid voor Hawaii, scoorde tot nu toe laag. Maar het trekt inmiddels wel wat meer belangstelling na haar deelname aan het tweede kandidatendebat. Opvallend is dat zij, als oud-gediende in Irak, ook steun krijgt uit rechtse, libertaire kringen.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 06-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
ELDERS - Olieland Noorwegen werkt hard aan verduurzaming.
Grootschalig elektrisch vliegen is nog ver weg, maar Noorwegen werpt zich op als proeftuin voor de elektrische luchtvaart. In 2040 moeten alle binnenlandse vluchten worden uitgevoerd door elektrische of hybride toestellen. Luchthavenautoriteit Avinor, eigenaar van de ruim veertig luchthavens in het land, wil binnenkort de eerste aanbesteding uitschrijven voor een commerciële route voor een elektrisch vliegtuig met negentien passagiers, dat vanaf 2025 moet gaan vliegen. Het FD (€) doet verslag van een vlucht met de Pipistrel Alpha Electro G2, een Sloveens vliegtuig dat als eerste elektrische tweezitter is gebouwd voor commerciële doeleinden. De prestaties zijn vooralsnog beperkt: het toestel vliegt maximaal anderhalf uur, de maximumsnelheid is zo’n 200 kilometer per uur en het draagvermogen is slechts 560 kilogram. De geluidsoverlast is minimaal, je hoort alleen de propellor.
Ook elders wordt durk geëxperimenteerd met elektrisch vliegen, maar Noorwegen is wel een geschikte proeftuin omdat de afstanden relatief kort zijn, en het aantal passagiers op de binnenlandse vluchten niet zo groot is. Vliegen is in Noorwegen, zeker in het noorden, erg gebruikelijk. Je kunt er in twintig minuten een ziekenhuis bereiken waar je over de weg acht uur voor nodig hebt. Noren vliegen ook daarom meer dan de meeste andere Europeanen.
COLUMN - Omdat ik na een veel te saaie en te lang durende voetbalpot die ik echter wel wilde uitzitten omdat ik de afloop wilde weten, behoefte had aan iets enerverends, besloot ik te kijken of er op Netflix nog iets te beleven viel. Daar prijkte Anima bovenaan, de samenwerking van Thom Yorke (bekend van Radiohead) en Paul Thomas Anderson (bekend van Boogie Nights, There Will Be Blood en The Master). Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond. Ik wist alleen dat het vijftien minuten duurde en dat het geregisseerd was door een van m’n favoriete regisseurs en dat de soundtrack van een van m’n favoriete muzikanten was.
Hoewel dat laatste enigszins aan te vechten is, want ik luister eigenlijk nooit meer Radiohead. Na OK Computer zijn Radiohead en ik langzaam maar zeker steeds meer uit elkaar gegroeid. Kid A en Amnesiac heb ik destijds nog aangeschaft, maar ik heb ze niet bepaald grijsgedraaid. De rest van hun platen heb ik hooguit één keer beluisterd. Rainbows misschien twee keer. En elke keer vond ik het verdomd interessant, maar niet de moeite waard om veel vaker te beluisteren. Want moeite kost het me, luisteren naar Radiohead. Steeds meer.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sanne Deurloo was een vrouw met een missie: kennis delen en wetenschapsjournalistiek maken tot een serieus genre. Niet iedereen zal vertrouwd zijn met haar werk voor het Chemisch Weekblad, maar Natuur en Techniek is al bekender en ze werkte vanaf 2007 bij het museum Nemo, dat u zeker kent. Ze was hoofdredacteur van Kennislink, want ze begreep als weinig anderen dat het internet nieuwe mogelijkheden bood. Ook was ze voorzitter van de VWN, een beroepsvereniging voor wetenschapsjournalistiek en -communicatie.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 05-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Morgen begint de Ronde van Frankrijk. Tijd om uw geheugen even op te frissen: er is een tijd geweest waarin Nederlandse rijders gewoon, zoals dat destijds hoorde, elf etappes wonnen en dan, zoals het destijds ook hoorde, nét niet de eerste plaats bemachtigden. Die was, zoals het eveneens hoorde, voor Eddy Merckx. Joop Zoetemelk was de goede tweede.
Wat je toen ook had, was de onuitstaanbaar irritante Gerry Kneteman, die zichzelf veel te graag hoorde kletsen, en zo de aandacht afleidde van het simpele feit dat hij een van de beste renners ter wereld was. Het beluisteren van het door hem ingezongen liedje uit 1981 is op eigen risico. Voor zover ik weet is dit de enige keer in de geschiedenis dat een wielerploeg belandde in de hitparade.
Dit is het Sargasso-café van donderdag 04-07-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Het kabinet gaat voorstellen dat Schiphol weer mag groeien. Want Schiphol is zielig. Schiphol heeft een jaar of tien geleden een plafond opgelegd gekregen, en dat was zo laag dat ze nu, tien jaar later er bijna tegenaan zitten. Want effectief is Schiphol natuurlijk nooit een strobreed in de weg gelegd.
Maar nu ligt alles anders, want nu mag die groei alleen wanneer de sector de groei zelf verdient: door dus schonere en stillere vliegtuigen in te zetten, waardoor de netto milieubelasting terug gaat.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.