Zoekresultaten voor

'farmaceutische industrie'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen VS (Deel 2): Democratie of plutocratie

Democratic donkey (Plaatje: Wikimedia Commons/Homas Nast)

Volgende week dinsdag 2 november worden de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 Senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende President verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing de vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Wat hebben de Democraten in twee jaar bereikt en hebben ze dit verlies verdiend? En wat kunnen we verwachten van de Tea Party?

Dit is deel 2 van Verkiezingen VS. Deel 1 Moddergooien en handreiken verscheen gisteren.

Links is ondankbaar
De leiding van de Democraten denkt dat het belangrijk is om kiezers in het midden – de independent voters – er van te overtuigen dat Democraten niet te links zijn. Daarom wordt er druk uitgevoevend op linkse activisten om niet te veel te eisen. Zij beschuldigen de linker vleugel ondankbaar te zijn omdat zij onvoldoende oog heeft voor de behaalde resultaten. Zo meldde de woordvoerder van het Witte Huis Robert Gibbs onlangs dat de ‘Professional Left’ – linkse bloggers en activisten – maar niet wilde zien dat Obama al veel had bereikt. Maar wat heeft Obama eigenlijk bereikt? Ik noem een aantal zaken:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Overheden moeten investeren in onderzoek naar nieuwe antibiotica

SaillantLOGOOverheden moeten het onderzoek naar nieuwe (categoriën) antibiotica (mede-)financieren, subsidiëren, of fiscaal aantrekkelijk maken.

De afgelopen twintig jaar wordt er veel gesproken en verschijnen er vele publicaties over de problemen met de ontwikkeling van nieuwe antibiotica. Vooral om de groeiende hoeveelheid resistente bacteriën vormt een groot probleem. De Meticillin-resistente Staphylococcus aureus (MRSA)veroorzaakte in 2008 in de VS alleen al 19000 doden, meer dan HIV/AIDS. Voor deze specifieke bacterie lijkt na een eerste klinische trial een nieuw antibioticum in de maak, maar dit is natuurlijk niet de enige zorgenbarende bacterie, denk aan de multiresitente TBC, MRSA, EBSL of recent de NDM-1-bacterie. Als we op deze voet doorgaan dan zijn er over tien jaar geen antibiotica meer beschikbaar om tal van infecties te bestrijden.

Naast de klinische moeilijkheden bij het ontwikkelen van nieuwe antibiotica is het grootste probleem de financiering van onderzoek. Onderzoek naar antibiotica is voor pharmaceuten namelijk nauwelijks interessant. Het betreft namelijk kortdurende en zo min mogelijk gebruikte behandelingen met in het algemeen volledige genezing tot gevolg. Onderzoekstrajecten en klinische trials duren vele jaren. Bovendien worden bacteriën ook weer resistent voor nieuwe antibiotica. Ten slotte heb je dan ook nog landen als Brazilië en Zuid-Afrika die patenten, om overigens begrijpelijke redenen, niet erkennen of omzeilen. Waarom zou je als farmaceutisch bedrijf een miljard investeren in nieuwe antibiotica investeren als je van tevoren weet dat je de investering in deze onaantrekkelijke markt toch nooit meer terugverdient? It’s just bad business.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie vertrouwt de journalist nog? (3)

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Henk Blanken, adjunct-hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden. Het verscheen eerder op zijn eigen blog. Lees ook deel 1 en deel 2.

Natuurlijk zat de CIA achter de aanslagen op de Twin Towers. De Mexicaanse griep is bedacht door een op winst beluste samenzwering van wetenschappers, overheid en farmaceutische industrie. Het hiv-virus is bewust verspreid om overbevolking tegen te gaan en de DSB-bank is over de rand van het bankroet geduwd door een old boys-network onder aanvoering van minister van Financiën Wouter Bos.

Complotdenkers zijn creatief. Dankzij internet zijn ze dat met talloze gelijkgestemden ook nog eens samen. Ze vinden elkaar in de echoputten van de netwerksamenleving. Hun theorieën zijn het product van constructief wantrouwen. Hun argwaan zwelt aan, langs soms verrassend originele denklijnen, gedreven door passie en onbehagen. Een rem zit er niet op, want niemand spreekt hen krachtig genoeg tegen.

In de 1.0 samenleving van massamedia en maatschappelijk middenveld, van polderend landsbestuur en zuilen, zou de pers de frustratie hebben gedempt, de fictie hebben ontmaskerd of ? veel waarschijnlijker ? hebben doodgezwegen, weggefilterd uit het nieuws als klinkklare onzin. Maar complotdenkers hechten minder waarde aan de journalistiek dan aan andere complotdenkers; de pers maakt in het beste geval deel uit van het complot.

Transactie
Het groeiend wantrouwen is een probleem voor de samenleving, niet alleen voor de pers. Sinds de industrialisatie van eind negentiende eeuw, sinds we in steden min of meer anoniem bij elkaar zijn gaan leven, hebben we andere mechanismen van vertrouwen moeten ontwikkelen. Familiebanden en clanstructuren voldoen niet meer. We hebben organisaties nodig ? een middenveld ? en delegeren ons bestuur aan politici die we vrijwel nooit meer persoonlijk kennen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eurocrisis: niet alleen Zuid-Europa moet aan de bak

Dit is een gastbijdrage van Bas Eickhout, europarlementariër voor GroenLinks.

Het debat over de eurocrisis draait meestal uit op pleidooien om het Stabiliteitspact voor de euro beter na te leven. Vooral Zuid-Europese overheden moeten de tering naar de nering zetten. We mogen echter niet voorbijgaan aan de andere oorzaken van de crisis: het casinokapitalisme op de financiële markten en de economische kloof tussen Noord- en Zuid-Europa.

De aanpak van de crisis vraagt om meer dan alleen het terugdringen van begrotingstekorten. Europa dient tevens te werken aan een nieuwe organisatie van het bankenstelsel, structurele hervormingen en toekomstgerichte investeringen. Om het vertrouwen in de euro te herstellen, moeten ook de Noord-Europese landen aan de bak.

De eurocrisis is een vervolg op de bankencrisis. Door de handel in onbegrijpelijke derivaten heeft de financiële sector een gigantische zeepbel geblazen die in 2008 klapte. Omdat de banken te groot waren geworden om ze om te laten vallen moesten de overheden in alle landen bijspringen: private schulden werden zo omgezet naar publieke schulden. Dat was teveel voor Griekenland, dat zijn boekhouding, belastinginning en overheidsuitgaven toch al niet op orde had. Het geld om zijn schulden af te lossen leent Griekenland nu van de andere eurolanden, tegen een forse rente en keiharde voorwaarden: Athene is begonnen aan een megabezuinigingsoperatie waarbij de bezuinigingsplannen in Nederland verbleken. De Griek in de straat betaalt een hoge prijs voor de belastingontduiking door zijn rijke landgenoten en vervalsing van statistieken door zijn regeerders.

De Europese leengaranties voor Griekenland en andere eurolanden zijn dan ook geen vriendendienst, maar moeten voorkomen dat een nieuwe bankencrisis ontstaat doordat landen hun leningen niet terugbetalen. Wederom worden de banken dus gered met overheidsgeld. Het is niet meer dan logisch dat banken gaan meebetalen aan de aflossing van de publieke schulden die mede door hen zijn ontstaan. Bijvoorbeeld via een bankenbelasting en een Europese heffing op financiële transacties. Daarnaast moet haast worden gemaakt met Europees toezicht op financiële markten en met een reorganisatie van het bankenstelsel: een scheiding tussen nutsbanken en zakenbanken. De laatste hoeven dan niet meer te rekenen op redding door de staat. Financiële markten worden pas ingetoomd als er een eind komt aan de situatie waarin overheden alle risico’s dragen, maar de winsten in privé-zakken belanden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De patiënt is geen sturende kracht

Bij de doktor (Foto: Flickr/j.reed)

In de berichten over het vandaag verschenen advies van de Raad voor Volksgezondheid en Zorg (RVZ) domineert het plan voor laagdrempelige zorgcentra. Daar moeten mensen ook binnen kunnen lopen als ze niks markeren, maar graag willen weten wat te doen om dat zo te houden. Die nadruk op preventie valt te prijzen. De vraag is of zo’n ingrijpende reorganisatie nodig is of dat hervorming van huisartsenposten volstaat.

Een tweede deel van het advies pleit voor een versterking van de vele patiënten- organisaties. De consumentenbond dient als voorbeeld: zo houd je druk op de producenten van zorg. De RVZ droomt van kwaliteitskeurstempels voor artsen en vergelijkend warenonderzoek van verzekeraars. Ze ziet het persoonsgebonden budget (PGB) als een mooie eerste stap van zorgvragers die zelf het heft in handen nemen en eisen gaan stellen aan hun leveranciers.

Van een afstandje ziet dat er fraai uit, die zelfbeschikking van de zieke burger, maar in de praktijk vallen zij niet zelden ten prooi aan malafide zorgbureaus, die simpelweg het PGB aanvragen, er een fikse premie van aftrekken en dan wat zorg doorspelen aan de patiënt. Natuurlijk heeft de RVZ wel gelijk dat veel burgers tegenwoordig mondiger zijn dan vroeger. Maar dat is een gemiddelde. Er blijft een grote groep mensen die onder het vaandel van zelfbeschikking simpelweg in de kou belanden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Onderzoek Mexicaanse griep

[qvdd]

Vorig jaar was dat de Mexicaanse griep, daarvoor het SARS-virus. De media springen er altijd meteen bovenop. omdat het spannend nieuws is. De overheid gaat te veel mee met die mediahypes.

Aldus Europarlementariër Judith Merkies (PvdA) in reactie op de beslissing van het Europarlement om te onderzoeken hoe de politiek is omgegaan met de uitbraak van de Mexicaanse griep. Onderzocht zal worden wat de invloed van de mediahype rondom het virus en eventuele druk vanuit de farmaceutische industrie is geweest op het beleid dat overheden hebben gevoerd.

Ook in Nederland is veel discussie over de het beleid van het kabinet. Zo was er wat ophef over de veronderstelde belangenverstrengeling van viroloog en adviseur Ab Osterhaus en minister Klink zit, nu blijkt dat de epidemie in Nederland niet het gevreesde dramatische verloop had, met 19 miljoen ongebruikte en niet-verhandelbare vaccins (met een aankoopwaarde van ?300 miljoen) in zijn maag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zinvolle depressie?

depressieOver depressie zijn karrenvrachten literatuur geschreven. Weinig onderzoekers bekijken de positieve kanten van een depressie. Dat lijkt logisch, want heeft een depressie dan positieve kanten? Volgens evolutionair psychologen wel. Volgens hen heeft al ons gedrag namelijk een ‘positieve kant’. Preciezer geformuleerd: een evolutionair gezien voordelige kant. Veel voorkomend gedrag moet zin hebben, anders zou het gedrag de evolutie niet overleefd hebben. Dat aannemende: wat is precies de zin van een lange periode van slapeloosheid, een sombere stemming, minder energie en nog zowat van die vervelende eigenschappen? Een recente studie van Paul W. Andrews laat de ‘zonnige zijde’ van een depressie zien.

Vroeger geen depressies?

Er zijn deskundigen die aan het bestaan van depressie in vroegere tijden twijfelen. Zij gaan uit van een recente “depressie epidemie”: gepromoot en in stand gehouden door de farmaceutische industrie. Zomergast Trudy Dehue is een van de bekendste voorvechters van die stelling. Als zij en anderen gelijk hebben dat depressie een relatief nieuw verschijnsel is, dan haalt dat het onderzoek van Andrews onderuit. Andrews zoekt namelijk een evolutionaire basis voor het verschijnsel depressie. Het is wel opvallend dat hij vanuit zijn evolutionair psychologische uitgangspunt, tot dezelfde conclusies komt als Dehue. Die conclusie is dat pillen vaak een depressie in stand houden, verlengen en zeker niet oplossen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | Depressie als noodzaak

zomerquotes3 “Wie ooit een depressie heeft overleefd, kan deze episode bijschrijven als de donkerste bladzijden in zijn leven. Het is een psychische ziekte die onderhand epidemische vormen aanneemt.
De belangrijkste factoren die deze explosieve toename kunnen verklaren zijn: de mentale druk die mensen ervaren om te moeten presteren, de overweldigende hoeveelheid indrukken die mensen moeten verwerken, als ook de immense emotionele energie die nodig is om in het drukke en snelle sociale verkeer overeind te blijven. Iedereen doet zijn best om mee te komen in een wereld die steeds veeleisender is. Maar net als moeder aarde heeft ook de individuele mens geen onbeperkte voorraden energie tot zijn beschikking. Daarom is een energiecrisis in de vorm van een depressie soms pure noodzaak.”
[bron]
(Jeffrey Wijnberg, psycholoog/psychotherapeut, columnist in De Telegraaf)

Oeps. Voor mij een nieuw inzicht. Maar natuurlijk, de aanleidingen zijn hetzelfde als vroeger. Vroeger gingen geliefden ook dood of verloren mensen door een ongeval het vermogen om te werken. Vroeger waren er misschien wel meer aanleidingen om een depressie te krijgen. Maar als depressie nu al epidemische vormen aanneemt en naar wordt verwacht de volksziekte van de eenentwintigste eeuw wordt – is? – dan moeten de oorzaken met het huidige tijdsgewricht te maken hebben. Vandaar die overweldigende hoeveelheid indrukken, de enorme druk om te presteren, de immense emotionele energie die nodig is om in het drukke sociale verkeer overeind te blijven – druk, druk, druk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fragmenten uit het danboek van Penelope Bijtring | 07-10-2023

D66 zal zich nog wel eens op het hoofd krabben (of was het achter de oren). Het omarmen van het rapport “Wijken” uit het advies “Nederland in de 22e eeuw” heeft ze veel stemmen gekost. We hebben het er op school ook al een paar keer over gehad. Mensen willen gewoon niet dat er iets verandert. En helemaal niet als het zo ingrijpend is. Elders zegt dat hij niet anders had verwacht. Vlak voor de tweede wereldoorlog legden de mensen de dreiging van een bezetting ook naast zich neer. Ze konden er niks mee. En met een dreigende overstroming van Nederland is het net zo. Weggaan is gewoon geen optie. Dan maar dijken bouwen tegen de klippen op, ook al is dat volkomen zinloos. Ingenieurs van Rijkswaterstaat hebben zelfs al berekend dat bij de ondergrens van 120 cm. zeespiegelstijging er op een aantal plaatsen geen houden meer aan is. Simpelweg omdat het land achter de dijken te laag komt te liggen. Er zou zoveel water onder de dijken doorsijpelen dat de dijkvoet los komt te liggen. De enige oplossing zou zijn om de kwetsbare poldergebieden aan de kust vol met zoet water te zetten. Maar daar zijn de bewoners natuurlijk net zo hard tegen.
Elders was bang dat zijn bureau overheidsopdrachten wel kon vergeten na zo’n advies. Maar door de slimme opzet van het rapport en vanwege het alarmerende bericht dat de zeespiegel al 22 cm. gestegen is wordt er nu toch weer gesproken over vervolgopdrachten. Leuk voor hem en misschien ook wel voor het gezinsinkomen, maar hij praat wel erg veel over verhuizen de laatste tijd. Gelukkig heeft hij er wel oren naar om mij mijn school hier af te laten maken. Die zou ik wel erg missen denk ik. De omgeving van Harderwijk lijkt me toch een beetje achtergebleven gebied. Wat dit soort onderwijs betreft dan. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ik dicht bij Arid blijf. Nou ja, als ie terug is van zijn uitwisseling op Sri Lanka. God, wat duren 13 weken dan lang. Maar ik kan er vast aan wennen, want Arid droomt van werken in het buitenland, liefst zo ver mogelijk weg. Volgens Oma Gruitje is het wel goed om af en toe weer de vrijheid te proeven. Zij had ooit iets met een zeeman, maar zij vergeet dat ik Arid nog maar een half jaartje ken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Medicijnen en gezondheid

Logo kamerstukken van de dagDe Tweede Kamer mag dan wel met reces zijn (net zoals een groot deel van de redactie alhier en waarschijnlijk ook veel mensen in het land), de stroom kamerstukken gaat gewoon door. Zo viel deze week het verslag van het overleg over het geneesmiddelenbeleid op de mat. Dit overleg was naar aanleiding van de notitie van Minister Klink waarin hij zijn langetermijnvisie geneesvoorzieningen uiteen zette.
Met de komst van de zorgverzekeraars als mede-stuurder van de gezondheidskosten, de veranderingen in de keten farmacie tot patiënt en de toegenomen druk op de gezondheidskosten vliegen de wijzigingsvoorstellen je om de oren. Iedereen ziet wel ergens nog wat geld liggen dat bespaard kan worden. Maar zomaar besparen gaat natuurlijk niet als je het hebt over zorgverlening aan patiënten. Dan moet dus wel duidelijk zijn of die besparing niet ten koste gaat van de patiënt.
En dat maakt het tot zeer complexe materie waar ook nog eens wat vermogende partijen via-via proberen mee te praten.
Ik vind het heel moeilijk om uit de discussie naar boven te krijgen wat nu goed en wat nu slecht is. Maar aan de hand van drie stukjes van Kamerleden wil ik het toch in ieder geval iets levendiger maken, alvorens het even een wending te geven.

Mevrouw Schemers:
De CDA-fractie steunt het baseren van de pakketkeuze op richtlijnen en protocollen van professionals en zij is het eens met het hieraan toevoegen van de factor doelmatigheid, maar zij zet wel vraagtekens bij het gebruik van Quality Adjusted Life Years (QALY’s) als meetinstrument in de assessmentfase, omdat de gezondheidswinst moeilijk precies te berekenen is.

Vorige Volgende