Alles is doodsangst

Sommige boeken voeren je onverwacht terug naar je middelbare schooltijd. Naar die ellenlange discussies in de kroeg over de gruwel genaamd religie, over nut en noodzaak van een verlicht dictator en de onweerlegbaarheid van het solipsisme. En wanneer ook dat laatste onderwerp afgeschoten was, dan was er altijd wel iemand die poneerde: ‘Al ons gedrag komt voort uit doodsangst’. Seks, de zucht naar macht, naar roem, naar geld: het was allemaal doodsangst. En we bestelden weer een rondje. Het lijkt een dooddoener zogezegd, maar ‘alles is doodsangst’ is precies wat de auteurs van ‘Hoe de dood ons drijft’ wetenschappelijk willen aantonen. Het zijn drie volgelingen van de in 1974 overleden Amerikaanse cultureel antropoloog Ernest Becker, die weer een leerling was van de psychoanalyticus Otto Rank (die weer een leerling was van Freud).[1] Volgens Becker kon de hele menselijke beschaving verklaard worden vanuit ‘het verpletterende besef van onze fundamentele hopeloosheid en de angst voor onze onvermijdelijke dood’. Cultuur en zelfwaardering Doodsangst, zo lezen we, is het onvermijdelijke bijproduct van de grootste gift van de evolutie: ons zelfbewustzijn. Dieren mogen instinctief de dood mijden; alleen mensen weten dat ze, wat ze ook doen, uiteindelijk dood zal gaan. Om deze angst te bestrijden brengen we twee psychologische hulpmiddelen in stelling: cultuur en zelfwaardering. We willen onderdeel zijn van iets groters, een waardensysteem, een cultuur, beweging, geloof of land – iets dat de dood overstijgt. Door daar deel aan te nemen, hebben we de illusie dat iets van ons voortbestaat na de dood. En om dat extra geloofwaardig te maken, scheppen we de illusie dat we bijzonder zijn, dat we uniek zijn, en dat onze bijdrage aan dat systeem (et cetera) dus uniek is.

SG-café vrijdag 15-11-2019

Dit is het Sargasso-café van vrijdag 15-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Roger Ahlbrand (cc)

GroenLinks stelt raadsvragen over gastles Clintel op Haagse school

Afgelopen woensdag schreef Sargasso over een mini-college van Susan Crockford over ijsberen op een Haagse middelbare school, zoals vermeld op klimaatontkennersblog climategate.nl. Crockford is door de klimaatontkennende stichtingen Clintel en de Groene Rekenkamer uitgenodigd om in Nederland een paar dagen mis- en desinformatie te verspreiden over ijsberen en klimaatverandering. Zaterdag is Crockford in Almere, zondag in Diergaarde Blijdorp – waar de dierentuin zich van distantieerde – en dinsdag dus in Den Haag bij 120 leerlingen van het Lyceum Ypenburg.

Clintel beroept zich op het ‘both sides’-argument:

Fossielvrij Den Haag pikte het bericht op en gaf de info door aan de Haagse fractie van GroenLinks, die gisteren schriftelijke vragen voor de gemeenteraad heeft ingediend:

  • Heeft het college weet van deze gastles of andere Haagse scholen waar Stichting Clintel een rol in zou spelen?
  • Is het college het met GroenLinks eens dat gastlessen van klimaatontkennende organisaties en andere organisaties met pseudowetenschappelijke doeleinden bij Haagse scholieren ongewenst zijn?
  • Heeft het college er kennis van of het voor die leerlingen op de desbetreffende middelbare school verplicht is om aan deze gastles deel te nemen, en deelt het college de mening met GroenLinks dat dit nooit het geval zou moeten zijn?
  • Foto: Dimitris Kalogeropoylos (cc)

    Hoge aantallen drugsdoden in Noord-Europa

    ELDERS - Estland telt relatief het hoogste aantal drugsdoden in Europa. 

    Op basis van cijfers in het meest recente rapport van het EMCDDA (European Monitoring Centre for Drugs and Drugs Addiction) laat de Britse krant The Economist zien dat gemeten naar het aantal inwoners Estland het hoogste aantal drugsdoden heeft in Europa. Het land telde in 2017 op 1 miljoen inwoners van 15-64 jaar 130 doden. Op enige afstand volgen daaronder alle Noord-Europese landen die in het onderzoek zijn meegenomen, met uitzondering van Letland. Zweden telde 92 drugsdoden op een miljoen inwoners, Noorwegen 75, Denemarken en Finland elk 55. Het gemiddelde in de EU  (plus Noorwegen en Turkije) is 23. Nederland zit daar met 22 nog net onder. Onderaan de lijst staat Portugal met 4 doden per miljoen.

    Het hoogste absolute aantal drugsdoden in alle leeftijden is te vinden in het Verenigd Koninkrijk: 3256. Schotland zou in verhouding de meeste drugsdoden tellen, volgens schattingen evenveel als het land dat wereldwijd de lijst aanvoert, de Verenigde Staten.  In de VS worden per miljoen inwoners 210 drugsdoden geteld. In 2018 waren dat er 70.000, 200 doden per dag, schrijft VRT Nieuws.

    Fentanyl

    Synthetische opioiden, zoals fentanyl, zijn de belangrijkste oorzaak van dood door overdosis. Fentanyl is een pijnbestrijdingsmiddel dat 50 tot 100 keer sterker is als heroïne. Het is goedkoop en wordt ook wel gemengd met cocaïne of heroïne, zonder dat de gebruiker dat weet. Anders dan in de VS waar het middel met dodelijke gevolgen op grote schaal wordt voorgeschreven door artsen zijn de slachtoffers in Estland vooral het gevolg van illegaal verkregen drugs. Het voorschrijfgedrag van fentanyl is volgens The Economist in Estland het laagst in Europa. In Spanje, waar veel minder drugsdoden vallen, worden opioiden veel vaker voorgeschreven dan in de Noord-Europese landen.

    Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

    Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

    Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

    KRAS | Woekerende natuur

    De natuur in Nederland woekert als een dolle. Meerdere florerende industrieterreinen hebben reeds de witte vlag moeten hijsen voor brandnetels en woelmuizen, terwijl Rijkswaterstaat een dozijn snelwegen heeft afgesloten vanwege stuifzand en bloeiende erica. Begrijpelijke noodkreet dus van Patatje Joppie, de fractievoorzitter van de VVD, op televisie: “Niet alles moet wijken voor de natuur.”

    Net nu de overwinning nadert van de campagne om flora en fauna met stikstof terug te dringen, begint de vijfde colonne van de natuur in de politiek haar messen te trekken. Boeren, bouwers en automobilisten, ze gaan allemaal voor de bijl. Men zegt dat de natuur al voor de poorten van Almere staat. Nog even en we worden geregeerd door het kabinet Houtsnip I. Maar het is nog niet te laat. De wilde natuur is leuk, maar ze moet wel haar plaats kennen. Komt allen naar het Malieveld om met stationaire motoren stikstof uit te stoten ter meerdere eer en glorie van de menselijke natuur.

    Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

    Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

    Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

    SG-café donderdag 14-11-2019

    Dit is het Sargasso-café van donderdag 14-11-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

    Closing Time – Babes in Toyland

    Uit de tijd dat de kleine zaal van NightTown in Rotterdam vuige bandjes programmeerde en ik daar op de bonnefooi heen ging. Babes in Toyland met Bruise Violet. Ruige vrouwenrock, een bassiste die de hele avond achter haar haren verborgen zat en drie kwartier raggen op bas, gitaar en drum. Mijn liefde voor gitaarherrie was geboren.

    Doe het veilig met NordVPN

    Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

    Vorige Volgende