SG-café maandag 20-04-2020
Dit is het Sargasso-café van maandag 20-04-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Het is natuurlijk nog steeds wel kut met peren, die hele quarantainetoestand. Maar er gebeuren ook hele interessante dingen. Mensen worden blijkbaar erg creatief nu ze geen kant meer op kunnen. Zo heeft het Franse Nationale ballet een prachtige video gemaakt van hun dansers die allemaal in hun eigen huis hun partij dansen. Waarbij gebruik gemaakt wordt van de kleine ruimte en bijzondere effecten die eigenlijk alleen op film goed uit de verf komen. En de kinderen mogen gewoon meedoen. https://www.youtube.com/watch?v=OIiG14Ggmu0 De rechtbankserie All Rise van CBS (nog niet in NL te zien helaas), gaat over rechter Lola Carmichael, en pretendeert het Amerikaanse rechtssysteem in beeld te brengen zoals het zou moeten zijn (volgens de makers dan). Onlangs hebben ze een zeer actuele aflevering geschreven over de (gewenste) rechtsspraak tijdens deze crisis (wat zegt u? Dat is snel!). Alle scènes zijn gefilmd met video-apps zoals Facetime en Zoom door de acteurs zelf. Er is jammer genoeg nog geen beeldmateriaal beschikbaar, maar hier kun je het artikel lezen.
Dit is het Sargasso-café van maandag 20-04-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ACHTERGROND - Het moest er in deze tijden natuurlijk een keer van komen: een blog over Sint-Corona. Ik ga slechts een paar woorden wijden aan het feit of deze heilige daadwerkelijk aangeroepen kan worden als beschermheilige tegen het Covid-19-virus. Het gaat me in eerste instantie over de heilige zelf en dan niet zozeer over haar leven en dood (niet bepaald voor de faint-hearted), maar over haar verering en de wijze waarop haar relieken tot vlakbij de Nederlandse grens zijn gekomen. Vandaar ook de titel van deze blog: De reis van Sint Corona.
Je hebt heiligen in alle soorten en maten. Eén ding hebben ze echter gemeen: je kunt ze bidden bij Onze Lieve Heer een goed woordje voor je te doen. Of dat zinvol is, is een kwestie van dogmatische invulling, maar heiligen zijn een typische exponent van volksdevotie. De ‘gewone gelovige’ heeft behoefte aan een in een geur van heiligheid overledene, aan een mens die dichter bij hem (of haar) staat dan een abstracte God.
Er zijn heiligen die een min of meer formele status als patroon- of beschermheilige hebben. Zeker als hun naam aan een stad of dorp is gebonden. Zo is het Belgische Sint Truiden genoemd naar Sint Trudo, die dan ook een patroonheilige van de stad is. Dit wordt benadrukt door de zevenjaarlijkse Trudofeesten. De functie van een patroon- of beschermheilige is dus positief geformuleerd: hij of zij beschermt iets. Dat kan een land, kerk, gilde of beroepsgroep zijn of iemand die naar deze heilige is vernoemd.
Het huidige kabinet zal de analen in gaan als het meest door griepvirussen geplaagde kabinet en Rutte maakt dikke kans om, na Drees, de meest door griep geplaagde minister-president te worden. Of Rutte III, wat aanpak van de coronacrisis betreft, ook het meest geslaagde kabinet is, moet naar ‘de wijsheid achteraf’ worden verwezen.
Ondertussen weet COVID-19 nog dagelijks nieuwe slachtoffers te besmetten. Zo’n virus trekt zich niets aan van “social distancing” en wringt zich brutaalweg tussen de talloze andere virussen en andere besmettelijkheden. Zoals daar zijn (bron – CBS):
Voor we daar later deze week verder op in gaan, eerst een beknopt overzicht van besmettelijke feiten vanaf 1956.
1956 polio-epidemie. Bij 1784 mensen verlammingen veroorzaakt. 10% moest beademd worden (in de zogenaamde ijzeren long). 70 personen (3%) zijn overleden. De eerste provisorische IC-units in Nederland.
1957 – 1958 Aziatische griep H23N2. Weinig sterfgevallen, wel hoog ziekteverzuim (virus begin in de zomer al haar werk te doen). Geen grootscheepse vaccinatie, inenting tegen ziektes was nog gen algemeen goed.
1968 – 1969 Hongkonggriep H3N2. Philips-Duphar maakte vaccins en de distributie kreeg voorrang boven andere verzendingen. Eind december 1968 zouden er tien vaccins per huisarts zijn, die zelf maar moesten bepalen wie de prik kreeg.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
We nomineren deze kreet tot hét coronaliedje van de maand: We Deserve a Happy Ending.
Vertolkt door het illustere trio The Reverend Peyton’s Big Damn Band, die hier al eens op Sargasso was te zien met een vaudeville-achtige act.
Met Reverend J. Peyton – guitar, lead vocals, and principal songwriter, “Washboard” Breezy “The Miss Elizabeth of Country Blues[7]” Peyton – washboard en Max Senteney – drums.
ACHTERGROND - Het onderstaande reliëf uit Sippar in het noorden van Babylonië is misschien wel een van de bekendste kunstvoorwerpen uit het oude Mesopotamië. Niet zonder reden. Het is gebaseerd op de gulden snede en treft ons dus als harmonieus.
Tablet van Šamaš uit Sippar (British Museum, Londen)
Onder een baldakijn zit de zonnegod Šamaš (een naam die gewoon “zon” betekent) met in zijn hand een korte scepter en een ring. Beide zijn machtssymbolen; ik herinner me hoe de tweede lange tijd “ring of power” werd genoemd, tot die Tolkienfilms die uitdrukking voorzagen van onbedoelde bijbetekenissen, zodat wetenschappelijke jargontermen ineens populair werden (farshiang, kydaris). Deze Achaimenidische Ahuramazda en dat Sasanidische investituurreliëf zijn andere voorbeelden.
Hammurabi en de zonnegod (Louvre, Parijs)
De iconografie was, toen dit reliëf rond 860 v.Chr. werd gemaakt, al een millennium oud. Op de Wetten van Hammurabi (hierboven) wordt de zonnegod precies hetzelfde afgebeeld, met een ring en een staf in de hand en op zijn helm drie paar hoorns, waarmee is geïllustreerd dat het een hoge godheid is. Mindere goden hebben ook minder hoorns.
Stierenmannen
De troon van Šamaš is voorzien van twee wezens die oudheidkundigen aanduiden als de “bull-men”. Deze stierenmannen openen in de ochtend in het verre oosten de poort van de dageraad waardoor de zon opkomt. Hier zijn hun broertjes, een millennium ouder.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dit is het Sargasso-café van zondag 19-04-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Heel simpel: één stem, één gitaar en het publiek dat rustig meezingt. Een liedje over iemand die van huis is vertrokken, op zoek naar werk, maar niet durft terug te keren omdat er nog geen cent is verdiend.
Een werelwijd populair liedje vol weemoedige heimwee. En meervoudig toepasselijk vandaag. Alleen al om die ‘afstand’ die we geacht worden te houden en de lange weg die er nog is te gaan. Meer na de break….
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 18-04-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.