KSTn – Kapitalistische schatkistbewaker

De afgelopen weken zijn diverse landen hard bezig maatregelen te nemen om de gevolgen van de kredietcrisis te beperken. Die maatregelen zijn nogal verschillend van aard. Zo gaan ze in het Verenigd Koninkrijk de BTW verlagen. Dat stimuleert het koopgedrag enzovoort. Maar zo'n BTW verlaging zorgt voor een probleem met de schatkist uiteraard. Daar zullen toekomstige generaties mogelijk voor boeten. En toen vroeg ik me af of die Wouter Bos het misschien toch niet slimmer deed. Zover ik kan zien, wordt er geen geld weggegeven of minder verdient. Het zijn allemaal leningen of aandelen waar het om gaat. Zelfs de garanties hebben een prijs. Hij loopt natuurlijk wel wat risico, maar als de economie over een jaar of zo weer aantrekt, is hij spekkoper. Dit gevoel werd bevestigd door een stukje dialoog uit het kamerdebat over de kredietcrisis recent: De heer Tang (PvdA): Genoemde regeling is dus bedoeld om de banken van een verzekering te voorzien. Die premies moeten dan kostendekkend zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klimaattop legt Poznan’s openbare leven plat

4e aflevering in de serie “Polska Revisited”
Hevig gemor in de huiskamer, als het plaatselijk tv-station uitgebreid verslag doet van de maatregelen die de aanstaande Klimaattop hier zullen omgeven. De halve binnenstad zal twee weken lang feitelijk worden afgegrendeld voor passanten, bussen en tramverbindingen worden omgeleid. Van 1 tot 12 december is het aan de rand van de binnenstad gelegen congres- en expocentrum het strijdtoneel van de ‘United Nations Climate Change Conference’, waar tal van regeringsleiders hun opwachting zullen maken.
‘Allemaal mooi en wel, maar hoe moet in naar mijn werk dan?’, reageert mijn vriendin in lichte paniek. Ze werkt bij een wetenschappelijke uitgeverij, gesitueerd midden in de tijdelijk ingestelde no go area. Ik opper dat het wel iets met toegangspasjes zal worden. Blijkbaar is nog niet alles goed geregeld. Ook wordt gemeld dat het levendige universiteitsgebeuren (Poznan telt meerdere universiteiten) twee weken plat gaat. Studenten krijgen die tijd vrijaf. Wat mijn partner’s pa, zijnde hoogleraar, tot enige vrolijkheid stemt.


Polen mag in EU-verband dan nog een beetje achteraanhobbelen; als het om security gaat laten ze hier niets aan het toeval over. Zo zal de binnenstad overbevolkt zijn door een immense politiemacht met groot materieel. De modale Poolse politieman ziet er sowieso al dreigend uit: hooggelaarsd, in zwart ME-like uniform en opzichtig bewapend, meestal met gemillimeterd kapsel. Niet iemand waar je gezellig een praatje mee maakt op straat.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De WC-bril: het laatste bastion van de échte man

Propaganda op de plaats delict (Foto: Flickr/jasoneppink)

Iedere man die ooit, in het kader van een relatie of anderszins, langere tijd een toilet met een vrouw heeft moeten delen, is geconfronteerd met het volgende onredelijke verwijt: “Je laat de WC-bril omhoog staan!” Relaties zijn erop gestrand, huwelijken zijn erop stuk gelopen. Vrouwen eisen dat de WC-bril zich permanent in een voor hen gunstige stand bevindt. Van een eerlijke arbeidsdeling is geen sprake. De vrouw verlangt altijd naar het toilet te kunnen zonder enige moeite te hoeven doen, terwijl de man elke keer twee handelingen dient te verrichten: hij dient de WC-bril omhoog te zetten, en weer omlaag te doen. De moderne man heeft niet meer de vechtlust om op zijn strepen te staan, en geeft bijna altijd toe.

Het zou een vergissing zijn om dit als een triviale kwestie te beschouwen. Urineren behoort tot de kernactiviteiten van het menselijk bestaan, en is bovendien het ultieme onderscheid tussen de seksen. Een vijfjarig jongetje is in bijna ieder opzicht identiek aan een meisje van dezelfde leeftijd, maar er is één ding waar hij zich aan vast kan houden: hij kan staand urineren. Dit simpele feit betekent dat hij een man is.

Zoals bekend is de man (de échte man, en niet, bijvoorbeeld, de ‘metroseksuele man’) een bedreigde soort. De vrouw is al decennia doende om de échte man uit te roeien. In deze genocide is de WC-bril van enorme betekenis. Het gaat de vrouw er in wezen niet om of de WC-bril rechtop staat of niet. De vrouw hoopt dat de man ooit simpelweg te moe zal worden om zijn Sisyphus-arbeid met de WC-bril nog te verrichten. Wat de vrouw eigenlijk wil is dat de man in de toekomst net als zij ook zittend zal urineren, en daarmee zijn mannelijkheid opgeeft. Er zijn mannen die hieraan toegeven, steevast zittend urineren, en dan bijvoorbeeld als excuus aanvoeren dat ze niet in staat zijn om staand te urineren zonder te morsen. Een bijzonder zwak argument. Voor een échte man is het geoorloofd de huiselijke hygiëne in gevaar te brengen. Zittend urineren daarentegen staat gelijk aan castratie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

NGO Maffia

Gin is associated blogger bij Sargasso en blogt vanuit Sierra Leone.

Vanaf uw kant van de wereld zal het er ongetwijfeld fantastisch uitzien, hulpverleningsland. We doen met z’n allen wat aan het leed in de wereld, dat is fantastisch! En eerlijk gezegd, dat is het ook. Dat u van uw zuurverdiende geld iets voor een ander over heeft. Het is alleen zo vreemd dat u er zo weinig voor terugverwacht. Dat liefdadigheidsinstellingen helemaal niet zo goed functioneren, dat weet u best wel, niets nieuws onder de zon. Die discussie wordt nu al jaren gevoerd. Maar ach, is uw reactie, ook al helpen ze een klein beetje, dan is het nog altijd beter dan helemaal niets doen. Geoorloofd dus, die slecht functionerende NGO’s. En ach, dat hun personeel zich soms meer dan misdraagt in hun hulplanden, dat noemen we ontspanning, of overspanning. Moet kunnen. Het is een hele opoffering om onder die idiote arme lui te werken, dus moet je je overmatig kunnen uitleven. De boog kan niet altijd gespannen zijn natuurlijk. En dat is waar, en ontspannen kan natuurlijk alleen met andere westerlingen, met duur eten, en duur drinken. Duur alles eigenlijk. Het geld is toch gratis. Een paar centen uit de spaarpot van pietje, een paar centen van een geldinzameling van school x en kerk y, een tientje van mevrouw de Wit, een paar honderd euro’s van dat bedrijf dat toch geld als water heeft.

Als u er werkelijk zo over denkt, dan moet u eens een goede handdoek aanschaffen, om u achter uw oren behoorlijk droog te kunnen wrijven. De humanitaire sector is de derde economie ter wereld. Er gaan miljarden in om.
Miljarden. Laat dat maar even goed bezinken. Uw eigen bescheiden bijdrage mag dan niet zoveel lijken, maar alles op een hoop gegooid, zijn het toch bedragen waar je iets voor mag verwachten, toch? En laten we het woord ‘helpen’ eens onder de loep nemen. Heeft u zich weleens afgevraagd waar dat woord voor staat? Eerst en vooral gaat het om assisteren, bijstaan, meehelpen, ondersteunen. Nergens staat geschreven dat helpen ‘maar wat doen’ betekent. Helpen kent grenzen. Daar waar helpen overgaat in veranderen, zou toch iemand eens aan de noodrem moeten trekken. Toch? Puur volgens taaltechnische interpretatie bekeken. En heeft u zich weleens afgevraagd of het niet ontzettend arrogant en hautain is om een hulpbehoevend land binnen te banjeren met je miljoenen, maar even de lakens uit te komen delen zonder te weten waar je over praat, vervolgens een goed deel van de economie om zeep helpt, en de cultuur volkomen ontwricht? Moet u zich eens voorstellen dat Nederland in lastig vaarwater terechtkomt, en dat Saudi Arabiërs ons komen vertellen dat ze ons wel willen helpen, maar dat we dan eerst onze barbaarse manier van leven op moeten geven. Stelt u zich eens voor dat u net uw derde kind heeft begraven, en de laatste twee zijn constant ziek van ondervoeding. De Algerijnen besluiten geld in te zamelen om ons te helpen, maar dan komen ze met die grote zak geld en doen ze er vervolgens dingen mee, die kant noch wal raken. Kind nummer vier gaat dood, en nummer vijf ligt op het randje. Zou u dan niet vreselijk kwaad worden als de Algerijnen de hele wereld proberen wijs te maken dat ze ons zo fantastisch helpen? Of zegt u dan ook nog: ‘Ach, zelfs al helpt het maar een beetje, dan nog is het allemaal prachtig.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Communistische vete in Oldambt

Marx en Engels (Foto: Flickr/planeta roig)

Er waait een gure wind over Oost-Groningen. Nu waait zo’n wind daar vrijwel altijd, maar voor de gestaalde kaders is hij nu nèt wat guurder, aangezien de twee communistische partijen die het gebied rijk is elkaar openlijk lijken te gaan bestrijden.

Wat wil het geval? In Oost-Groningen zal een nieuwe fusiegemeente “Oldambt” ontstaan uit de huidige gemeentes Winschoten, Scheemda en Reiderland. Deze nieuwe gemeente, waar in oktober tussentijdse verkiezingen gehouden zullen worden, omvat de gehele “rode driehoek” van Groningen, waarvan de plaats Finsterwolde (bekend van Time Magazine) misschien de meest notoire is. In deze streek was van de neergang van het communisme na 1989 weinig te merken. De Nieuwe Communistische Partij Nederland (NCPN), naar eigen zeggen de ware opvolgers van de oude CPN (en wie het CPN-programma vergelijkt met dat van GroenLinks nu zal dat moeilijk kunnen ontkennen) heeft nog geruime tijd de absolute meerderheid in de gemeenteraad van Reiderland gehouden en ook toen die wegviel bleef de partij nog enige tijd collegepartner.

Toch kwam er slijtage in de grote rode droom.

De NCPN kreeg de afgelopen jaren te maken met behoorlijk stemmenverlies, in eerste instantie vooral door natuurlijk verloop (de gemiddelde leeftijd van NCPN’ers was nogal hoog), later ook door de gestage opmars van de SP in het gebied, die de NCPN dan ook in Reiderland op het pluche heeft vervangen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende