CU: 'Is heel Amsterdam toeristisch gebied?'Is heel Amsterdam ineens toeristisch gebied geworden? Cynthia Ortega-Martijn, Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie, vraagt het zich woensdag af. Ook haar CDA-collega Elly Blanksma staat niet te juichen bij het Amsterdamse voornemen om alle winkels in de hoofdstad elke zondag open te laten gaan. ,,De koopzondag is prima in gebieden waar voldoende toeristen komen, maar je kunt niet overal de zondag als vaste werkdag uitroepen voor werknemers,’’ aldus Blanksma. Ze vindt bovendien dat de Amsterdamse wethouder Lodewijk Asscher een beetje voor de troepen uit loopt. ,,Wacht liever even to de nieuwe wet in 2010 van kracht is. Je loopt nu het risico besluiten te nemen die later weer moeten worden teruggedraaid.’’ Heel Amsterdam behandelen als ’eenheidsworst’ doet wat betreft Blanksma bovendien geen recht aan de diversiteit van de stad. HaastVolgens Ortega geeft het plan van Asscher wel aan dat het kabinet haast moet maken met de aanscherping van de Winkeltijdenwet. Zij vindt dat het Amsterdamse voornemen in strijd is met de kabinetsinsteek om oneigenlijk gebruik van de toerismebepaling in de Winkeltijdenwet tegen te gaan. Wat betreft Ortega moeten bijvoorbeeld ook de belangen van kleine ondernemers ,,zorgvuldiger dan nu in Amsterdam lijkt te gebeuren’’ worden bekeken. Het ChristenUnie-Kamerlid heeft woensdag vragen gesteld over de koopzondagkwestie aan minister Maria van der Hoeven (Economische Zaken). Zij wil onder meer weten hoe de bewindsvrouw aankijkt tegen de koers van wethouder Asscher, aangezien de rechter eerder mog een streep haalde door het besluit om stadsdeel Amsterdam-Noord tot toeristisch gebied te verklaren. ConcurrentieOok vraagt ze zich af of de oneerlijke concurrentie tussen grote en kleine ondernemers niet toeneemt door de algehele zondagsopenstelling. GroenLinks is juist wel blij met de Amsterdamse insteek die consumenten gelegenheid biedt inkopen te doen wanneer zij willen. ,,Die keuzevrijheid past binnen de moderne tijd, want de tijden waarbij de vrouw doordeweeks thuiszit en de boodschappen kan doen zijn echt passé,’’stelt Ineke van Gent. Zij vindt het onverstandig dat het kabinet, in tijden van een economische crisis, de winkeltijden wil beperken. Volgens cijfers van het Platform Detailhandel zouden hierdoor 15.000 tot 20.000 banen op het spel staan. De resultaten van een onderzoek van het Centraal Planbureau (CPB) naar de effecten van koopzondagen op de economie worden volgende week verwacht. (Algemeen Dagblad, 2 september 2009) Vragen van het lid Ortega-Martijn (ChristenUnie) aan de minister van Economische Zaken over het bericht dat alle winkels in Amsterdam elke zondag open mogen. Kent u het bericht "Binnenkort koopzondag voor de hele stad"? Hoe beoordeelt u de brief van de Amsterdamse wethouder over algehele zondagsopening in Amsterdam, in het licht van de rechterlijke vernietiging van het besluit van de deelraad Amsterdam-Noord om het stadsdeel toeristisch te verklaren? Bent u met mij van mening dat het besluit van de gemeente in strijd is met het tegengaan van oneigenlijk gebruik van de toerismebepaling in de Winkeltijdenwet? Zo ja, welke actie gaat u ondernemen? Vindt u ook dat de kleine winkelier de dupe wordt van het argument dat algehele zondagsopening oneerlijke concurrentie tussen stadsdelen wegneemt? Neemt door de algehele zondagsopening oneerlijke concurrentie tussen grote en kleine ondernemers niet juist toe? Bent u het met mij eens dat de situatie in Amsterdam de noodzaak van handhaving van de Winkeltijdenwet onderstreept? Zo ja, wanneer verwacht u de Kamer de resultaten van het CPB-onderzoek toe te sturen?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De onderstaande gastbijdrage is van schrijver / columnist Mohammed Benzakour en filosoof Stine Jensen. Dit artikel verscheen op 31 augustus in de Volkskrant. Benzakour bood Sargasso deze naar eigen zeggen ‘ongecensureerde’ versie aan.
Amanda Kluveld heeft ons via de Volkskrant getrakteerd op zo’n vijfentwintig columns over Marokkanen en een stuk of twaalf over Tariq Ramadan. Een dwangneurotische blikvernauwing die nauwelijks een pré is in de journalistiek maar razend nieuwsgierig maakt naar de mens en diens diepere drijfveren. Volgens goed Kluvelds gebruik vragen we ons af: wie is haar opa? Wat zijn haar nevenfuncties? Haar vrienden? Is zij wel een ‘echte’ wetenschapper of kent ze verborgen agenda’s en dubbele rollen die haar in de weg staan? Is het bijvoorbeeld interessant om te weten dat Kluveld onlangs is gevraagd voor het PVV-senaatslidmaatschap? En dat ze heeft geweigerd vanwege één programmapunt: koranverbanning. En wat zou haar nieuwe werkgever, de universiteit van Maastricht, van deze ‘nevenfunctie’ hebben gevonden?
Intussen zit Kluveld niet stil. In de Volkskrant Forum, 25 augustus) beticht ze, samen met arabist Hans Jansen (Nova, 21 augustus) dat Tariq Ramadan geen wetenschapper is maar een ‘predikant’, immers: zijn geloof legt hem beperkingen op. Als dat het criterium is mogen de werken van Isaac Newton, Blaise Pasal en Immanuel Kant ook meteen maar naar de prullenmand. Toch menen Kluveld en Jansen beter dan alle gerenommeerde universiteiten en onderzoeksinstituten waar Ramadan doceert (en gaat doceren) op de hoogte te zijn van wat echte wetenschap behelst. We nodigen Kluveld en Jansen daarom graag uit om een avondje samen met ons Ramadans verhandelingen over Nietzsche’s ‘Zur Genealogie der Moral’ door te spitten.
Is Wilders stiekem een indo of rellerige losbol met krullende mat? Het zal wel. Veel interessanter is de naar voren geschoven nummer 9 op de lijst van de PVV: Richard de Mos (33). Hij mag Barry Madlener vervangen, die naar Brussel gaat voor belangrijke zaken. Richard de Mos was tot 2007 leraar op basisschool De Spoorzoeker in Den Haag. De man die prat gaat op de traditionele onderwijsmores, lijkt zelf moeite te hebben met de Nederlandse taal én logica.
De PVV-fractie is een vat vol tegenstrijdigheden. Van een voormalig eigenaar van een geflopt multicultureel radiostation (Martin Bosma en diens Colorful FM), een gesjeesde tv-presentator met een hart voor dieren (Dion Graus) tot een kunstenares met een neosocialistisch gevangenisplan (Fleur Agema). En daar is nieuwkomer De Mos, die Barry Madlener in de Tweede Kamer gaat opvolgen. Grootse plannen voor het onderwijsbestel had De Mos toen hij zich in 2006 aandiende bij de PVV. Mos bemoeit zich nu niet direct meer met onderwijs, want hij neemt Madleners portefeuille over (V&W en VROM). Maar in het kort nog even de onderwijsagenda van de PVV: het vmbo moet afgeschaft en de mavo moet terug (vmbo-t is nagenoeg exact hetzelfde als de mavo, maar goed), de ROC’s (mbo) moeten afgeschaft en er moeten ambachtsscholen en tuchtscholen komen. Alle modieuze onderwijssystemen moeten terug in de mand.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
Voor politieke junkies is het een feestje waard: Het zomerreces van de Tweede Kamer is voorbij. De rest van Nederland haalt er waarschijnlijk zijn schouders over op. Als ze het al door hebben. Deze week start het parlement een nieuw politiek seizoen. Als snel zullen we het niet meer over de zeilrace van Laura hebben? Hopelijk ook niet over wat Wilders nu weer gaat doen. Op GeenCommentaar hoop ik dat we het het komende politieke jaar over iets anders gaan hebben in Nederland.
Waar ik het ook niet over wil hebben: Ter Horst loopt weg uit een vergadering en kamerleden waren verontwaardigd. De roots van Wilders? Nee. Het uitlekken van de Miljoenennota dan? Niet interessant! De verslaving van de politiek junk wordt uiteraard gevoed door dit soort incidenten. Zelf steek ik ook mijn hand in eigen boezem.
Maar hoe interessant het riool ook ruikt: Ik snak naar een nieuwe politiek, waar het weglopen van een minister (of Tweede Kamerlid) geen nieuws is. Waar het conflict tussen kamerleden gaat over maatschappelijke problemen en niet over het lekken voor Prinsjesdag. Waar ik het alleen nog maar over wil hebben zijn belangrijke vragen zoals waarop het kabinet moet bezuinigen, de pensioenleeftijd of onze aanwezigheid in Afghanistan. Zullen we het triviale nu eens uitroepen tot oude politiek?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Prinsjesdaglek #1: ingrepen AOW
Ziet u meer gelekte plannen, tip ons dan.
PVV: Geen subsidiëring van windmolenparken
De Partij voor de Vrijheid roept het kabinet op om te stoppen met het verstrekken van subsidies aan onrendabele windmolenparken. Er kleven zoveel nadelen aan windmolens, aldus PVV-milieuwoordvoerder Richard de Mos, dat het onverantwoord is om de belastingbetaler op te laten draaien voor deze malle molens.
“She pauses, smiles, leans a little closer. ‘I’ve got to tell you in service stations on big motorways I always clean up the ladies’ loo. I pick up all the bits of hankies, I tidy up the bins, I get using the towels, I clean the tops, I shut the doors, I pull the plugs … because people live like animals. And surely if it looks nice people won’t go on making it look so bad.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
