Kabinet – Tweede Kamer: 2 – 0

Het zomerreces is voorbij, de Tweede Kamer moet weer aan de bak. Met morgen de eerste plenaire vergadering van na de zomer, waarbij de Tweede Kamer al met 2- 0 achter staat op het kabinet. Wat niet helemaal eerlijk is, want het kabinet was eerder terug van zomerreces. Eerst schoffeerde het kabinet de Tweede Kamer door drie dagen voor de eerste plenaire vergadering en twee weken voor Prinsjesdag (een deel van) de Prinsjesdagstukken naar de pers te lekken en niet eerst naar de leden van de Tweede Kamer te sturen. Nu is dat in zo’n dikke dertig jaar een diepgewortelde traditie geworden. Bij die traditie hoort ook dat de Tweede Kamer de minister-president ter verantwoording roept. Want, ook geheel traditiegetrouw,  de Tweede Kamer is het lekken meer dan zat. Nog niet zo heel lang geleden, in 2022, eiste Pieter Omtzigt dat het kabinet maatregelen neemt om het lekken van Prinsjesdagplannen te stoppen. "Het belemmert me ernstig in mijn werk", zegt hij. (bron: RTL Nieuws). Een paar uur nadat de coalitiepartijen het begrotingsakkoord rond hadden, werd de inhoud gelekt. Omtzigt dreigde: ”Formeel kan ik ook aangifte doen van een ambtsmisdrijf tegen de hele coalitie. Dit zijn namelijk kabinetsstukken die gelekt zijn." Een jaar later, bij het volgende lek, riep Kamerlid Temmink (SP) premier Rutte op aangifte te doen van het lekken over de Prinsjesdagbegroting. Rutte vond nader onderzoek  "kostbaar en vruchteloos". Hij deed dan ook geen aangifte maar opperde het idee “dat het beter zou zijn als het kabinet informatie voortaan meteen deelt als er iets is besloten”. Dat is een oud idee, dat al in 2005 werd aangedragen om van de ‘bureaucratische kramp’ (Prinsjesdagstukken geheim houden tot vlak voor Prinsjesdag) af te komen. (Parlement.com 2005) De Tweede Kamer weet nu wat haar morgen te doen staat: premier Schoof naar de vergaderzaal roepen en een aangifte eisen of een definitieve beleidswijziging afdwingen. Omtzigt en zijn NSC zijn niet te beroerd de dissident uit te hangen en deelnemer te worden van een Kamermeerderheid die het kabinet terugfluit over het besluit van Agema geen mpox-vaccins naar Afrika te sturen. Dus wie weet,  doet Omtzigt deze keer wel aangifte. Geen idee of iemand ook aangifte tegen zichzelf kan doen. Omtzigts partij maakt immers deel uit van deze coalitie. Het tweede punt scoorde minister Faber. Zonder de Tweede Kamer er vooraf over te informeren, nam ze een besluit om een aantal asielzoekers uit Ter Apel te spreiden over alle andere opvanglocaties ter lande. Zo denkt ze te voorkomen dat er in Ter Apel meer dan 2000 asielzoekers zullen overnachten. De minister hoopt zo ook een boete voor het COA te voorkomen, want de burgemeester van Westerwolde (waar Ter Apel onder valt) heeft al gedreigd opnieuw naar de rechter te stappen omdat Ter Apel alsmaar meer dan 2000 gasten  herbergt. Nu gaat dit om een van de hete hangijzers waarmee dit kabinet is gesmeed. Dan zou op zijn minst de Tweede Kamer, met een brief of zo, op de hoogte zijn gesteld voordat het nieuws werd. Vanuit de Tweede Kamer is er enige actie. Mirjam Bikker (ChristenUnie) startte een e-mailoverleg met haar collega’s van de vaste commissie voor Justitie en Veiligheid en/Asiel en Migratie. Ze wil dat de minister de Tweede Kamer in een brief tekst en uitleg geeft: De vraag daarbij is of de minister in de brief ook kan meedelen welk overleg er is geweest met decentrale overheden en hoe deze maatregel zich verhoudt tot de plannen de Spreidingswet weer in te trekken. Het verzoek daarbij is tevens of de brief met spoed, uiterlijk woensdag as., naar de Kamer verstuurd kan worden Maar beste Kamerleden, de vergaderweek begint toch altijd met het Vragenuur? Dus hoppa, vandaag aan het presidium melden dat u de minister morgen bij dat Vragenuur wenst te spreken. Kamerleden, de vakantie is voorbij, aan het werk! Maak er gelijkspel van!

Door: Foto: Plenaire zaal Tweede Kamer, foto Dassenman, CC BY 4.0 via Wikimedia Commons.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Black sculpture (2017) © Jordan Wolfson Beelden aan Zee © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag verkent twee collecties in Den Haag

De een verzamelt kunst als hobby, de ander voor de museale waarde, of als belegging. Naast musea zijn er wereldwijd talrijke verzamelaars die op de kunstmarkt opereren. In Den Haag/Scheveningen zijn deze zomer twee van die collecties te zien.

Uit de AKZO Nobel Art Foundation, hangt ‘True Colors’ nu in het Kunstmuseum. En uit de collectie van kunstverzamelaar Max Vorst ‘bevolken’ sculpturen de grote zaal van Beelden aan Zee in de tentoonstelling ‘If not now, when?’. Voor Kunst op Zondag ging ik een dagje naar de Hofstad en het strand.

True Colours, zaalimpressie van de grote zaal Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma_Lankhorst

True Colors, zaalimpressie van de grote zaal Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma Lankhorst.

True Colors

Hoeveel betekenissen heeft kleur? En wat doen kunstenaars daarmee?
In de expositie True Colors zie je vele hoogtepunten uit de hedendaagse kunst die de dialoog aangaan met iconen uit de moderne kunst. Hier is onderzocht hoe in het werk van Charley Toorop (Katwijk, 1891-1955), Donald Judd (USA, 1928-1994) en Bridget Riley (VK, 1931) samen met hedendaagse kunstenaars Zanele Muholi (ZA,1972), Rafaël Rozendaal (USA, 1980) en Louise Giovanelli (VK, 1983) de betekenis van kleur in relatie tot vorm, identiteit en samenleving te zien is.

In True Colors zie je werk van zo’n zestig Nederlandse en internationale kunstenaars.

Foto: Number 10 (cc)

De ‘politieke aardverschuiving’ in het Verenigd Koninkrijk: overwinning van de democratische rechtsstaat?

COLUMN - van Jorieke Manenschijn (*)

Hoewel het VK traditioneel gezien bekend staat als een oude, stabiele democratie, werden er de afgelopen jaren steeds meer zorgen geuit om de staat van de democratische rechtsstaat in het Verenigd Koninkrijk.

De conservatieve partij werd geteisterd door interne schandalen, schendingen van het ongeschreven recht en conventies, en clashes met de rechterlijke macht, zowel binnen het VK als internationaal. Waar de rest van Europa verder naar rechts schuift, lijkt het VK een tegengestelde beweging te maken. Kunnen we dit zien als overwinning van de democratische rechtsstaat na een periode van rechtsstatelijke onrust?

De verkiezingen

Op 22 mei 2024 kondigde Rishi Sunak, terwijl de conservatieve partij zeer laag in de peilingen stonden, nieuwe verkiezingen aan. Met voorzichtig optimistische inflatiecijfers in de hand hoopte hij een verkiezingsnederlaag te beperken. Dit bleek valse hoop.

Met 411 zetels voor Labour (+209 zetels) en slechts 121 zetels voor de Conservatieve partij (-244 zetels), heeft er een enorme machtsverschuiving plaatsgevonden. Dit roept vragen op over hoe we deze ‘landslide’ moeten interpreteren. Waar in Europa veel landen een ruk naar rechts maakte, won in het VK juist een centrum-links partij.

Hoewel deze overwinning geïnterpreteerd zou kunnen worden als een overwinning van de democratie tegenover het populisme, laten onderzoeken onder kiezers zien dat er een (grote) groep kiezers is die vooral op Labour stemde om de Conservatieve partij van de macht te houden. Deze strategie lijkt succesvol te zijn, want Labour heeft het grootste aantal zetels ooit behaald (63%) ten opzichte van het aantal stemmen (33.7%).

Closing Time | Wild Heart

Een paar jaar geleden maakte Towa Bird nog gitaarcovers op Youtube. Inmiddels is ze een professioneel muzikante en lesbisch icoon.

De nummers die ze maakt onderscheiden zich nog niet echt in originaliteit. Maar een clip als deze is al een film op zich.

Foto: GraceDias, via Pixabay.

Investeren in kweekvlees

Vlees zonder dode dieren. Wetenschappers en de industrie zijn keihard aan het werk om kweekvlees mogelijk te maken. Het kweken van vlees zonder gebruik te maken van dieren ís al mogelijk, de eerste proeverij in Nederland is al geweest, maar nog niet op grote schaal. Dat laatste is wel de bedoeling. Kweekvlees is veelbelovend, maar lang niet iedereen is fan. Zo lichtte de idealistische Triodos Bank in juni j.l. op haar website toe waarom zij ertoe besloot om ondanks de voordelen niet in de ontwikkeling van kweekvlees te investeren. Met wisselende reacties van haar evenzo idealistische klanten tot gevolg.

Kweekvlees in het kort

Voorstanders van kweekvlees zien uit naar deze gekweekte variant op vlees waar (bijna) geen dieren voor nodig zijn en ook minder hulpbronnen zoals land- en watergebruik. Dat zijn behoorlijke voordelen ten opzichte van het dierenvlees dat we nu kennen. In het beste geval kunnen we toch zorgeloos ‘vlees’ blijven eten op een aarde die leefbaar blijft.

Bij kweekvlees worden dierlijke cellen tot een stuk vlees opgekweekt in een lab. Het wordt ‘echt’ vlees genoemd omdat het echte dierlijke cellen zijn, maar deze hebben dus nooit deel uitgemaakt van een dier. Op de allereerste na natuurlijk. De cellen groeien in een laboratorium, of in een soort fabriek, uit tot de stukken vlees die in restaurants en winkels aangeboden zullen worden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Secrets / Far Above the Clouds

U kunt dat bekende deuntje uit de Exorcist natuurlijk dromen, maar wist u ook dat Mike Oldfield in de jaren negentig met twee vervolgplaten een drieluik heeft gemaakt van Tubular Bells.

Hierboven treft u een uitsnede van een concertregistratie voor zevenduizend mensen op de Horse Guards Parade in Londen uit September 1997.

Closing Time | Mother

Dit nummer, met bijbehorende videoclip, roept toch behoorlijk wat vragen op. Wat wil Glenn Danzig nou? Dat die moeder haar kinderen uit zijn buurt houdt? Headbangen met de vader? Of toch iets anders, waar die schaarsgeklede moeders uit het clipje op lijken te wijzen? Maar wat doet die kip daar dan bij? Vragen, vragen…

Ik heb ergens gelezen dat het nummer eigenlijk een aanklacht is tegen de censuur op muziek door de Amerikaanse politiek, specifiek door de PMRC van mevrouw Gore. Daar hadden we het hier overigens ook al even over.

Closing Time | Kasey Chambers

… okeeee. We hebben een countryzangers, die met een banjo één van de bekendste en meest gewaardeerde nummers covert van een populaire rapper. De Australische Kasey Chambers waagde zich bij een live optreden aan Lose Yourself van Eminem. Dat is op zichzelf al dapper. En sowieso leuk en origineel, en zelfs als het mis zou gaan wel een Closing Time-pje waard zou ik zeggen.

Maar fuck hell, lieve mensen, dit gaat niet mis. Als je nog iets doet vandaag, ga er rustig voor zitten en ga dit luisteren, tot het einde. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat je er geen spijt van krijgt.

Closing Time | Limit to Your Love

Volgens Chilly Gonzales kwam dit nummer spontaan tot stand tijdens een jamsessie rond de titel ‘Limit to Your Love’. Hij achter de piano en Feist op zang. Ze zullen het later wel opgepoetst hebben, neem ik aan.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende