GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft. Dit is het achtste en laatste deel in de serie. Lees ook deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6 en deel 7. Tot slot moeten we ons afvragen of het echt zo slecht gesteld is met onze kinderen. De verhalen van het Rowena en Rochelle Rikkers, Savanna de Jong en het Maasmeisje suggereren van wel. Ook de volgende cijfers zijn schrikbarend. Ze zijn afkomstig van Jo Hermanns, deeltijd hoogleraar opvoedkunde aan de Universiteit van Amsterdam en bijzonder hoogleraar van de zeer prestigieuze Kohnstammleerstoel. Nog meer cijfers: één op de elf kinderen volgt een vorm van speciaal onderwijs. Ongeveer veertien procent van alle kinderen krijgt één of andere vorm van extra hulp of ondersteuning. Daarnaast zijn er ook nog vele kinderen die niet in de hulpverlening terechtkomen, maar wel gebruik maken van persoonsgebonden budgetten, lokale projecten, 'rugzakjes', of een ander programma waar geen doorverwijzing of indicatie voor nodig is en die dus niet geregistreerd worden. Toch komt hij tot de conclusie dat het zo slecht nog niet gaat met de jeugd.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De bewoners van de stad namen ze mee naar huis, de ongeschoren jongens uit West-Oekraine die hun tenten hadden opgeslagen in Kiev. Ze kregen een douche, een flinke maaltijd en meestal bleven ze slapen. Er was hoop, zelfs de treurige buitenwijk van K. had iets vrolijks. Aan het klimrek van een verlaten speeltuin hing een oranje lintje. Grootmoeders uit het hele land vulden hun magere pensioentjes aan door bij metrostations oranje shawls en mutsen te breien. In de metro werd gezongen, op straat heerste euforie. En angst. Duizenden mijnwerkers uit het Oosten zouden met hun pikhouwelen naar de hoofdstad komen om de revolutie uit elkaar te slaan. En ze kwamen. Er werd gepraat, ze maakten grapjes en er werd vooral gedronken. De volgende ochtend gingen de foto’s de wereld over, de blauwe mijnwerkers met hun Janoekovitsj-vlaggen innig zoenend met de blonde vrouwen in hun oranje Joesjtsjenko-shawls.
De grimmige landen van de voormalige Sovjet-Unie zouden voorgoed veranderen. De Europese Unie doneerde zelfs een kerstboom met 25 blauw-gele ballen en een 26ste, oranje bal. In het holst van de nacht werden we naar de kleine ondergrondse kantoorjes geloodst waar de jongerenorganisaties hun werk deden. Per koerier kwam het geld van George Soros binnen. Ze hadden het momentum, een paar weken later hield Joesjtsjenko zijn inauguratiespeech. De held van ‘die andere’ revolutie, Michail Saakasjvili, hield een toespraak in vloeiend Oekrains. Mijn vrienden hadden tranen in hun ogen. De revolutie had zelfs een eigen televisiezender. Maar het echte werk is nooit begonnen. De monster en het meisje braken met elkaar, de nieuwe ministersposten werden voor veel geld verkocht en de pijnlijke maar broodnodige hervormingen werden nooit doorgevoerd.
Uitvindingen? Spreek me er niet van. Zo ging mijn vader ooit eens naar het ‘Uitvinderssalon’ met een rookmachine. Prima ding: het diende om in uw plaats te roken. Sluit het aan, steek er een sigaret in, druck am knopf en voilà: het verdacht veel op een stofzuiger lijkende tafelvoorwerp rookt een sigaret helemaal voor u!
Een Bulgaarse chap heeft een soort skiliftfietsbrug bedacht. In een gootje van 12 bij 12 cm steekt u ongezouten levensgevaarlijke kruispunten over met een air van “nou én? Ik ben niet bang hoor”.
De uitbeelding zelf doet je niet bepaald zeggen: die brug wil ik nù op, maar eens je de technische tekeningen doorfietst bent en de HoeHetBegon gelezen hebt, was ik toch alvast overtuigd: komt er juridisch nooit door, maar schitterend bedacht voor een wacko stadsraad in pakweg Shanghai. “Of course it is too early to talk about mass use.”, zegt ie nog. Uitspraken om te smullen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Wij praten hier intern misschien wel genuanceerd over zaken, maar niet naar buiten toe. Dan valt iedereen in slaap, journalisten als eerste. Snap je?”
Raymond de Roon legt aan zijn undercover verslaggever uit dat de PVV veel geschreeuw maar weinig wol is.
“De oorzaak voor het falen van ‘zwarte’ scholen is niet de kleur, het geloof, de taal of de cultuur van de leerlingen,maar de achterstand en de armoede die dominant zijn op deze scholen. Maar hardnekkig blijven we deze nieuw scholen voor de armen ‘zwarte'”scholen noemen. Met deze term vegen we de vraag onder het tapijt of een fatsoenlijke maatschappij zich het wel kan veroorloven dat we in de 21ste eeuw scholen voor de armen hebben.”
Aldus Anja Vink in NRC vandaag (volledige artikel alleen op papier of tegen betaling beschikbaar).
Haar artikel lezende lijkt het er op dat we bezig zijn in rap tempo 100 jaar emancipatie van de onderklasse teniet te doen door gebrekkige investering in het schoolsysteem voor leerlingen uit die klasse.
Met alle gevolgen van dien.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Juan Francisco Casas, eerst prentjekijken en dan klikken graag.
Of is het toch gewoon een Spaans politicus?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
