Laatste nieuws: ook een topambtenaar van premier Jan-Peter Balkenende (CDA) heeft geprobeerd de Amerikanen aan te zetten om druk uit te oefenen op Wouter Bos (PvdA) inzake Afghanistan. Eerder had WikiLeaks al een vergelijkbare actie onthuld van een topambtenaar van Maxime Verhagen (CDA). Hun bazen slaagden er niet in de vice-premier van gedachten te doen veranderen. Bos zal in die tijd nog wel eens teruggedacht hebben aan zijn confrontatie met Balkenende tijdens de verkiezingscampagne van 2006, toen de laatste scoorde met de beschuldiging "u draait en u bent niet eerlijk". Deze keer zou hij zich niet nogmaals in de luren laten leggen. Hij draaide niet en hij zei eerlijk wat hij ervan vond. De rechte rug van Wouter Bos krijgt nog meer glans nu blijkt hoe wanhopig de CDA-ers waren in hun poging hem om te krijgen. Job Cohen heeft weinig keus: zijn PvdA kan het niet maken om toch te draaien over Afghanistan, al heeft de Kunduz-missie een andere verpakking dan die in Uruzgan. En dus richt de huidige premier Mark Rutte zich met dezelfde Verhagen op coalitiegenoot Geert Wilders. Benieuwd hoeveel topambtenaren en Amerikaanse ambassadeurs daaraan te pas komen. En Wilders zal ook nooit gedacht hebben dat hij nog eens een voorbeeld ging nemen aan Wouter Bos.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Japanese researchers will launch a project this year to resurrect the long-extinct mammoth by using cloning technology to bring the ancient pachyderm back to life in around five years time. The researchers will try to revive the species by obtaining tissue this summer from the carcass of a mammoth preserved in a Russian research laboratory.
Under the plan, the nuclei of mammoth cells will be inserted into an elephant’s egg cell from which the nuclei have been removed, to create an embryo containing mammoth genes. The embryo will then be inserted into an elephant’s uterus in the hope that the animal will eventually give birth to a baby mammoth.
Meer verstrooiing bij The Presurfer.
Een gastbijdrage van Ed Hollants. Het stuk is ook op zijn site te lezen.
Op 17 december 2010 in Sidi Bouzid steekt Muhammad Al Bouazizi, 26 jaar oud, zich in brand nadat zijn fruit en groente in beslag worden genomen door de politie omdat hij geen vergunning heeft voor het verkopen ervan. Nog geen maand later, op 14 januari 2011, vlucht de president uit Tunesië, een tot dan toe als stabiel bekent staand land.
Het belangrijkste signaal dat deze Tunesische intifadah geeft aan vooral de Arabische wereld, is dat het onmogelijke mogelijk is. Het is mogelijk om een dictatoriaal regime dat al decennia bestaat af te zetten door zelf, zonder een georganiseerde oppositie, in aktie te komen. De regimes in de Arabische landen zijn kwetsbaar.
De Tunesische Intifadah is dan ook een unieke en historische gebeurtenis die verstrekkende gevolgen heeft of misschien beter gezegd, een eerste verschijnsel is van een grote verandering in de Arabische wereld.
Simplificatie van de revolutie in Tunesie
Het Arabische woord en begrip Intifadah, een volksopstand, doet denk ik nog het meest recht aan het gebeuren. Dit begrip is in het Westen bekend geworden door de Palestijnse Intifadah. Er is een aantal duidelijke overeenkomsten tussen Tunesië en de eerste Palestijnse Intifadah. Voor het gemak gebruik ik beide termen zowel Intifadah, opstand, als revolutie in dit stuk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
Als wreedheid slecht voor de handel is, dan zal de handel simpelweg veranderen. Als consumenten een hogere kwaliteit van leven eisen, dan zullen dieronvriendelijke meststallen een zwarte bladzijde worden in ons agrarische verleden. Verschuil je niet in het konijnenhol. Als je iets wil betekenen moet je het konijn eten.
Volgens biologische boer Jenna Woginrich verandert vegetarisme de bio-industrie niet. Vegetariërs zijn geen klant bij boeren en slagers, dus zal er naar hen niet geluisterd worden. Het is tijd weer aan te schuiven, tegen de bio-industrie.
GroenLinks is een uitzondering in Europa. Van Bulgarije tot België hebben Groene partijen geregeerd. In Nederland alleen nog niet. Wat kan GroenLinks leren van haar zusterpartijen over de grens?
Er zijn grote verschillen tussen Groene partijen in Europa. Ze delen allemaal een nadruk op ecologische duurzaamheid. Maar ze verschillen van mening over sociale rechtvaardigheid. Sommige Groene partijen staan, zoals GroenLinks, aan de linkerkant van het politieke spectrum. Andere partijen bevinden zich in het politieke centrum. Er zijn ook groene partijen die aan de rechterkant van het politieke spectrum staan. West-Europese Groene partijen, zoals de Duitse of Franse Groenen zijn links. In een aantal Noord-Europese landen (Ierland en Finland) staan Groenen in het politieke centrum. In Oost-Europa zijn Groene partijen afkomstig uit anticommunistische hervormingsbeweging. Eind jaren ’80 waren het lokale bewegingen tegen kernenergie, mijnbouw en andere vormen van milieuvervuiling die het eerst in opstand kwamen tegen het communisme in landen als Estland, Letland en Litouwen. Deze bewegingen kozen voor de democratie en dus voor een Westerse markteconomie, voor privatisering van overheidsbedrijven en afbraak van de sociale zekerheid. Rechtse groene partijen dus.
De positie van individuele Groene partijen in het politieke spectrum is belangrijk om te begrijpen hoe ze in de regering zijn gekomen. Er zijn grofweg drie soorten regeringscoalities met Groenen: een rood-groene combinatie met sociaal-democraten, Groenen en misschien andere linkse partijen. Of een blauw-groene combinatie met conservatieven, Groenen en misschien andere rechtse partijen. Daarnaast kan er een regenboogcoalitie gevormd worden met groenen, linkse en rechtse partijen. Linksgeoriënteerde Groenen komen terecht in rood-groene coalities. Vaak hebben de Groenen dan voor de verkiezingen een bondgenootschap gesloten met de sociaal-democraten, met daarin de afspraak om samen te gaan regeren. Een typisch voorbeeld hiervan zijn de Franse Groenen die van 1997 tot 2002 in een linkse coalitie samenwerkten met socialisten, communisten en andere linkse partijen. Als links op zichzelf geen meerderheid haalt is er de mogelijkheid voor een regenboogcoalitie, zoals in Belgie met liberalen, socialisten en groenen. Rechts- en centrumgeoriënteerde Groenen kunnen ook terecht komen in regenboogcoalities maar kunnen ook samen werken in blauw-groene coalities. De Ierse Groenen staan in het politieke centrum en werken op dit moment samen metde conservatieve Fianna Fáil partij. De eerste keer dat Groenen in een regering terecht kwamen was in zo’n rechtse combinatie: in 1990 leverden Groene partijen in Bulgarije, Estland en Letland ministers in regeringscoalities van anticommunistische hervormers.Slechts enkele Groene partijen overleefden de daaropvolgende verkiezingen. In Tsjechië en Letland overleefden ze langer en zijn ze zelfs teruggekomen in de regering. In Letland leverden de Groenen zelfs kortstondig de premier (Indulis Emsis in 2003). Hij was zo de eerste groene regeringsleider en gaf leiding aan een rechtse coalitie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Niet rapporteren misbruik was beleid.
Voor Maria Genova.
Niemand lijkt zich druk te maken om de miljoenen kinderen die elke dag dag weer worden mishandeld, vaak door duizenden vrouwen. We maken ons liever druk om de koopkracht van koopverslaafden.
De Stop Child Labour campagne kreeg iedereen over zich heen door er op te wijzen op dat veel kleding gemaakt wordt door kinderhandjes. Zielig voor de koopverslaafde vrouwen. Vast wel. De vraag is wat belangrijker is: een koopverslaving bevredigen of kinderen redden die tientallen keren per dag worden mishandeld.
Koopkracht is een groot goed, maar in onze door modegrillen geterroriseerde consumptiemaatschappij wordt het werk van de politie onmogelijk gemaakt, vooral bij het bestrijden van kinderabeid. Volgens schattingen is zestig tot negentig procent van de kleding die te koop wordt aangeboden in Nederland tot stand gekomen onder slechte arbeidsomstandigheden. Maar het komt nauwelijks voor dat klanten signalen van dwang en mishandeling aan de politie doorgeven.
Ik was zelf ook een van de miljoenen onnozele koopverslaafden die dacht dat al die goedkope bloesjes zomaar tot stand kwamen. Toen ik research deed voor het boek ‘Child labour and Fashion’ kon ik het nauwelijks geloven wat zich achter die leuke stofjes afspeelde: werkdagen van twintig uur, gedwongen opsluiting, bijzonder zware mishandelingen, bedreigingen van familieleden en de ouders van de slachtoffers…
Nominaties voor Big Brother Awards nu geopend!
Nomineer snel de grofste privacyschending van het jaar
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.