Echt zo’n typisch Nederlands compromis waar helemaal niemand mee tevreden zal zijn:
De nieuwe Zwarte Piet heeft geen kroeshaar meer en is definitief bruin. Ook zijn volle rode lippen zijn verdwenen en is zijn pak wat hipper geworden. Daarnaast draagt hij geen oorringen meer.
Regenboogpietje om maar meteen van het gedoe af te zijn?
Alsof racisme niet al genoeg een hot topic is:
Het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed is met alle betrokken partijen in overleg over de toekomst van Zwarte Piet. Dat zegt directeur Ineke Strouken vandaag in het AD.
De gesprekken moeten nog voor de zomer leiden tot een lijst met gemeenschappelijke uitgangspunten.
Op het moment van schrijven is het gelinkte artikel in het AD onbereikbaar. Het maakt blijkbaar nogal wat los…
COLUMN - Zwarte Piet deed wat ie altijd deed in het Sinterklaasjournaal. De zwartepietendiscussie leek ver weg. Maar dat was buiten de extremisten gerekend, zag ik in PowNews.
Eerlijk gezegd dacht ik dat de zwartepietendiscussie dit jaar klaar was. De Hoofdpiet had gesproken en beloofde elk jaar wat minder diep in het schoensmeerpotje te roeren en de rode lippenstift weg te gooien. De rust kon wederkeren in ons eens zo vredige landje. Sinterklaas was welkom met zijn gevolg. De anti-pieten moesten geduld hebben. En de pro-pieten moesten niet zo huilen, het feestje kon gewoon doorgaan.
En zo kwam gisteren tot ons, de eerste aflevering van Het Sinterklaasjournaal. Dieuwertje Blok zat op haar vertrouwde plek in de studio. Jeugdjournaalpresentatrice Dolores Leeuwin zat in de trein naar Groningen, waar de Stoomboot dit jaar aanmeert. Vorig jaar zat de Surinaamse Dolores nog in het Pietenhuis, waar ze ongewild fungeerde als object van verlangen voor de vele Pieten, die het weken zonder vrouwelijk schoon hadden moeten doen. De plaats van Dolores in het Pietenhuis is overgenomen door de roomblanke Jeroen, die vorig jaar nog de intocht had geleid en in de voetsporen leek getreden van Aart Staartjes. Ik vermoed dat deze wisseling van de wacht een poging is om de angel uit de zwartepietendiscussie te halen. Maar meer dan een vermoeden is het niet.
ACHTERGROND - Omdat ze met een vlag demonstreerde voor een vrij West-Papoea en tegen de passiviteit van de VN op dit vlak.
Duidelijk anti-Zwarte Piet. Aanleiding genoeg om ‘r in te sluiten en nog net niet in elkaar te rossen.
OPINIE - De discussie over de huidskleur van Zwarte Piet komt vroeg dit jaar. Terwijl het probleem eigenlijk de huidskleur van Sinterklaas is.
Iedereen die de afgelopen jaren het Sinterklaasjournaal gezien heeft, weet dat de Sint een een warrige oude blanke man is, die het dagelijks beheer van de bv Pakjesboot al lang heeft overgedragen aan directeur Hoofdpiet. Je kunt er een symbool in zien van een vermoeide westerse wereld, die bezig is zijn dominantie te verliezen aan een jonge, globale generatie.
Niet iedereen is het met dat beeld eens. Sommigen houden liever vast aan Sinterklaas als een koloniale slavendrijver, die zijn zwarte knechten afbeult en vernedert – om daar vervolgens schande van te spreken. Ze hebben natuurlijk gelijk. De machtsverhouding tussen blank en zwart in het Sintgebeuren is een reliek uit vroeger tijden, een symbool dat zijn betekenis verloren heeft, tenzij je er voortdurend op blijft hameren. Zo zijn het ironisch genoeg vooral de tegenstanders van Zwarte Piet die zijn slavenverleden levend houden.
De doorgaans geopperde remedies zijn dan ook weinig zinvol. Geef Piet een andere kleur en hij onderdrukt Chinezen, Indianen of Smurfen; een regenboogkleur en hij staat symbool voor homo-onderdrukking. Het doet er niet toe welke kleur Piet heeft. Het probleem is Sinterklaas. Hij is een oude blanke baas met een schier oneindige schatkamer, die hij ongetwijfeld niet op koosjere wijze gevuld heeft. Er is geen beginnen aan om alles op te sommen wat er niet aan hem deugt.
Een bijzondere gastbijdrage van de Amerikaanse journalist John Giuffo. In tegenstelling tot veel van zijn landgenoten neemt hij het voor Zwarte Piet op en plaatst hij de traditie in perspectief. Maar hoe vertel je de kinderen dat Sinterklaas eigenlijk een klootzak is?
Christmastime in Amsterdam has a special kind of magic, and a unique kind of controversy.
White lights slide down buildings and arch across shopping streets, multiplying their twinkle in canal reflections. No garish multi-color, animatronic ego contests anywhere. You will hear Christmas music, but you’re not assaulted, and dreams of restraining orders against Bing Crosby never fill your head (unfortunately, the same couldn’t be said of his children). No one is trampled in shopping frenzies, no one gets arrested for assaulting line-cutters, and the gift giving comes in early December, separate from the more low-key holiday of the 25th. Family members write sardonic poems for each other. Poems! Glühwein – a sort of hot Christmas sangria – warms hands and bellies. And Sinterklaas arrives not on a reindeer-pulled sleigh laden with loot, but on a white horse, accompanied by a small cohort of his helpers, the Zwarte Pieten, or Black Petes – white revelers coated in blackface.
For many American visitors who first witness the tradition, it can be jarring, to say the least. This year, Sint, as he’s commonly known, arrived in Amsterdam on Sunday, November 18, where he paraded through the central canal ring, greeted by ecstatic crowds and hyper-excited kids in the thousands. (He’ll make his way through towns across the country until December 5, when he visits the country’s children, leaves gifts, and takes the carrots they leave in their shoes for his hungry steed).
NIEUWS - Nee, dat maakt het makkelijker….
LUCKYTV – Wilders totaal verknipt. FILMPJE!
Polderen is niet alleen aan Nederlandse politici voorbehouden. De Amerikanen kunnen er ook wat van. Hoewel: ze kunnen het niet, bleek deze week. Een Supercommissie van zes Republikeinen en zes Democraten zaten maanden lang bijeen om 1,2 triljoen bezuinigingen voor de komende tien jaar te vinden. Dat hadden ze beloofd nadat beide partijen akkoord gingen met het verhogen van het Amerikaanse uitgave-plafond. Maar helaas, het is hen niet gelukt.
En toen begon, hoe toepasselijk deze week, het Zwarte Pieten. Wie was verantwoordelijk voor het mislukken van dit samenzijn? En wie is dus verantwoordelijk voor het feit dat Amerika’s economie maar niet vlot getrokken wordt? De zes Republikeinse commissieleden waren zo bang verantwoordelijk te worden gehouden, dat ze gisteren een ingezonden brief naar de Washington Post stuurden. Daarin schreven ze het Zwarte Pieten niet onnodig te willen rekken, maar toch. Zíj waren niet verantwoordelijk voor de epische mislukking van hun samenzijn – dat waren toch echt de Democraten.
Daar is een meerderheid van belastingbetalers het overigens niet mee eens. Iets meer dan de helft van de Amerikanen vindt dat beide partijen er een potje van hebben gemaakt. Als Gallup hen het vuur aan de schenen legt, houdt een meerderheid de Republikeinen toch verantwoordelijker dan de Democraten. En dat is een belangrijke opsteker voor de presidentiële campagne. Want die kreeg deze week weer flink de wind van voren. Obama, framen de Republikeinen hun kritiek, is niet alleen verantwoordelijk voor de economische malaise. Nee, hij toont vervolgens ook gebrek aan leiderschap om er iets aan te doen. Met die lezing is het electoraat het toch niet eens.
“Ik sta hier niet om de zwarte piet te spelen richting de Surinaamse autoriteiten.” (Staatssecretaris Fred Teeven bezigt dubbelzinnige taal tijdens het spoeddebat over het uitblijven van informatie uit Suriname over in Nederland verblijvende Surinaamse criminelen).
