Duitsland tekent ACTA-verdrag niet
Breaking: Duitsland tekent ACTA-verdrag niet
Kan met een nanopil ook een spionagerobot worden gemaakt? Mathieu Odijk, werkzaam bij de BIOS Lab-on-a-Chip Group aan de Universiteit van Twente, probeert deze vraag te beantwoorden in deze aflevering van Intieme Technologie van het Rathenau Instituut. Dit blog gaat over technologie in ons, maar dan op de meest letterlijke manier. Ik werk bij de BIOS Lab-on-a-Chip Group aan de Universiteit van Twente waar een nanopil wordt ontwikkeld. Het doel van de nanopil is het opsporen van de vroege stadia van darmkanker. Deze pil wordt door een patient ingeslikt. In de darmen kan deze pil met behulp van hele gevoelige nanodraadjes de aanwezigheid van bepaalde fragmenten (hypermethylated) DNA detecteren, die op het ontstaan van kanker kunnen wijzen. Als een stukje van dat DNA bindt met een stukje complementair DNA op het nanodraadje verandert de geleidbaarheid van het nanodraadje. Dit is te meten als een verandering in de stroom door het draadje. De elektronische pil kan het resultaat van de meting naar bijvoorbeeld de smartphone van de patient versturen. Een animatie van onze Twentse nanopil is te vinden op onze website.
Breaking: Duitsland tekent ACTA-verdrag niet
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Griekenland en andere Zuid-Europese landen staan onder zware druk. Zij worden door hun partners in de EU gedwongen tot radicale bezuinigingsmaatregelen die voor velen verlies van werk en bittere armoede betekenen. Een perspectief op economische hervormingen die de recessie kunnen keren is er nauwelijks. De sanering van de overheidsschuld lijkt het enige agendapunt. Regeringen stapelen de ene bezuinigingsmaatregel op de andere. De woedende bevolking reageert met massale demonstraties en stakingen. Door de geplaagde ambtenaren, pensionado’s en andere getroffenen wordt bij alle kritiek op de eigen regering ook de vinger gewezen naar de “hoofdschuldige” van hun economische achteruitgang: het machtige Duitsland. En dan blijkt dat dit land nog steeds last heeft van een zwart verleden. De Duitse schrijver Ingo Schulze vermeldt in een artikel waarin hij zijn visie op de crisis geeft een incident dat hem persoonlijk raakte toen hij vorig jaar in Portugal een nieuw boek kwam presenteren. In een verhitte discussie over de actuele crisis in Europa werd hem de vraag gesteld:
“of wij Duitsers niet nu met elke euro voor elkaar kregen wat ons destijds met onze tanks niet was gelukt. Niemand uit het publiek ging hier echter tegenin.”
En een Grieks commentator schrijft over het plan om zijn regering onder curatele te zetten:
Een westers mens beschikt heden ten dage over zo verschrikkelijk veel rechten dat hij zo nu en dan het overzicht een beetje kwijtraakt. Zo werd ik me pas onlangs bewust van mijn recht op vergetelheid – of het moet me, qualitate qua, in de loop der tijd zijn ontschoten.
Het recht op vergetelheid: een prachtig welluidend begrip dat mij behalve als neerlandicus ook als sterk schaker met bijbehorend krankzinnig geheugen direct enorm aansprak. Nog altijd is het zo dat wanneer Mitsubishi per ongeluk in het nieuws is, onmiddellijk de reeks GX-09-NK in mijn hoofd opborrelt – het kenteken van het exemplaar dat mijn ouders begin jaren tachtig aanschaften – en meteen daarna komen alle nummerborden van de rest van de straat door de jaren heen onvermijdelijk omhoog. Het zou me een lief ding waard zijn om deze volslagen nutteloze informatie met de nare neiging tot stalking uit de betreffende hersenkwab te laten verwijderen met een beroep op het recht op vergetelheid, maar helaas: het recht op vergetelheid bleek niet ontworpen voor een dergelijke toepassing.
Vervolgens juichte ik ook te vroeg toen ik fantaseerde dat mensen als Mart Smeets misschien ook een recht op vergetelheid zouden hebben – nog los van het feit dat hij er natuurlijk nooit een beroep op zou doen. Dominique Strauss-Kahn zou het wel willen maar kan het ook uit zijn hoofd zetten: voor het leven getekend. En dat domme rayonhoofd dat door zijn eigen wak zakte? No fucking way recht op vergetelheid.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
HUMOR – Een van de duizenden klachten die binnenkwamen op het omstreden Meldpunt van de PVV. FILMPJE!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een aardige korte animatie vertelt het verhaal van de consolidatie van mediabedrijven wereldwijd. Van de vele honderden mediabedrijven in de jaren tachtig zijn er nog maar zes over die driekwart van alle tv-kanalen beheersen. Wordt de werkelijkheid dan nog wel in alle schakeringen gepresenteerd? De animatie schetst een somber beeld. Een beetje te somber wat mij betreft: naast concentratie is er ook diversificatie, alleen in een ander domein. En tv-kijken is dat niet iets voor oude mensen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.