Hoe veranderende techniek veiligheid beïnvloedt
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Uientaartje met marmite
, door
foto copyright Andrei Tchernikov, recept & foodstyling Fiona Ivanov
De Flexitariër is een samenwerking tussen fotograaf Andrei Tchernikov en receptschrijver Fiona Ivanov.
Uientaartje met marmite
vegetarisch voorgerecht of buffetgerecht, 4 personen
4 plakjes bladerdeeg (diepvries), ontdooid
1 eidooier, losgeklopt
2 el boter
4 grote uien, in ringen
1 volle tl marmite (vegetarische kruidenpasta)
1 mespunt suiker
1 vers blaadje laurier
50 g feta, verkruimeld
4 kleine taartvormpjes (doorsnede ca. 5 cm), ingevet
bakpapier
vulling om deeg ‘blind’ te bakken zoals ongekookte kikkererwten of linzen
Verwarm de oven voor op 200 °C. Vorm van het bladerdeeg 4 balletjes, rol het bladerdeeg opnieuw uit tot 4 rondjes en bekleed hiermee de vier taartvormpjes. Bestrijk het deeg met eidooier en prik het op enkele plaatsen in met een vork. Knip 4 rondjes die iets groter zijn dan de taartvormpjes, leg dit op het deeg en leg de blinde vulling van ongekookte peulvruchten erop. Bak het deeg ca 15 minuten, neem uit de oven en verwijder de ‘blinde’ vulling en het bakpapier. Bak het deeg nog 7-10 minuten, neem uit de oven en laat afkoelen. Verwarm intussen de boter in een koekenpan en fruit hierin de uiringen goudbruin. Voeg na enige minuten de marmite en suiker toe, breng op smaak met (zout en) versgemalen peper. Verwijder de harde nerf uit het blaadje laurier, rol het verse blaadje op en snijd het in flinterdunne reepjes (wrijf een gedroogd blaadje fijn in een vijzel). Verdeel de gebakken uiringen over het deeg en bestrooi met de feta en laurier.
Foto:
Jay Phagan (cc)
Privacy is dood | laten we het over levenskansen hebben
, door
Het huidige privacydebat is te beperkt. Het gaat er niet alleen om of we ‘iets te verbergen’ hebben. Het verzamelen, verwerken en gebruiken van onze persoonsgegevens is van grote invloed op onze levenskansen. Zeker in een bange samenleving als de onze.
Ben je een ‘bonafide’ reiziger? Dat klinkt misschien raar, maar die vraag kan wel eens heel relevant worden. De Nederlandse overheid werkt aan slim grensmanagement. Op Schiphol zullen de komende jaren steeds meer poortjes verschijnen zonder beambten. Eerst wordt u geïdentificeerd op basis van uw biometrische gegevens, zoals vingerafdrukken en/of een gelaats- of irisscan.
Als duidelijk is dat je daadwerkelijk bent wie je bent, vindt een tweede controle plaats in een database. Er worden geen vragen gesteld, maar louter gekeken naar je risicoprofiel. Heb je een laag risicoprofiel, dan ben je een ‘bonafide’ reiziger en wenst een blikken stem je een prettige reis. Heb je een hoog risicoprofiel dan wordt je doorgestuurd naar de lange rij voor een handmatige controle.
Die profielen zijn gebaseerd op je persoonsgegevens, die tegenwoordig ruim voorradig zijn door bestandskoppelingen en digitale boekingsinformatie. Je hebt misschien contant betaald voor je ticket. Misschien heb je onlangs Pakistan bezocht. Of je staat op één van de omvangrijke zwarte lijsten van een van de Nederlandse en Europese opsporings- en veiligheidsdiensten. Dat kunnen allemaal risicofactoren zijn.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De flexibele mens en zijn angsten
, door
Jobhoppen, relatiehoppen en religieshoppen, daaruit bestaat het leven tegenwoordig. Vaste relaties hebben we als ketens van ons af geworpen om ons helemaal te richten op vrijheid en zelfontplooiing. Daarmee hebben we echter een hoop waardevols weggegooid, dat niet zo makkelijk weer te hervinden is. Richard Sennett stelt in zijn werk deze cultuurpessimistische diagnose van de hedendaagse maatschappij, die haast geen samenleving meer te noemen is. Hoe krijgen we weer vaste grond onder de voeten?
Prof. dr. Joep Dohmen geeft in zijn lezing over Sennett in de serie Levenskunst van Studium Generale Utrecht toe dat hij de praktische uitwerking van Sennetts ideeën niet op alle punten overtuigend vindt. In de praktijk van bedrijfsleven en politiek zullen idealen als vakmanschap en respect gestalte moeten krijgen. Dohmen constateert dat er een spanning is tussen het individuele verlangen om een ‘vakman’ te worden en het verlangen naar sociale cohesie, zoals beide door Sennett beschreven worden.
Het kapitalisme heeft ons beroofd van de vaste pijlers die we hadden. Natuurlijk leidde die vastigheid ook tot vervreemding en verveling. Maar, vraagt Sennett, zal flexibilisering werkelijk het kwaad van de routine genezen? We zijn ‘flexibele mensen’ geworden. Aan de ene kant is dat omdat we voortdurend onszelf voorop zetten en niet meer loyaal zijn aan een ander, laat staan een werkgever. Aan de andere kant is het een uitwas van de manier waarop de economie werkt. Vandaag werd bekend gemaakt dat in 2011 nog maar 2000 mensen direct een vast contract kregen in een nieuwe functie, tegenover 83.000 in 2010. Het gaat verder dan dat: een op de vijf kinderen groeit op in een gezin zonder beide biologische ouders en nog veel meer huwelijken stranden.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-11-2022
Van Wulff naar Gauck
, door
Christian Wulff moest vertrekken als president van Duitsland wegens een vervolging over een corrupt verleden. De reden hindert niet voor een groot ritueel afscheid. Gelukkig waren er een paar moralisten, die dat volkomen belachelijk vinden. Inmiddels is de steun aan de eerder verslagen kandidaat Joachim Gauck weer op niveau. Maar zonder discussie verliep dat niet. De manier waarop Duitsland met zijn verleden omgaat is van betekenis voor heel Europa. Daarom: wie is Gauck en waarover gaat de discussie bij onze oosterburen?
Joachim Gauck is inmiddels 72 jaar. Hij is niet gescheiden van zijn eerste vrouw maar leeft met een jongere journaliste. Hij was dominee in de DDR, trad vrij laat toe tot de protestbeweging en werd vooraanstaand lid van Burgerforum. Bij de ‘Wende’ speelde hij een rol, vooral toen het ging om de subtiele wijze waarop de archieven van de Stasi moesten worden behandeld. In het huidige openbare leven in Duitsland toont hij zich: zo liet hij zich in met het debat over Sarrazin’s “Deutschland schafft sich ab”, een discussie die bij ons als een afspiegeling van de PVV- moslimstrijd is afgeschilderd. Ook van het verhogen van de pensioenleeftijd naar 67 jaar vond hij iets.
Hoe gaan we met herinnering om, collectief en individueel? Het is een thema dat blijft fascineren. In Zuid Afrika werd na de apartheid een Waarheidscommissie ingericht, die jaren verhoorde en een rapportage van duizenden pagina’s afleverde. De dichteres Antjie Krog schreef er over. Het opende voor mij het thema van historische verwerking, het thema wat te doen na vertrek van een kwaadaardig regime, het probleem van de collectieve en individuele schuld aan dat regime. Voor die tijd ging het altijd over onze W.O. II en goed en fout: was onze oorlog heldhaftig (L. de Jong) of toch wat grijs? (Chris van der Heijden, “Grijs Verleden”) Het is bepalend voor een collectief zelfrespect.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 27-09-2022
Mijn iPhone, mijn zelf
, door
Techniekfilosoof Bibi van den Berg denkt dat gepersonaliseerde informatie zal gaan bijdragen aan de vorming van onze identiteit. Een nieuwe aflevering in de serie Intieme Technologie van het Rathenau Instituut.
‘Identiteit’ is een van de meestbesproken thema’s van het afgelopen decennium, in de media, de politiek en in de wetenschap. Wie zijn wij, hoe is dat zo gekomen, en waarom? In welke mate bepaalt onze biologische systeem wie wij zijn, en in hoeverre spelen opvoeding en omgeving een rol? En wat is de impact van grote sociaal-maatschappelijke veranderingen, zoals de opkomst van globalisering, de toenemende individualisering, het afkalven van een traditioneel ankerpunt zoals religie, en het toenemen van persoonlijke vrijheid?
In tijden van technologische hoogspanning dringt zich bovendien de vraag op of onze identiteiten aan veranderingen onderhevig zijn als gevolg van het gebruik van technologie, of in relatie tot technologie. Zijn wij andere mensen geworden door ons intensieve gebruik van het internet, of drukken we andere kanten van onszelf uit nu we allemaal zijn uitgerust met een iPhone of een andere slimme telefoon? En hoe gaat dat verder met onze identiteiten, naarmate onze wereld steeds verder getechnologiseerd wordt, naarmate we steeds ‘intiemer’ met technologie gaan leven?
Belangrijke anderen
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kinderen worden in rap tempo slimmer
, door
Als je naar de verdeling van eindexamenkandidaten kijkt van de verschillende schooltypes, dan zie je een verschuiving van het VMBO naar het HAVO en VWO. Dat lijkt mooi en de Lissabon doelstellingen dat de beroepsbevolking voor 50% uit hoger opgeleiden moet bestaan komt zo binnen bereik. Of is er iets anders aan de hand?
Eerst de cijfers
In eerste grafiek kun je goed zien hoe in de afgelopen 8 jaar er een verschuiving is geweest van het VMBO naar HAVO en VWO. De verschuivingen zijn dermate groot en trendmatig dat er geen sprake meer kan zijn van toevallige fluctuaties.
Grafiek 1: Verschuiving tussen VMBO, HAVO & VWO
Uit de tweede grafiek kun je afleiden waar de verschuiving hoofdzakelijk plaatsvindt, namelijk bij de beroepsgerichte leerweg van het VMBO (het laagste niveau) die verhoudingsgewijs bijna gehalveerd is. Bij de andere niveau’s binnen het VMBO zijn slechts kleine verschuivingen waar te nemen.
Grafiek 2: Verschuivingen binnen het VMBO
Eigenlijk roepen deze cijfers eerder vragen op dan dat ze antwoorden geven. Zijn onze kinderen slimmer geworden? Het is niet echt een aannemelijke conclusie dat de intelligentie in zo’n relatieve korte tijd drastisch is gestegen.
Is het onderwijs dan sterk verbeterd? Op zich zou dat een logische verklaring kunnen zijn. Onderwijsmethoden verbeteren continue. Echter, als je naar de internationale vergelijkingen zoals PISA kijkt, dan scoren Nederlandse kinderen niet beter in de afgelopen jaren.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Comazuipen
, door
Ha! Dat zal ze leren! Ze moeten gewoon zelf hun ziekenhuiskosten betalen als ze weer strontlazerus binnen gebracht worden. Klaar, geregeld. Volgende plan.
Not. Nog even los van het feit dat dit arbitrair is, want waarom zou je dan niet zelf moeten betalen voor een botbreuk bij het sporten of voor longkanker als je na 1980 begonnen bent met roken?
Maar belangrijker nog, welk probleem los je hier eigenlijk mee op?
Heeft ook maar iemand de illusie dat de doelgroep (met name jongeren dus) er hun gedrag door zal aanpassen? Dat iemand zich na het tiende biertje gaat afvragen of hij niet beter kan stoppen want voor je het weet heb je een ziekenhuisrekening op de mat liggen? Dat het dan minder stoer is om jezelf klem te zuipen?
Denk toch eens na. Het enige wat ermee bereikt wordt is het omlaag brengen van de kosten van de verzekeraar.
Typisch weer een voorbeeld van symptoombestrijding.
Ja, je hebt makkelijk praten, hoor ik u roepen. En hoe komen we dan van dit probleem af, volgt daar op.
Daar heb ik geen pasklaar antwoord op. Maar wel een aantal handreikingen.
Lang lang geleden was het nog stoer en maatschappelijk acceptabel om met drank op achter het stuur te zitten. Tegenwoordig krijg je al vreemde blikken als je een tweede alcoholische consumptie terwijl duidelijk is dat je nog moet rijden. Nog niet overal, maar wel steeds vaker.
Wat heeft er voor gezorgd dat deze omslag is gekomen? Ergens hebben we gezamenlijk bedacht dat zoiets als rijden onder invloed toch “not cool” meer is.
En als we het dan toch over “not cool” hebben. Waarom lukt het een paar marketeers toch prima om ervoor te zorgen dat jongeren massaal bepaalde kleding wel “cool” vinden en andere kleding niet? Het moet op dezelfde manier toch ook mogelijk zijn om diezelfde jongeren te beïnvloeden en als long term trending topic #alcoholloser te krijgen?
Consequent gebruik van bepaalde beelden zoals ouders die kotsend over straat zwalken en zwetsend tegen hun partner aanhangen terwijl het speeksel in de rondte vliegt, zullen vast helpen het beeld te veranderen.
En een eenvoudig “oh?” op het juiste moment geuit als je merkt dat vrienden of kennissen hun kind op 12 jarige leeftijd ook al een glaasje wijn bij gelegenheden geven, zogenaamd omdat ze dan vast kunnen wennen, helpt ook. Blikken kunnen doden. Zoiets doe je je kind toch niet aan.
Vervolgens zetten we ook nog verplicht foto’s van kindermeppende alcoholische moeders verplicht op alle flessen drank.