Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Een universum van informatie
We doorleven een informatierevolutie, maar wat is informatie eigenlijk? Een boodschap? Nee, informatie kan ook betekenisloos zijn. Bits? Ook niet, een bit is een meeteenheid. De Amerikaanse schrijver James Gleick heeft een dappere poging ondernomen om informatie te duiden. Het resultaat, The Information, is indrukwekkend, een boek dat je meerdere keren moét lezen. Briljant, erudiet, op iedere pagina iets om je over te verwonderen, maar ook ingewikkeld (zeker voor een alfa als ik) en abstract. Ik heb ‘m twee keer gelezen, voordat ik mij aan een bespreking durfde te wagen. Zijn centrale stelling: informatie is net zo elementair als materie en energie.
The Information weeft drie verhalen vakkundig ineen. Het is een geschiedenis van informatie, het is een theoretische uiteenzetting over wat informatie is en het laat zien dat we al sinds het begin van ons menselijk bewustzijn – toen schrift dat bewustzijn openbaarde – al in een informatierevolutie leven: alleen nu gaat het net even wat sneller.
Gleick heeft wel de papieren voor zo’n ambitieuze onderneming. Hij is auteur van ondermeer het zeer lezenswaardige Chaos: making a new science, over de opkomst van de chaostheorie. Ook schreef hij biografieën over Isaac Newton en Richard Feynman.
De geschiedenis van informatie begint bij de ingenieuze berichtenservice van de boomstammenspelers in de Afrikaanse oerwouden, die de tonale talen nabootsen op holle stammen. Voor de leek lijken het ellenlange verhalen, maar de berichten zijn doorgaans kort. Inderdaad wordt er veel overbodig geouwehoerd, maar dat is expres, om ambiguïteit van de betekenis van het bericht te voorkomen.
Romney wint dankzij kiessysteem
Bij de drie voorverkiezingen van gisteren haalde Mitt Romney het gros van de kiesmannen binnen. Hem kan de nominatie nu nauwelijks meer ontgaan. Door de grote voorsprong in kiesmannen die hij nu heeft, lijkt het alsof de republikeinen in ruime meerderheid achter de meeste gematigde kandidaat staan. Dat is echter schijn. Romney spint garen bij de verschillende kiessystemen die de staten hanteren.
Neem bijvoorbeeld de drie voorverkiezingen van gisteren, in Wisconsin, Maryland en Washington DC. Romney haalde 83 kiesmannen, zijn belangrijkste rivaal Rick Santorum 6 en de overige twee, Newt Gingrich en Ron Paul geen. Een duidelijke overwinning, zou je zeggen. Tot je kijkt naar de daadwerkelijk uitgebrachte stemmen.
Wisconsin, Maryland en Washington DC hebben ‘winner take all’ voorverkiezingen, wat de uitslag in stemmen uitvergroot naar die in kiesmannen. Andere staten hanteren echter een proportioneel systeem. Rick Santorum heeft de pech gehad dat zijn achterban zich vooral in die staten bevindt. Helaas voor hem heeft de grootste staat, het relatief liberale Californië, ook een winner take all systeem. Dit is de tabel op basis van het totaal aantal uitgebrachte stemmen tot nu toe:
Romney Santorum Gingrich Paul Totaal stemmen 4.554.764 3.190.167 2.282.385 1.187.050 Percentage 0,41 0,28 0,20 0,11 Kiesmannen proportioneel 458 321 230 119 Kiesmannen werkelijk 652 269 140 67Het beeld is duidelijk: Romney heeft meer kiesmannen dan zijn drie rivalen samen, maar de achterban heeft in zeer ruime meerderheid niet op Romney gestemd. Voor zijn uiteindelijke verkiezing als kandidaat voor de Republikeinen is dat niet relevant, wel voor het vervolg. Romney heeft de achterban hard nodig in zijn campagne tegen Obama. Als die zo lauw is over zijn kandidatuur, krijgt hij het lastig om een grassroots campagne op te zetten. En in de money count loop hij ook al ontzettend achter.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
The secret life of plankton
MOOI – Laat je zes minuten meedrijven met de meest diverse levensvormen op aarde: plankton. FILMPJE!
Hackers zijn noodzaak
Met één stem tegen nam het Europees Parlement vorige week een wetsvoorstel aan dat het bezit en verspreiden van hackertoolsstrafbaar maakt. Op aanvallen van IT-systemen komt minimaal twee jaar gevangenisstraf te staan. Auditbedrijven mogen de verboden vruchten blijven gebruiken. Zonder zulk gereedschap kun je IT-systemen niet testen en digitale criminaliteit niet opsporen, dat snapte het EP ook wel. Voor het overige betoonde men zich echter stoer: eindelijk gaan we de hackers eens flink aanpakken!
Politiek en technologie – het blijft een ramp. Datzelfde EP is een groot voorstander van boetes op datalekken en ziet daar liefst meldpunten voor. Maar wie hebben brakke databeveiliging aan de kaak gesteld, wie hebben bijna alle meldingen van datalekken op hun conto? Diezelfde hackers die het EP nu de middelen uit handen wil slaan. Wie verdoezelen datalekken? Dezelfde instanties die straks kunnen roepen: ‘Dat was een cyberaanval! Julie moeten ons niet beboeten, maar in plaats daarvan hun gevangenisstraf geven.’
Het EP scheert alle hackers over een kam. Met een hamer kun je dingen maken of breken, maar alles wat foute hackers ermee doen – fraude, diefstal, vandalisme, spionage – was al strafbaar. Waarom moet je dan ook de hamer nog verbieden?
Dat benadeelt juist de mensen wier technische kennis we hard nodig hebben, de mensen die de gaten en zwakheden aantonen in alle plannen die overheid en bedrijfsleven over ons uitstorten. Zonder hackers hadden we nooit geweten hoe brak de stemcomputers waren, hoe lek het landelijke EPD was, hoe onherstelbaar kapot de OV-chipkaart is die de overheid ons opdrong.
KSTn | 1 jaar wet kraken en leegstand
Een wet is een relatief zwaar instrument om iets gedaan te krijgen. En als er eenmaal gekozen is voor een wet, zal je laten zien dat die werkt ook. Dus is dit de conclusie van de Minister na 1 jaar werking wet kraken en leegstand:
“Resumerend meen ik dat met betrekking tot de vraag uit de motie Anker, in hoeverre pakken gemeenten het leegstandbeleid actief op, gesteld kan worden dat de overgrote meerderheid van de onderzochte gemeenten dit doet.”
Klinkt goed, toch?
Echter, de wet is al in juni 2010 aangenomen. En het was al eerder duidelijk dat de wet het zou halen. Dus waar die periode van 1 jaar nou vandaan komt?
Tweede punt is dat er al in oktober 2009 (tijdens de behandeling van de wet) een motie is aangenomen waarin gesteld wordt dat gemeenten moeten worden “gestimuleerd” om van de mogelijkheden van de wet gebruik te maken. Dat is dus al ruim 2 jaar geleden.
Derde punt is dat de conclusie uit het onderzoeksrapport subtiel verschilt van wat de minister zegt:
“De gemeenten in deze inventarisatie zijn het eens dat de Wet kraken en leegstand niet dé oplossing biedt voor de leegstandsproblematiek – niemand die bekend is met de problematiek, denkt dat. Veel gemeenten wijzen erop dat ‘de sleutel’ ligt bij de vastgoedeigenaren. Zij, en niet de gemeenten, zijn eerstverantwoordelijk, zo is de gedeelde overtuiging. Tegelijkertijd kan de wet wel een bijdrage leveren aan het bestrijden en voorkomen van leegstand. De Leegstandverordening wordt in vrijwel alle onderzochte gemeenten gezien als een ‘extra zetje’, als een stok achter de deur.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.