Ook de Ierse boeren worden door hun regering onder druk gezet. Het gaat daar niet over stikstof maar over CO2. Het Klimaatactieplan 2021 van de Ierse coalitieregering heeft voor 2030 een reductie aangekondigd van 22-30 procent in de uitstoot van broeikasgassen door de landbouw. De precisering van dat doel leidde in de laatste kabinetszitting voor het zomerreces tot een conflict binnen de coalitie van twee centrumrechtse partijen en de Groenen, in Ierland Comhaontas Glas geheten. Minister van Landbouw Charlie McConalogue (Fianna Fáil) zou vasthouden aan een doelstelling van 24 procent reductie, terwijl de minister voor Milieu Eamon Ryan van de Groenen (foto) aanvankelijk niet bereid was om onder de 26 procent te komen. Gisteren werd verder onderhandeld en, jawel, de partijen zijn overeen gekomen de reductie vast te leggen op 25%. Milieuminister Eamon Ryan had wel redenen om niet te snel akkoord te gaan. Deze week werd ook bekend dat nog niet de helft van de voor april, mei en juni voorgenomen maatregelen uit het klimaatactieplan geïmplementeerd zijn. Het zal ongetwijfeld leiden tot flink gemor in zijn partij. Eerder deze week dreigde senator Pauline O’Reilly regeringsdeelname ter discussie te stellen als het doel voor de reductie van de CO2 uitstoot zou blijven steken op 22%. Dat was de eis van enkele rechtse parlementsleden die de boerenlobby volgden. Meer zou onhaalbaar zijn voor de Ierse boeren. De Ierse Groenen zijn twee jaar geleden met de nodige scepsis akkoord gegaan met regeringsdeelname. Een eerste ervaring met het nemen van regeringsverantwoordelijkheid, in 2007, was de partij slecht bekomen. De Groenen verloren in 2011 al hun zetels. Er was te weinig bereikt. Maar nu zouden ze echt zaken kunnen doen met de twee centrumrechtse partijen, Fianna Fáil en Fine Gael, die bij de verkiezingen in het voorjaar van 2020 samen net geen meerderheid kregen. Comhaontas Glas was in tegenstelling tot de vorige keer nu onmisbaar voor de regeringsvorming. Maar dan moeten er nu wel resultaten behaald worden om straks niet weer te verliezen. Doel en middelen Oppositiepartij Sinn Féin, bij de laatste verkiezingen de grootste partij, wilde zich bij het dispuut tussen de regeringspartijen niet vastleggen op een percentagevoor de CO2 reductie in de landbouw. Een woordvoerder zei dat de regering vooral bezig is met een getal dat voor alle coalitiepartijen aanvaardbaar is 'maar geen van hen heeft een duidelijke visie over hoe dat cijfer daadwerkelijk kan worden bereikt'. De overeenkomst over de 25% reductie die gistermiddag uiteindelijk werd bereikt redt de coalitie. De boeren wachten de komende jaren ingrijpende maatregelen. Ze zijn in Ierland verantwoordelijk voor 40% van de CO2-uitstoot en dat moet dus in 2030 met een kwart verminderd zijn. De regeringsplannen betreffen ook reductie van CO2 uitstoot op andere gebieden: 45% voor commerciële gebouwen, 40% voor woningen en 35% voor de industrie. Het is nog niet duidelijk hoe dit allemaal bereikt kan worden. De strijd daarover moet nog gevoerd worden. Belangstelling uit de VS De toekomst van de boeren in Europa wordt opmerkelijk genoeg met belangstelling gevolgd door extreem rechts in de Verenigde Staten. De interesse in het buitenland is nooit erg groot geweest bij de Amerikanen, tenzij de VS zelf betrokken waren. Maar dat verandert. Na de steun van Trump voor de opstandige Nederlandse boeren zien we ook de Ierse kabinetsdiscussie terugkomen in de Trump-trouwe Amerikaanse media. 'Ierland klaar om toe te treden tot de groeiende lijst van landen die 'het klimaat' boven voedselzekerheid stellen', kopt News Talk Florida. Het artikel is afkomstig van The Daily Caller, een creatie van de extreemrechtse oproerkraaier Tucker Carlson. 'Kuddegedrag' is het werkelijke probleem volgens een door de Daily Caller opgevoerde econoom. Volgens hem proberen politici in Canada (truckersprotesten ), Nederland (boerenblokkades), Sri Lanka (organische landbouw als oorzaak van de economische crisis) en nu dus ook Ierland elkaar af te troeven met vergaande klimaatmaatregelen. Het is duidelijk dat Trump het klimaat tot een van de hoofdpunten van de komende verkiezingscampagne heeft gemaakt. De vraag is in hoeverre zijn beweging ook elders navolging vindt. Het protest van de Canadese truckers tegen coronamaatregelen van begin dit jaar werd gekaapt door extreemrechts. Peter Smith van het Canadian Anti-Hate Network kende veel van de organisatoren achter de protesten al langer. Ze waren al ver voor de pandemie actief in allerlei rechtse en extreem-rechtse groepen. 'In wezen is een groot deel van deze beweging antidemocratisch, en dat is niet omdat die geïnfiltreerd is, maar omdat ze zo gepland is', vertelde hij in Trouw. Het is een waarschuwing voor Europa. Direct na Trump verklaarde Marine Le Pen zich solidair met de Nederlandse boeren. Spontaan of ook gepland?
VIDEO - Zelden zo verschillende zangstijlen zo fijn horen samenvallen. Placebo en David Bowie, hoorde pas later dat er al eerder een klik was. Ook leuk om deze backstage opname te horen waar ze het nummer voorbereiden. Het plezier spat er vanaf.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
COLUMN - De mooiste film van vorig jaar was, als je het mij vraagt, Summer of Soul. Als u die niet hebt gezien: het gaat over enkele concerten die in de zomer van 1969 zijn gegeven in Harlem, New York. Een soort Woodstock, maar grotendeels vergeten. Regisseur Questlove vond het materiaal terug en maakte er een documentaire van. En dus zien we Stevie Wonder (superjong), Mahalia Jackson, Sly & the Family Stone, B.B. King en Nina Simone. Allemaal “zwarte” muziek en dat is geen toeval, want burgemeester John Lindsay wilde, kort na de moord op Martin Luther King en Robert Kennedy, rassenrellen tot elke prijs vermijden. Daarom steunde hij het initiatief van een zwart muziekfestival.
Nog zoiets: de documentaire They say I’m different, over de onlangs overleden Betty Davis. Terwijl de burgerrechtenbeweging een keurig imago wilde hebben om geen voeding te geven aan theorieën dat zwarten gelijke rechten niet aankonden, was hier een nogal libertijnse zangeres. De documentaire is vrijwel geheel in scène gezet, want er is nauwelijks beeldmateriaal. Wel een aanrader echter, want de muziek is fenomenaal. Hier is het nummer waaraan de documentaire haar naam ontleend.
They say I’m different en Summer of Soul veronderstellen de burgerrechtenbeweging maar gaan vooral over muziek. The United States versus Billie Holiday is veel scherper en toont de eigenlijke strijd. De film vertelt hoe de Amerikaanse autoriteiten de zangeres dwars zaten. Ik wist wel het een en ander over het (deels illegale) Counter Intelligence Program waarmee de FBI meende de openbare orde te beschermen, maar het schokte me toch.
We geven miljarden euro’s per jaar uit aan drugsbestrijding en ieder jaar komt er meer geld bij. Is dat gerechtvaardigd? Een gastbijdrage van Nick Ottens.
Andy Kraag, de chef van de Landelijke Recherche, onthulde bij Op1 dat drie op vier van zijn rechercheurs aan drugszaken werken. Volgens Kraag liggen de verhoudingen bij regionale recherches niet anders. Drugsmisdrijven zijn maar 1,6 procent van de geregistreerde misdrijven in Nederland. Hoe is het dan mogelijk dat driekwart van de recherchecapaciteit daarop wordt ingezet?
Niet iedere misdaad telt even zwaar. De vernieling van een bushokje komt in de cijfers terug als één misdaad, net als de smokkel van 500 kg cocaïne. Het ware aantal drugsmisdrijven ligt ongetwijfeld hoger: niet iedere straathandelaar wordt gepakt, niet iedere kilo cocaïne wordt onderschept. De schattingen over drugsproductie en -smokkel lopen zo uiteen dat het volgens wetenschappers onmogelijk is met zekerheid te zeggen hoeveel wel en niet wordt tegengehouden. Waar ze het wel over eens zijn: douane en politie sporen maar een fractie op.
808 zedenzaken op de plank
Vergelijk drugszaken daarom met zedenzaken. Ook dat zijn misdrijven met een grote impact. Ook daarvan vindt de bevolking het belangrijk dat ze worden opgelost. Ook die lijken een klein deel van het totaal: 1,1 procent van de geregistreerde misdaden. Maar ook daarvoor geldt dat het ware aantal hoger ligt. Het Centrum voor Seksueel Geweld schat dat jaarlijks 100.000 Nederlanders slachtoffer zijn van aanranding of verkrachting. Daarvan doet minder dan 10 procent aangifte. Volgens de Inspectie Justitie en Veiligheid voelen zelfs slachtoffers die wel naar de politie stappen zich soms ontmoedigd om formeel aangifte te doen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Twee brieven in de NRC van vandaag over corpsstudenten
Pauline Sarkar (81) schrijft:
Zestig jaar geleden werd ik lid van de Amsterdamsche Vrouwelijke Studenten Vereeniging en ik vond de corpsballen intimiderend, grof en afschuwelijk. Ik herinner me een van hun liedjes over vrouwen: ‘Wat heb je aan ballen zonder biljart’. Voor die tijd, eind jaren 50, ging dat echt heel ver. Wij mochten natuurlijk niet weten wat ze allemaal over ons te berde brachten, maar je voelde hun minachting en achteloosheid altijd. Ik was voortdurend bang. En nu is het zestig jaar later en er is niets veranderd, behalve dan dat meer meisjes zich van alles laten aanleunen uit angst ‘er niet bij te horen’ voor de rest van hun carrière (…) Er verandert helaas niets!
Hans Custers schreef een gastblog in reactie op de serie artikelen van Klokwerk over filosofie in de oudheid.
De afgelopen tijd had ik een paar stevige discussies met Klokwerk, die vooral uitliepen op spraakverwarring. De blogs van Klokwerk gingen over de oertijd van de filosofie, maar de onbedwingbare neiging om in discussie te gaan werd bij mij getriggerd door paralellen die erin werden getrokken met het heden. Volgens Klokwerk zou de moderne natuurwetenschap onze huidige kijk op de realiteit, of onderdelen daarvan, op losse schroeven zetten. Ik denk dat daar op dit moment geen aanleiding voor is en dat het voorlopig dan ook niet zal gebeuren.
Paralellen met het verleden kunnen best nuttig zijn. Daarom ga ik eerst ook ver terug in de tijd, naar een verhaal uit de tijd dat er nog niet of nauwelijks wetenschap bestond: het Bijbelse scheppingsverhaal. Het begint met de vrij achteloze melding dat God de hemel en aarde schiep. De hemel is dan nog leeg: een canvas waar de schepper later licht en donker en hemellichamen op schildert. En voor de aarde lijkt hetzelfde te gelden. De vaste, dode materie van rotsen, klei en zand heeft geen verdere aandacht nodig. Het is een vanzelfsprekendheid, die blijkbaar niet tot de verbeelding sprak van de schrijver van het verhaal. In vaste, levenloze materie zit geen mysterie. Zo hebben we het vrijwel altijd en overal in onze geschiedenis ervaren. Nu nog steeds. Metaforen over rotsen, of klei, of aarde gaan nooit over iets dat ongrijpbaar of onbegrijpbaar is; het tegendeel is eerder het geval.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een toch al prachtig nummer van Bruce Springsteen werd ooit gecoverd door Rage Against the Machine. Wat is er dan passender dan een uitvoering met Bruce en Tom Morello van RATM?
Gewoon een lekkere gitaarband die maar niet wil doorbreken. Geeft niet, zo kunnen we er ook van genieten hoor. Lekker hysterische teksten en mooie opbouw.
Een heerlijke minimalist bij onze zuiderburen. Hij heeft al menig juweel gecomponeerd. Iris is wel een aardige samenvatting van zijn ouvre.
De Hongaarse premier Viktor Orbán roept met dubieuze uitspraken heftige reacties op.
Op een door Boedapest gesponsorde Zomeruniversiteit in het Roemeense Baile Tusnad waar Hongaarse politici de Hongaarse minderheid in Roemenië toespraken zei Orbán dat migratie Europa en het Westen in tweeën heeft gesplitst. Hij meent dat landen waar Europese en niet-Europese mensen zich vermengen ‘geen naties meer zijn: ze zijn niets meer dan een conglomeraat van volkeren.’ En zo ver wil hij het in zijn regio niet laten komen. ‘In het Karpatenbekken zijn we geen gemengd ras’, zei Orbán, verwijzend naar een regio die wordt gedeeld door Roemenië en Hongarije. ‘We zijn bereid om met elkaar te mengen, maar we willen geen gemengd ras worden.’
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
