Sargasso ❤ Mastodon

Het kan inmiddels niemand ontgaan zijn dat de midlifecrisis van een miljardair een compleet sociaal netwerk naar de klote aan het helpen is. Nou ok, misschien legt het meer de structurele problemen bloot die er zijn met het toevertrouwen aan de markt van wat in essentie een nutsvoorziening is, maar je snapt het idee. Sargasso heeft sociale netwerken geboren zien worden, groot zien worden, zien wegkwijnen en zelfs zien sterven. In het aantal jaren dat we bestaan staan we vrij eenzaam aan de top, onze interne links gaan bijna tot aan de prehistorie, we werden gesticht in het tijdperk dat bestanden nog werden verwerkt door handmatig magneten tegen elkaar aan te wrijven, en daar zijn we trots op. Al die nieuwerwetsigheden, het zou wel.  Maar, alas, deze tijden zijn voorbij en ook Sargasso moet met z’n tijd mee. En voor het eerst is er een sociaal netwerk waar het haar zegen aan kan geven: Mastodon. Sterker nog, waar de mysterieuze diepten van de Sargasso-zee en haar prehistorische wortels op het land samenkomen in een nieuwe instance: social.sargasso.nl.  Poeh, eh ok. Mooie woordsalade, maar wat heb ík eraan? Nou, als je het wel een beetje gehad hebt met twitter en eens een ander sociaal netwerk dat daar op lijkt een kans wil geven, dan ben je bij Mastodon aan het goede adres. Of liever, adressen. Want Mastodon bestaat uit duizenden instances (servers) die allemaal een klein lokaal, en gezamenlijk een gigantisch sociaal netwerk vormen. Sargasso is daar nu een bescheiden onderdeel van. De voordelen van zo’n kleine instance is dat je hier gelijkgestemden treft en dat hij niet bij elke scheet van Musk op z’n gat ligt omdat iedereen tegelijk in dezelfde sloep overboord springt. Tegelijkertijd word je door onze kleine schaal niet beperkt en kan je natuurlijk gewoon met de hele wereld communiceren. Onze instance is bescheiden opgezet, maar de gebruikersdata (netjes in Europa bewaard, uiteraard) en de servercapaciteit zijn al wel gescheiden zodat deze onafhankelijk van elkaar kunnen worden opgeschaald.  We committeren ons aan het Mastodon convenant. Het is niet onze ambitie om een grote instance te worden, maar wel een platform voor discussie, een community van gelijkgestemde mensen met een progressieve maar niet dogmatische signatuur.  Onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuan.. *kuch* afijn lees vooral de ‘over ons’ nog eens. Dus geef je op op social.sargasso.nl, of verhuis naar onze instance! En mocht je een 80s kid zijn: hier een uitleg speciaal voor jou! https://www.youtube.com/watch?v=zV8Q0WOYoag Voor meer retro-filmpjes zie de Youtube van Squirrelmonkey. En hij zit uiteraard ook op Mastodon: @[email protected]

Door: Foto: Mastodon logo copyright ok. Gecheckt 25-11-2022

Closing Time | The Wind Cries Mary

 Vandaag, 27 november 2022, zou Johnny Allen Hendrix 80 jaar zijn geworden – als hij niet was overleden op 18 september 1970.

En als je bedenkt dat Hendrix een generatiegenoot was van, bijvoorbeeld,  Bob Dylan en Mick Jagger, dan vraag je je toch af welke platen hij nog had kunnen maken, en hoe zijn carrière zou zijn verlopen.

Wat een geluid was dat ook: die gitaar, die drums, die bas en die zang. Zouden die 10 (11?) jongeren op de grond, daar in die studio in Stockholm, hebben beseft waar ze naar aan het kijken waren?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Zaalimpressie Wegzehr © Neo Rauch in het Drentsmuseum © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag: twee maal Neo Rauch in ons land

VERSLAG - Op dit moment kun je op twee locaties in ons land het werk van de Duitse schilder Neo Rauch (1960) verkennen. Voor Kunst op Zondag bezocht ik in Museum De Fundatie in Zwolle Die Mitte, Rauch’s tweede solo expositie in dit kunsthuis. In het Drents Museum in Assen ontdekte ik Wegzehr, werken op papier van Neo Rauch. Rauch is een van de meest toonaangevende hedendaagse kunstenaars. Zijn wortels liggen in Leipzig, hij is een van de motoren achter de ‘Neue Leipziger Schule’.

Neo Rauch Wegzehr (2015) © Neo Rauch courtesey Galerie EIGEN+ART © foto Uwe Walter.

Wegzehr (2015) © Neo Rauch, courtesey Galerie EIGEN+ART © foto Uwe Walter.

Wegzehr, een snack voor onderweg

Neo Rauch heeft net als Frits Spits een passie voor vergeet-woorden. Wegzehr betekent ‘voedsel voor onderweg’ een woord dat bijna niet meer wordt gebruikt in het Duits. Rauch heeft net als vele kunstenaars altijd een schetsboekje op zak. Daarin verzamelt hij ‘beeldend voedsel’ dat hij onderweg tegenkomt. In zijn ruime atelier in de Spinnerei in Leipzig, werkt hij vaak aan meerdere werken tegelijk. In het Drents Museum kun je in de filmkamer de kunstenaar aan het werk zien.

Neo Rauch Wegzehr, zaalimpressie Abdijkerk © Neo Rauch in het Drentsmuseum © foto Wilma_Lankhorst

Wegzehr, zaalimpressie Abdijkerk © Neo Rauch in het Drentsmuseum © foto Wilma Lankhorst.

Neo Rauch: Werken op papier

Foto: bron: livius.org

Plato (6): De menselijke psyche

Dit is de zesde aflevering van een reeks over de Atheense filosoof Plato, die veel mensen vooral kennen om zijn zogenoemde ideeënleer, om de Platonische liefde en om zijn ideale filosofenstaat. Dat is echter wat misleidend. Plato’s filosofie is breder en gaat dieper.

Plato heeft zeker niet alleen geschreven over politiek. Hij schreef over vrijwel alles. In zijn werk zocht hij echter altijd naar een samenhang tussen de verschillende onderdelen. Zo beschrijft hij de menselijke psyche – laten we dit gemakshalve vertalen met “ziel” – als parallel aan de menselijke samenleving.

Ziel en maatschappij, het kleine en het grote

Volgens Plato zit de mens net zo in elkaar als de maatschappij. In die vergelijking komt ‘het volk’ overeen met de emoties binnen de psyche. Hier heerst geen eenheid, maar vindt een voortdurende innerlijke strijd plaats van verschillende verlangens en andere emoties. Ze proberen allemaal zoveel mogelijk aandacht te krijgen.

De ‘ordehandhavers’ in een samenleving vergelijkt Plato met de wil in de psyche. De term ‘wil’ moeten we hier niet verwarren met verlangen. Verlangens horen bij het emotionele deel van de psyche. De pure wil is bij Plato de energie of het temperament van de psyche. De emoties geven de richting aan, de wil vormt de kracht die aan de emoties wordt gegeven en over de emoties wordt verdeeld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Morgen wordt het bos geveegd

Je zou het niet zeggen als je naar alle rommel op de wereld kijkt, maar mensen schijnen slecht tegen troep kunnen. Dus maaien we het gras, vegen de stoep, lappen de ramen, blazen de bladeren…. De herfst moet voor velen een niet te harden ramp zijn.

De Duitse band Palais Schaumburg (1980 – 1984) had de oplossing: Morgen wordt het bos geveegd.

Oh ja, en grijze wolf opgehangen. Want die is terug en daar kunnen mensen ook niet tegen.
Die natuur toch, wat een wereld.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update september 2022 – laatste

DATA - Aan alles komt een eind, dus ook aan deze reeks. Na 12 jaar en 10 maanden is het welletjes. Zal wat nader uitweiden over het waarom.

Maar eerst natuurlijk weer de update. Veel te laat en met data tot en met september dus, omdat die Britten sinds brexit ook moeite hebben met het up to date houden van hun data. Afijn, hier de allerlaatste wereldtemperatuurgrafiek:
Klimaatgrafiek wereldtemperatuur

Het begon dus hiermee, in februari 2010. In die tijd waren nog niet alle klimaatdatasets goed toegankelijk. Maar er bestonden al wel ontkenners die maar bleven roepen dat de een of de andere dataset slechter of beter was. Deels om die discussie kort te sluiten besloot ik de datasets gewoon bij elkaar te gooien en daar de trend in te laten zien. Dan moest het toch wel duidelijk zijn.

En het heeft ook zeker een tijd geholpen om voor een aantal mensen inzichtelijk te maken wat nu de werkelijke trend was. En waarom het belangrijk was om ook met 11 jaars- en 30 jaarsgemiddelden te werken. De eerste om te laten zien dat de invloed van de zonnecyclus beperkte invloed heeft. De tweede omdat 30 jaar (en niet een jaartje of 3) de beste indicator is van de onderliggende trend.

Foto: Number 10 (cc)

Britten verzoenen zich met de EU

De Britse minister voor Noord-Ierland Steven Baker, ooit een van de fanatiekste voorstanders van de Brexit, toonde zich onlangs opmerkelijk schuldbewust. ‘Ik erken dat ik met mijn eigen vastberadenheid en strijd om het VK uit de Europese Unie te krijgen veel ongemak en pijn en moeilijkheden heb veroorzaakt’, vertelde hij onlangs aan de Ierse radio RTÉ. ‘Sommige van onze acties waren niet erg respectvol voor de legitieme belangen van Ierland. En dat wil ik rechtzetten.’ Wat dit gaat betekenen voor de nog altijd vastzittende onderhandelingen over de regels voor de handel met Noord-Ierland moet nog blijken. Maar voor Paul Taylor is het een teken dat de Britten zich eindelijk wat realistischer gaan gedragen tegenover de EU. ‘Na zes jaar van chaos en beschuldigingen zijn er nu tekenen dat het land zijn gezond verstand toont in zijn benadering van het blok.’ Het is duidelijk dat de nieuwe premier Rishi Sunak kiest voor een constructieve benadering om de betrekkingen met de belangrijkste handelspartner van het VK niet verder te verstoren.

De Britten kunnen ook niet anders. Het idee dat het Verenigd Koninkrijk de schade van het opzeggen van het EU-lidmaatschap zou kunnen compenseren door gunstige handelsrelaties met de rest van de wereld bleek uiteindelijk een droom, schrijft Sebastian Whale, een andere Politico-commentator, deze week. Britse boeren laken de opgeblazen verwachtingen van handelsakkoorden met Australië en Nieuw-Zeeland. De redding van de Britse economie komt ook niet uit India of de Verenigde Staten. Daarmee valt een van de belangrijkste beloften van de Leave-campagne in duigen. En het gaat helemaal niet goed met de economie van het onafhankelijke Verenigd Koninkrijk. ‘De Britse economie zit in grotere problemen dan het grootste deel van de EU, met hogere inflatie, een dreigende recessie, onder druk staande openbare diensten, stijgende belastingen en een sombere productiviteitsgroei,’ lezen we in een commentaar van persbureau Bloomberg. Opinieonderzoek laat zien dat een meerderheid van de Britten inmiddels van mening is dat de Brexit een verkeerde keuze was. 

De mondkapjes van Sywert gaan in de verbrandingsoven

20 miljoen mondkapjes die Sywert van Lienden en co aan de overheid verkochten, worden binnenkort verbrand.

De houdbaarheidsdatum van een kleine 300 miljoen producten uit de noodvoorraad voor de zorg die ingeslagen werd tijdens de coronacrisis is overschreden, schrijft FTM. Daaronder 20 miljoen mondkapjes die geleverd zijn door Sywert van Lienden, Bernd Damme en Camille van Gestel met een totale waarde van 45 miljoen euro. De overheid kan ze volgens EU-regels niet verkopen en mag ze ook niet gratis weggeven. Dus gaan ze de verbrandingsoven in.

Closing Time | Vamos A La Playa

De Koude Oorlog, wie kent ‘m nog? Spanningen tussen Oost en West, met altijd op de achtergrond die nucleaire dreiging. Was het niet met een atoombom, dan wel met een Waterstofbom. En dan kon je naar een schuilkelder, of onder je bureau zitten of een jodiumpil slikken. Of dansen op de vrolijke klanken van het Italiaanse disco-duo Righeira.
-Italiaans?
Italiaans.
-Maar ik hoor toch echt Spaans.
Dat klopt.
Het duo was Italiaans maar de producer en componist, Carmeo la Bionda, vond Spaans wat exotischer klinken, vandaar.
-Maar ik dacht dat het een zomerhitje was, een niemendalletje.
Nee, ze zongen over dat de bom gevallen was. Dat er overal straling was. En dat er geen vissen meer zouden zijn. En dat de zee fluorescerend zou stralen.
-Brrr, gezellig.
Wist je trouwens, dat er ooit 3 atoombommen gevallen zijn op Spanje?
-Echt?
Echt.
-Wanneer was dat dan?
17 januari 1966, bij Palomares, aan de zuidwest kust van Spanje. Het was een ongeluk. Een Amerikaanse B-52 bommenwerper, met vier bommen aan boord, kwam, hoog in de lucht, tijdens het bijtanken, in botsing met het tankvliegtuig. Het toestel stortte naar beneden. Twee atoombommen zijn daarbij ontploft. En zeven bemanningsleden vonden daarbij de dood. Het stralingsniveau in het gebied rond Palomares, ligt nog altijd hoger dan de omgeving. Het gebied daar is een verboden zone.
En wist je dat de schrijvers van dit vakantiehitje niet van deze gebeurtenis op de hoogte waren?
-Het toeval neemt soms vreemde afslagen.

Vorige Volgende