Groene Stroom ligt toch Genuanceerder
Gisteren kopte de Telegrof: ‘Groene stroom is oplichting’. Het bewuste artikel is onsamenhangend en in feite onbegrijpelijk, maar dat doet er niet toe. Het gaat immers om de kop in chococladeletters: Groene stroom is oplichting want dat blijft hangen in de hoofden van miljoenen kiesgerechtigde consumenten.
Ondertussen is de PvdA-europarlementariër Dorette Corbey die wordt aangehaald in het artikel niet blij met de toonzetting in de Telegraaf: “Corbey vertelt Energeia aan de telefoon vanuit Brussel nooit zoiets gezegd te hebben. Inderdaad, ze heeft problemen met de manier waarop energiebedrijven nu met garanties van oorsprong groene stroom aan 2,5 mln huishoudens kunnen leveren. Maar oplichting? Nee, daarvan is geen sprake“. (DuurzaamNieuws)
Het is een oud verhaal maar komt nu in het nieuws vanwege een voorstel van het Europees Parlement voor strengere eisen aan de productie van groene stroom (Volkskrant). Het voorstel houdt in dat in de toekomst groene energie (vooral) in het land zelf geproduceerd moet worden. Tot nu toe halen met name Nederlandse energiebedrijven groene stroom uit het buitenland, o.a. uit Scandinavische waterkrachtcentrales.
Deze inkoop van groene stroom verloopt via zogenaamde (groen)certificaten dat niets anders is dan een accountingsysteem om onderscheid te maken tussen groene en grijze stroom. De Nederlandse energiebedrijven namen in 2007 rond de 20 procent van de beschikbare certificaten in Europa af (zibb.nl). Verder doet de markt zijn werk en zoeken de energiebedrijven de goedkoopste groene stroom. Omdat groene stroom nog steeds vaak iets duurder is dan grijze legt de overheid wat subsidie bij.